Dag 16 Quebex/Baie Saint Catherine

Op tijd uit bed want om 8:00 uur komt de taxi ons ophalen om ons naar Quebec te brengen. We moeten om 9:45 op Place D’Armes in Quebec city zijn voor onze tocht naar de walvissen.

De busreis duurt ruim 3 uur naar Baie-Sainte-Catherine, maar we rijden door hele mooie natuur. Bossen, rivieren, bergen en kleine meertjes en af en toe zicht op de Saint Laurence Rivier. Bij aankomst

krijgen we allemaal een soort van brandweerpak aan tegen de kou en het opspattende water. Vervolgens gaan we aan boord van de Zodiac. Wij hebben de grote Zodiac waar 48 mensen op kunnen en verder zijn er meerdere kleinere voor 24 personen. We hebben een leuke gids Alex die ons van alles over het gebied en natuurlijk de walvissen verteld.

We zijn slechts enkele minuten onderweg of de eerste walvis wordt gespot. Het is een Minke walvis, deze is zo’n 9 meter lang en weegt 10 ton en is familie van de blauwe vin walvis. Mooi om te zien. Ook draait hij een keer op zijn buik, zodat we de witte buik kunnen zien.

Daarna varen we verder de Saint Laurence op. Op volle snelheid is het best koud op het water en worden we af en toe nat. We zitten aan de zijkant en daar hebben we goede plaatsen. We stoppen weer omdat er weer een Minke walvis is gespot aan onze kant. Aan de andere kant van de boot zwemmen allemaal zeeleeuwen. Het is moeilijk om de walvis op de foto te zetten omdat ze niet heel ver boven het water uitkomen. Spectaculaire sprongen en slaan met de staart zoals je op de tv ziet krijgen we niet te zien :-).

Het water in de Saint Laurence is tot zo’n 278 meter diep en als er geen water in zou staan zou dit gebied een soort twee grand canyon zijn. We varen weer verder langs de vuurtoren midden in het water en nog verder. Helaas zien we daar geen walvissen meer maar is wel even spectaculair varen op volle vaart.

Vervolgens varen we het Fjord in tussen Baie-Saint-Catherine en Tadoussac. Dit is echt heel mooi en hier wordt vaak de Beloega (witte walvis/dolfijn) gespot. Helaas zien we deze soort vandaag niet. En dan is het alweer voorbij en varen we terug naar de stijger.

Weer 3 uur terug met de bus. Bij de stop, bij een kaasboerderij, nemen we een lekker ijsje. We rijden bij deze route al langs de waterval, maar daar gaan we dinsdag pas naartoe. ’s Avonds eten we dan nog bij pub D’Orsay en kijken nog even kort bij een straatartiest. En dan weer terug naar de camping.