Ik heb mij voorgenomen om voorlopig STIL te zijn. Naar de kinderen maar in het bijzonder naar Raol. Ik merk dat er vaak meningsverschillen tussen ons zijn; gekke issiue's die nergens voor nodig zijn. Het begint al als ik een andere visie heb over een bepaald aspekt. En wanneer ik het bespreekbaar wilt maken of duidelijk wilt aangeven, dan begint Raol meteen met stemverhef te praten. Ik kan het zo niet hebben, heb het vaker aangegeven maar het komt niet aan. Hij heeft aangegeven dat hij dan zo praat en dat hij er niets aan kan doen. Ik heb altijd geprobeerd om dan noch zachter te prater of om duidelijker te zijn, maar het mag niet baten. Iedere keer hetzelfde. Ik bid de Heer voor deze ommekeer, dat Raol gaat leren begrijpen hoe ik mij voel op die momenten. Ik snap wat het voor hem betekend om geen eten te brengen naar het werk, thuis komen en geen tweede keer kunnen eten, geen schone kleren hebben voor het werk, groenten halen en toch wordt er niet gekookt, en het belangerijkste geen sex hebben na een lange dag op het werk. Ik begrijp het nu veel beter, daar het niet om mij gaat maar om hem. Hij vind zijn heil en rust in die aspekten.

Voor mij is het belangerijk om samen met hem te zitten en de afgelopen week te evalueren en na te gaan wat er de komende week gedaan zal worden, hij onverwachts aardig tegen mij doet door iets op te pakken in huis, samen klusjes in huis doen of gewoon lekker uit huis gaan en ergens zitten dromen. Maar ik zou ook graag de toekomst met hem willen bespreken qua ons huis, pensioen, levensverzekering, studiefinanciering en ga zo maar door. Ik heb dit soort aspecten graag, maar hij moet bereid zijn ze met mij of voor mij te doen. Daarentegen merk ik dat Raol liever op zijn auto bezig is, met zijn werk afronden of op de laptop zijn training doen. Ikweet niet echt wat er precies op de laptop gedaan wordt. Tot die tijd zal ik maar naar de Heer gaan en hem blijven vragen om die ommekeer zelf te doen in Raol.

Vandaag heeft Raol bijvoorbeeld bamie en tjinil gehaald op de markt voor mij, wat ik zoooo geweldig vond. Ik vond het echt bijzonder. Ik heb Raol dan ook bedankt in de avond voor het slapen gaan.

Echter, van tijd tot tijd voel ik mij zo uitgeput van deze stille tijd, van krachtig bidden en maar doen wat Raol graag heeft. Maar ik weet ook dat ik op de proef gesteld wordt dus ik moet blijven volharden en niet opgeven. De ommekeer zal komen, wanneer dat weet ik niet, maar ik blijf in de stilte.