Ik heb een dagje vrij van mijn werk. Dit is de compensatiedag van het kamp met Tamara in september. Ik wilde uitslapen, maar realiseerde mij dat ik gewoon voor mijn gezin door moest zorgen zoals iedere dag. Dus ik stond op en merkte dat Jeanette reeds het ontbijt aan het voorbereiden was. Ik kon bij het aanzetten van mijn muziek, even rustig de tijd nemen om met de Heer bezig te zijn heel kort. Ik stond vervolgens op en zette Raol zijn warm eten voor het werk klaar. In alle rust ging ik verder en kwam daarna naar boven. Ik heb mij voorgenmen om weer eens te gaan liggen.

Het schoot mij te binnen dat ik vandaag krachtig voor mijn huis en mijn gezin zal moeten biddan. Na alles wat er gebeurt is binnen twee dagen? Neen, ik wil dat niet en de Here ook niet.

Ik maakte een kaars aan en ging in de kamer van onze kinderen en begon te bidden. Met heel veel tranen en smart begon ik te bidden voor Abielle. Ik vroeg de Here om haar te vergeven en hij bij te staan. Dat de Here haar geneest van het virus, maar meer nog dat hij mij als moeder mag voorbereiden op dat wat ik zal moeten zien wanneer ik de medicijn voor haar mag aanbrengen. Dat de Vader Defante zegent en beschermd tegen alle andere kwade demonen. Dat de Heer alle familieleden behoed, en dat geen enkele andere nicht of neef meer door de duivel aangevallen mag worden op deze manier en op geen enkele andere manier. Devil stay away from my children, they are not yous, they are the Lord. Stay away from them.

Ik bad ook voor Chinara, dat zij de rust van de Here mag ervaren en dat zij gehoorzaam mag zijn. Dat de Here haar gehoorzaam maakt naar haar zussen en haar helpt omgaan met haar hormonen in haar lichaam.

Terwijl ik zo bad op mijn knieen voelde ik de verlichting. Ik zat nog even rustig in de kamer en droogde mijn tranen om vervolgens naar mijn kamer te gaan.

Plotseling schoot het mij te binnen dat ik ik mijn huis ga beschermen tegen de vijand. Ik nam de castor olie en vreog de Heer om het te zegenen en samen met mijn kaars en de olie liep ik naar beneden. Ik bad dat de duivel ver wegblijft van de famiie Codrington, dat de Heer zijn werk door mag doen en steeds verder mag gaan. Ik zette wat olie op de vingertoppen van mijn wijs- en middenvinger en maakte een kruisteken op de voordeur. Daar stond ik dan te bidden voor ons huis. Hetzelfde deed ik ook bij de ramen, bij de badkamerdeur. Vervolgens liep ik naar boven en ging naar de kamerdeur van onze kinderen. Ik maakte weer een kruisteken met de olie en bad dat de Here die kamer vol zet met engelen die onze kinderen mogen beschermen tegen alle kwade gedachten van de vijand. Dat de engelen de wacht moeten houden en elk gesprek dat in die kamer gevoerd wordt, mogen leiden. Dat niets en niemand deze zusters uit elkaar mag drijven en dat alleen de Here zeggenschap mag hebben in besluiten die zij nemen.

Als laatst kwam ik naar mijn kamer en deed precies hetzelfde op onze deur. Ik bad dat de Here ons als ouders zegent met wijsheid, moed, kracht en geduld in de opvoeding van onze kinderen, maar ook naar elkaar als gehuwden. Dat ik alles in de handen van de Heer legt en dat Hij elk besluit en elke stap die wij als ouders willen nemen Hij daar mag zijn.

Ik zat op bed en keek voor mij uit. Enkele tranen rolde over mijn ogen en sprak in mezelf: " devil, stay away from my family". Ik luisterde door naar mijn gospelsongs en was bezig een gebed op te schrijven voor drie vrouwen waar ik een MC group mee wil starten. Nadat ik klaar was met schrijven, speelde de song " I look to you". Ik ging meteen op mijn knieen en ging weer in gebed. Terwijl ik samen meezong bad ik de Here echt voor dat wat er wordt gezongen. Met heel veel tranen en smart zong ik mee :" And when melodies are gone
In you I hear a song
I look to you
Coming down on me
All the rain is falling
Set me free
Take me far away from the battle
I need you
Shine on me
I look to you
I look to you
After all my strength has gone
In you I can be strong "
Ik had er voldoening bij het lied, ik voelde mij nog lichter worden van de smart.

Ik begon mijn dairy aan te vullen terwijl ik verder luisterde naar de muziek. Ik voelde mij vrij, opgelucht en tevreden. Ik wist dat alles in de handen van de Heer is en dat ik verder met Hem door mocht wandelen. Dat de vijand in ieder geval ver weg is van ons.

Ik schreef en kreeg uiteindelijk tranen van blijdschap toen plotseing het lied " lift us up Lord" verscheen.
Who knows what tomorrow brings
In a world few hearts survive
All I know is the way I feel
When it's real, I keep it alive
The road is long
There are mountains in our way
But we climb a step every day
Lord lift us up where we belong
Where the eagles cry
On a mountain high
Love lift us up where we belong
Far from the world below
Up where the clear winds blow
Ik huilde ook deze keer, maar dan niet met smart, maar van blijdschap. Ik voelde echt dat de Heer mij heeft aangehoord vandaag en dat Hij familie Codrington zal doen op stijgen naar grotere hoogtes.

The Lord has more in common with me and my family, so stay away from my family devil, stay far away from them. AMEN.