We hebben geslapen in het slechtste hotel van deze reis. We kunnen niet uitslapen ondanks dat we vanochtend vrij hebben, want het povere ontbijt wordt om 8 uur afgesloten en om 9 uur moeten we het hotel al uit. Henk en ik gaan samen wandelen door het stadje en gaan nog even naar het begin van het dorp omdat daar prachtige rotsblokken in de rivier liggen. Als Henk een panoramafoto probeert te maken staan ineens Jan en Florien in beeld te dansen. We gaan op een muurtje zitten kletsen en besluiten na een tijdje dat Jan en Henk koffie gaan drinken en dat Florien en ik de markt opgaan, maar deze is zo ongelooflijk duur dat we het al snel bekeken hebben. We keren terug naar de mannen en nemen ook een kop koffie. De tijd gaat snel, want we kunnen lekker met elkaar kletsen. We hebben namelijk nogal veel raakvlakken. We gaan lunchen in een ander restaurant dat Florien en ik eerder die dag ontdekt hadden met een prachtig uitzicht op de rivier. Ik neem voor de zoveelste keer een vegetarisch broodje, want die zijn heerlijk en ga ik ook zeker thuis maken. Wel valt hier weer op dat Peru een land is van tegenstellingen want als wij op het balkon van het best wel chique restaurant zitten, kijk ik over de reling en zie ik onder de veranda een aantal krotwoningen gemaakt van golfplaat met een smoezelige was aan de lijn en op de stenen in de rivier. Na deze lunch gaan we terug naar het hotel en vangen we de terugreis naar Cuzco aan. Eerst met kleine busjes, dan weer met de trein en daarna weer met een grote bus. 's Avonds om half zeven zijn we in het hotel en moeten we nog eten. We besluiten bij de pizzaria om de hoek te gaan eten. Hier hebben we erg gelachen om de inefficiency van de Peruanen. Ik had een beetje last van mijn darmen door de hoogte en had soep genomen dat kreeg ik als eerste en daarna kwam om de twintig minuten een ander bord binnen en die arme Henk heeft ongeveer anderhalf uur op zijn lasagne zitten wachten. Maar omdat we met een groep waren werd er veel gekkigheid gemaakt en was het wachten niet zo vervelend. Alleen was mijn soep allang op terwijl Henk nog aan zijn eten moest beginnen.
karla.glasm
16 chapters
16 Apr 2020
August 19, 2018
|
Aguas Calientes - Cuzco
We hebben geslapen in het slechtste hotel van deze reis. We kunnen niet uitslapen ondanks dat we vanochtend vrij hebben, want het povere ontbijt wordt om 8 uur afgesloten en om 9 uur moeten we het hotel al uit. Henk en ik gaan samen wandelen door het stadje en gaan nog even naar het begin van het dorp omdat daar prachtige rotsblokken in de rivier liggen. Als Henk een panoramafoto probeert te maken staan ineens Jan en Florien in beeld te dansen. We gaan op een muurtje zitten kletsen en besluiten na een tijdje dat Jan en Henk koffie gaan drinken en dat Florien en ik de markt opgaan, maar deze is zo ongelooflijk duur dat we het al snel bekeken hebben. We keren terug naar de mannen en nemen ook een kop koffie. De tijd gaat snel, want we kunnen lekker met elkaar kletsen. We hebben namelijk nogal veel raakvlakken. We gaan lunchen in een ander restaurant dat Florien en ik eerder die dag ontdekt hadden met een prachtig uitzicht op de rivier. Ik neem voor de zoveelste keer een vegetarisch broodje, want die zijn heerlijk en ga ik ook zeker thuis maken. Wel valt hier weer op dat Peru een land is van tegenstellingen want als wij op het balkon van het best wel chique restaurant zitten, kijk ik over de reling en zie ik onder de veranda een aantal krotwoningen gemaakt van golfplaat met een smoezelige was aan de lijn en op de stenen in de rivier. Na deze lunch gaan we terug naar het hotel en vangen we de terugreis naar Cuzco aan. Eerst met kleine busjes, dan weer met de trein en daarna weer met een grote bus. 's Avonds om half zeven zijn we in het hotel en moeten we nog eten. We besluiten bij de pizzaria om de hoek te gaan eten. Hier hebben we erg gelachen om de inefficiency van de Peruanen. Ik had een beetje last van mijn darmen door de hoogte en had soep genomen dat kreeg ik als eerste en daarna kwam om de twintig minuten een ander bord binnen en die arme Henk heeft ongeveer anderhalf uur op zijn lasagne zitten wachten. Maar omdat we met een groep waren werd er veel gekkigheid gemaakt en was het wachten niet zo vervelend. Alleen was mijn soep allang op terwijl Henk nog aan zijn eten moest beginnen.
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!