13. San Fransisco & the Pacific Coast

Rond tien uur reden we op maandag weg uit Fairfield naar een wijnhuis waar we nog een bezoek aan wilden brengen: Starmont. Het is het kleine broertje van Merryvale en bestaat pas een paar jaar. Het was een hele vriendelijke dame die ons hielp en de wijnen waren heel lekker. Helaas zijn er slechts een paar te krijgen in Nederland. Na nog een klein rondje te hebben gelopen over de wijngaard, reden we een paar minuten naar de bbqtent die we op de heenweg hadden gespot en uit het niets kwam. Daar aten we brisket en pulled pork op een broodje en dronken we koffie. Daarna reden we naar San Fransisco. We reden de stad binnen over de Golden Gate brug en zagen de mist hangen en dat mensen dikker aangekleed waren. We parkeerden de auto bij het hostel, een voormalig ziekenhuis, op een heuvel aan de Fishermans Wharf. Na het inchecken verruilden we onze shorts voor een lange broek en trokken een vest aan. Het was inmiddels rond drie uur 's middags en we wandelden over de werf langs de kust. Het was een bewolkte en mistige dag. We informeerden naar kaartjes voor Alcatraz, omdat we hadden gezien dat deze online uitverkocht waren. Al snel bleek dat deze alleen nog in pakketten met een bus of boot tour gekocht konden worden voor te veel geld. Na wat research online bleek dat er nog zo'n 100 kaarten worden verkocht vanaf half 8 's ochtends, waar mensen vanaf 4 uur 's nachts voor in de rij gaan staan. Oké dan! We liepen verder langs de kustlijn en liepen over Pier 39 waar de zeeleeuwen lagen. Daarna deelden we onze eerste clam chowder bij Boudin, dat bekend staat om het beste zuurdesembrood. Al lopend praten we of en zo ja, wanneer we zouden proberen kaarten voor Alcatraz te krijgen. Uiteindelijk besloten we er maar gelijk de volgende ochtend voor te gaan. We informeerden nog even bij het verkooppunt op pier 33 en onze info klopte. We aten een aantal oesters en liepen toen door het financiële district China Town in. We liepen wat rond en aten uiteindelijk Xiao Long Bao en Mapu Tofu bij China Live. Het was inmiddels flink fris en liepen een half uurtje naar huis. Het was tien uur en we maakten ons klaar om te gaan slapen, want de wekker ging om kwart voor vier.

We kleedden ons snel aan, even naar de wc en op naar de auto. In een paar minuten reden we door het donker naar pier 33. We parkeerden de auto en liepen de beveiliger tegemoet. Het was kwart over 4 en we waren nummer drie en vier in de rij. We kregen onze twee rode vouchers, die uitgedeeld worden omdat er voorheen ruzies uitbraken wie er eerder in de rij stond en mensen net wel of geen kaarten kregen. Iedereen moet in principe in de rij blijven staan, al wordt hier redelijk soepel mee om gegaan. Het wachten kon beginnen! Na bijna twee uur begon het licht te worden en om zes uur kwam er iemand langs met donuts en koffie, die zeer welkom waren tegen de kou! Het was zo'n veertien graden, maar de wind maakte het erg koud. Uiteindelijk werd het half 8 en konden we onze kaarten kopen. Aangezien we zo voor in de rij stonden, dachten we dat we konden kiezen welke boot we wilden, maar dit was niet het geval.

Het was de 8:45 boot of niet. Nou twee kaarten dan graag! Aangezien het vanaf zeven uur betaald parkeren was, konden we nog precies even snel naar het hostel om de auto weg te brengen. We smeerden snel wat boterhammen bij het ontbijt en liepen in twintig minuten terug naar de pier. Daar vetrok de boot al snel en toen stonden we op Alcatraz! We liepen naar boven en volgde de audiotour langs de celblokken. Bizar hoe koud het hier moet zijn geweest voor de gevangenen! Om half 12 stonden we weer aan wal en zochten we naar iets voor lunch. Aangezien we graag wilden douchen en echt weer warm worden, gingen we weer naar Boudin waar we gisteren ook waren geweest. We liepen naar het hostel en de warme douche was fijn. Daarna deden we even een dutje! De rest van het einde van de middag brachten we al etend en drinkend door. We startten in de wijk Mission en bezochten verschillende tenten en aten onder andere chicken waffles, een bizar gerecht. Om 11 uur vielen we in de bus terug naar het hostel in slaap. Tot onze verbazing lagen de andere tien mensen op onze hostelkamer wederom te slapen. We kropen onze bedden in en sliepen heerlijk.

Woensdagochtend stonden veel mensen uit ons hostel al vroeg op en wij sloten daar als één van de laatsten bij aan. Na het ontbijt huurden we twee fietsen en we fietsten eerst naar het Paleis van de Schone Kunsten, waarvan we de buitenkant bewonderden. Het was een voor SF begrippen heldere dag en zonnig. We vervolgden de route

de brug over waar het hard waaide. Daarna scheurden we naar beneden de brug af naar Sausolito. We bekeken de miljoenenhuizen die werden aangeboden in de etalage van een makelaar. Daarna zaten we lekker in de zon en aten fish and chips. In Sausolito is het een stuk warmer en zonniger. We twijfelden of we met de ferry terug gingen of terug zouden fietsen, maar besloten toch de heuvels van Sausolito naar de brug te trotseren. Eenmaal terug aan de overkant van het water, wilden we nog graag een ander stuk van het centrum zien. We fietsten naar het drukke winkelgebied van de stad, waar we onze fiets konden parkeren bij een andere outlet van de fietsverhuur, want er worden veel fietsen gestolen. We liepen wat rond en deden nog een andere indruk op van de stad dan de waterkant en het Chinese gedeelte. We fietsten terug en het was inmiddels al kwart voor 8. We legden die dag zo'n 33 kilometer op de fiets af. We besloten gebruik te maken van de grote keuken die het hostel heeft en liepen naar de supermarkt. Daan maakte een heerlijke pasta en met het flesje pinot gris van Coppola erbij was het een topmaaltijd.

Op donderdag leverden we onze fietsen in na het ontbijt en liepen terug naar het hostel. Eenmaal klaar voor vertrek, reden we via de kust naar onze eerste stop Ano Nuovo State Park. Daar liepen we 3,5 kilometer naar de plek vanaf waar we elephant seals konden zien. Een groep lag te chillen op het starnd en een aantal mannetjes trainden hun vechtmanoevres, zo vertelde een vrijwilliger, voor de winter wanneer ze uitvechten wie het alfamannetje is. Het zijn hele grote beesten, die zo groot en zwaar kunnen zijn al een auto. We liepen terug naar de auto en reden naar Santa Cruz. We scoorden twee bagels bij de supermarkt en smeerden deze op een bankje aan de kust met het beleg dat we nog hadden. Daarna bezochten we de lighthouse, waar het druk was met surfers, heel veel pelikanen en zeeleeuwen. We konden er wel uren blijven kijken! Toen we net weer in de auto zagen, zag Daan in de verte hoge spetters: het was een walvis! We renden de auto weer uit om hem beter te kunnen zien. Een local die naast ons geparkeerd stond werd door ons getrggerd en had ze nog nooit zo dichtbij de kust gezien. We konden alleen de staart af en toe boven zien komen, maar het was als nog heel gaaf! We reden verder Santa Cruz in en maakten een rondje langs de Boardwalk. Daarna reden we naar Monterey, waar we de nacht zouden blijven. Aangezien we nog een uur hadden voordat het donker zou worden, stapten we gelijk weer in de auto en reden nog een stukje naar de Oceans Drive langs de kust. Daarna aten we in een restaurant in Monterey en deden boodschappen voor de volgende dag.

Vrijdagochtend knutselden we ons ontbijt weer in elkaar en reden net na negenen Monterey uit. We reden naar Carmel by the Sea, een schattig stadje met Engelse sferen. We dronken koffie en reden de Carmel Valley in naar het wijnhuis Bernardus. Daar werden we niet heel gastvrij behandeld. Het was leuk om de wijnen te proeven, maar niet echt top. Daarna reden we langs de kust en zagen al snel de prachtige kustlijn. Echt mooi werd het in Big Sur, waar we rond half 1 aankwamen. De parkeerplaatsen bij Pfeiffer Beach waren allemaal vergeven en dus mochten we de weg naar het starnd niet inrijden. We aten onze broodjes en probeerden het nog een paar keer. Inmiddels was er al een uur verstreken en dus besloten we voor de shuttlebus te gaan. Toen we met de shuttlebus langs reden, zagen we dat het weer voor auto's toegankelijk was, haha even pech! Pfeiffer Beach was niet wat wij ons er bij voorstelde en het waaide er hard en was er koud. Na 20 minuten namen we de shuttle dus alweer terug omhoog en reden verder met onze eigen auto. De kust was prachtig en we stopten regelmatig om foto's te maken. We bezochten een waterval en de plek waar je olifantenzeeleeuwen van dichtbij kunt zien. Die lagen allemaal lekker te slapen, maar je kon wel heel dichtbij komen. Daarna reden we door tot San Luis Obispo,

waar we langs de steeg reden die volgeplakt zit met kauwgom en waar we bij een echt bbqtent broodjes pulled pork aten met onion rings. Veel te veel eten, vet, maar was heel lekker! Tonnetje rond reden we naar het motel vlakbij Pismo Beach.

Zaterdag reden we om 9 uur weg en stopten eerst bij een supermarkt. We reden naar het strand van Pismo Beach, wat nog niet echt ontwaakt was, maar waar al wel veel surfers aan de gang waren. We haalden een kop koffie en reden in de richting van Santa Barbara. Langs de kant van de weg stopten we nog een keer om onze bagels met zalm, roomkaas en komkommer te smeren als brunch. In Santa Barbara parkeerden we de auto en liepen over de pier en een stukje door het dorp. Daarna reden we langs de kust verder richting Malibu en we zagen de grote villa's al op de de kliffen staan. We stopten even om met onze voeten het water in te gaan en dat was toch wel heel erg lekker. Omdat we meer zin hadden om nog even op het strand te kunnen liggen, besloten we de Hollywood Walk of Fame te laten voor wat het was. We stopten nog bij een plek waar we de auto konden wassen en reden toen naar het hostel. Nog even de was afgeven en we konden het strand op, waar we nog ruim een uurtje lekker lagen. We doken de zee in, die ruim drie weken eerder nog koud aanvoelde. 's Avonds aten we nacho's en een burger in het café dat bij het hostel hoort: een combi van Amerika en onze volgende bestemming Mexico!