5. Madurai, Mahabalipuram & Chennai

Zaterdagochtend hadden we nog in Mysore en we rommelden de ochtend nog wat aan. We dronken koffie, bezochten een hele grote supermarkt (gewoon omdat het leuk is om supermarkten in het buitenland te bezoeken), deden wat administratieve dingetjes en lazen de Nederlandse weekendkrant (zo chill om meer tijd voor de krant te hebben) op onze telefoons. Daarna haalden we onze tassen op en liepen naar het treinstation. Daar verliet de trein om stipt 14.15 uur Mysore en waren we onderweg naar de volgende bestemming: Chennai. Daar kwamen we om tien uur 's avonds aan en liepen naar ons hotel. Na een niet echt vriendelijk ontvangst, konden we van al het stil zitten niet echt slapen.

De wekker ging wel gewoon om 6 uur af en om half 7 waren we onderweg naar het vliegveld. Helaas hadden we in Leh al ontdekt dat

alle treinen en bussen naar Madurai vol waren, daarom hadden we besloten te vliegen. Eind ochtend kwamen we in het rustig ogende Madurai aan en vanuit ons hotelkamerraam keek je zo op de Meenakshi tempel. We gingen er op uit voor lunch en aten in een super druk restaurantje met allemaal locals. De mensen tegenover ons legde uit dat je eerst je bananenblad met water moet schoonmaken voordat ze je eten er op leggen. De thali en tomato rice waren heel lekker! We liepen door de stad en nog steeds was het voor Indiase begrippen rustig en veel winkels waren gesloten. Er zijn heel veel kleine tentjes waar mannen op straat koffie of thee met elkaar dronken. Wij doen gezellig mee en de mensen zijn heel vriendelijk! Madurai kent net weer andere eetgebruiken, zo is de paratha ook anders blijkt 's avonds. Na de middagsluiting bezoeken we tempel met zijn vijf ingangen. Helaas mag je er binnen geen foto's maken, maar de tempel is net zo rijkelijk versierd als de kleurige vijf ingangspoorten (alleen minder kleurrijk). Het is een hele heilige plek en dat merk je binnen ook. Als niet-hindoe mogen we niet naar het binnenste en oudste gedeelte van de tempel, maar er blijft genoeg moois over. Er zijn voornamelijk Indiase toeristen die als pelgrim de tempel komen bezoeken en uren in de rij staan voor het binnenste gedeelte. We kopen rijst en zoetigheden en eten dat

binnen bij de watertank op. 's Avonds eten we aan de andere kant van de rivier en sinds lange tijd heel veel vlees, zoals kwartel, schaap, kalkoen en zelfs krab!

Op dinsdag sliepen we uit en begonnen de dag met typisch zuid-Indiaas ontbijt: idly en uttapam. Uiteraard met allerlei curry dipjes en chutneys. We dronken koffie op straat en dwaalden door Madurai. We kwamen langs een groot winkelcentrum waar we vervolgens lang verzeild raken en waar we wat nieuwe kleren kopen. Tegen de tijd dat we naar buiten komen, is het paleis dat we wilden bezoeken al bijna dicht. We besloten nog wat rond te lopen en drinken/lepelen Jigarthanda (een op basis van melk, suiker en ijs gebaseerd drankje). Ook probeerden we halwa bij een ander tentje. We kunnen qua eten onze lol op in Madurai! Na een stop in het hotel, gaan we naar de ceremonie die 's avond plaatsvindt in de tempel. Elke avond om 21 uur wordt de god Shiva uit zijn tempelgedeelte gehaald (daar waar niet-hindoe niet mogen komen) en worden zijn gouden voeten naar het altaar van zijn vrouw Meenakshi (vandaar de naam van de tempel, ook wel Parvati) gebracht voor de nacht. Die worden door het tempelcomplex vervoerd in een kar die gedragen wordt door drie mannen met veel wierook, muziek en gezang. Wij renden met de menigte mee achter de kar aan. Wederom hing er een hele heilige en respectvolle sfeer. Toen we de tempel uit kwamen, gingen we snel op pad voor wat te eten voordat de restaurant sloten.

Op woensdag bezoeken we na het ontbijt dan toch het Thirumalai Nayakkar paleis, wat mooier is dan we dachten! Daarna besteedden we een paar uur aan het aflopen van banken en wisselkantoren in de hoop euro's te bemachtigen voor Iran. Dit blijkt niet zo makkelijk te zijn. Of ze hebben geen euro's of het is heel onvoordelig of ze houden zich aan de wet dat ze buitenlanders niet meer dan omgerekend 120 euro mogen geven. We eten nog wat in de tuin van een hotel en gaan dan naar het vliegveld. We vliegen terug naar Chennai en gaan met de Uber naar het hostel. Alle restaurants zijn inmiddels gesloten en we besluiten de gok te wagen door een bord rijst met kip te eten bij een kleine foodstal waar we de kakkerlakken zien lopen.

Na een prima nacht en zonder buikpijn worden we woensdag wakker. We doen nog een poging in contact te komen via de telefoon over het wisselen van euro's, maar zonder succes. Na het ontbijt met een dry fruit rava dosa en idiyappam, halen we onze tas op in het hostel en lopen naar de bus. We stappen op het grotere busstation over op de bu naar Mahabalipuram, waar we na anderhalf uur aankomen. De middag brengen we door aan het zwembad, yes onze eerste duik!! Zo lekker! Tegen het vallen van de avond lopen we over het strand naar het dorpje. De dagen daarna brengen we al relaxend door. We

zwemmen, eten, lezen, eten, kijken een serietje, regelen wat dingetjes en nemen nog een duik. Een heerlijke manier om India af te sluiten!

Op zondag namen we na een laatste duik en het ontbijt de bus terug naar Chennai. In het hostel waar we eerder die week ook verbleven, raakten we aan de praat met Anan, een Indiase jurist uit Mumbai. We spraken af na de lunch met elkaar naar de nieuwste Tamil film te gaan, maar helaas bleek dat het alleen in Tamil was zonder Engelse ondertitels. Een film van drie uur die niet te volgen is, werd minder aantrekkelijk. We kletsten nog over India, over Nederland (met in het hele land minder inwoners dan in Delhi of Mumbai), over verschillen en overeenkomsten in het recht en toekomstdromen. Hij besloot toch naar de film te gaan en wij brachten nog wat tijd door in het hostel. 's Avonds aten we eten uit Kerale: curries met mango en kokos!

Op maandag was het na een laatste Indiaas ontbijt tijd om naar het vliegveld te gaan. Na ruim vijf en een halve week verlaten we India. Op naar Iran!