Vandaag zijn we kennis gaan maken op onze stageplek voor de komende 5 maanden. Ik had hier erg veel zin in en was ook erg benieuwd hoe het eruit zou zien en wat onze taken gingen worden. Er was aan ons gevraagd of we mee wilden naar de rechtbank, want een van de kinderen moest daarheen. Dit wilde wij wel, konden we meteen zien hoe dat eraan toe ging. Toen wij aankwamen bij de instelling hadden we even snel kennis gemaakt met onze begeleider en vervolgens kregen we een boekje met informatie en vertelde hij ons waarvoor dat kind naar de rechter moest. Oh en of Joyce het erg vond om te rijden naar de rechtbank, want zij zaten met een transportprobleem en hadden eigenlijk geen vervoer om bij de rechtbank te komen. We konden moeilijk nee zeggen, dus even later zaten we met zijn vijven in de auto op weg naar de rechtbank. Dit verliep allemaal soepel, op wat kleine schoonheidsfoutjes in het rijden na, zoals het rechtdoor rijden op een rotonde. Eenmaal bij de rechtbank aangekomen moesten we nog een lange tijd wachten. Dus tijd genoeg om het boekje met informatie door te nemen. Dit was echt heel veel en allemaal in Engels, dus we waren blij met alle tijd die we hadden. Na ruim een uur of langer wachten werden we geroepen en konden we naar de zaal In deze zaal zaten echt veel mensen, in het midden was een grote tafel waar denk ik wel 8 mensen aanzaten en helemaal vooraan in de zaal zat de rechter. De rechter leek niet erg goed voorbereid, hij wist bijvoorbeeld de naam van de jongen niet en ging in de rechtzaal nog opzoeken welke wet erbij hoorde. Uiteindelijk goed nieuws, de jongen mag blijven bij maranatha en krijgt 6 maanden toezicht van een social worker die de rechter heeft aangewezen. Als alles in die 6 maanden goed verloopt is hij daarna weer gewoon vrij. Na de uitspraak moesten er nog wat dingen overlegt worden waardoor wij alleen werden gelaten met het kind, hij zei niet veel, maar als je iets vroeg antwoordde hij wel. Hierna gingen we weer terug richting het opvanghuis om onze kennismaking te hebben. We kregen een korte rondleiding door het gedeelte waar de meisje slapen toen de begeleider van de meisjes werd gebeld. Een meisje dat thuis was moest snel de telefoon gaan halen en toen de vrouw opnam ging alles met, Yes Doctor, that's oke Doctor. Ik was hier echt over verbaasd. Doctor is degene van wie het huis is, zij dus de baas van iedereen. Wij werden daar naartoe gebracht en gingen het kantoor in. Hier kregen we een introductie over de instelling en konden wij onze vragen stellen. Naar ons toe was die vrouw heel anders, je kon merken dat ze heel erg blij was met ons en bij alles wat wij zeiden, zei zij dat het wel mogelijk was. We gaan van dinsdag t/m vrijdag van 10 tot 6 stagelopen. En zien de kinderen dan vanaf 14.30 ongeveer, overdag gaan ze namelijk allemaal vanaf 7 jaar naar school. We helpen dan de kinderen met huiswerk en gaan van 17.00 tot 17.45 met hen sporten. Ze wilden ook weten wat voor sporten wij deden en toen ik zei dat ik danste hoopte zij meteen dat ik dit wel met de meiden wilde gaan doen. Dus daar gaan we maar eens even iets leuks voor verzinnen om te doen. Het was een lange, maar erg leuke dag en ik heb er zin in om volgende week te beginnen.