Deze dag is eigenlijk maar verbonden aan één woord en dat is: Uitleg. En veel. De hele dag door. Vanaf vandaag waren we met 3 studenten. Hiervoor moest het werk verdeelt worden en dus is er een schema gemaakt.

De ochtend zijn we gewoon begonnen in de Meatroom, net zoals ik de afgelopen keer gedaan hebt. Daarna zijn we weer gaan voeren en heb ik Galaxy nogmaals gevoerd. Deze keer had ze honger. Daarom was ze een beetje ongeduldig en dat liet ze weten. Ze lag te vervelen bij mijn benen. Maar gelukkig konden we haar meteen corrigeren en stopte ze ook. Tot slot was het weer ''Sit and Look away'', en kon Galaxy netjes zijn vlees opeten.

We hadden eventjes wat gedronken en begonnen daarna aan de wilde honden. We moesten botten oprapen. De wilde honden krijgen namelijk hele stukken vlees, of kip, en deze eten ze kaal tot op het bot. Deze moeten natuurlijk wel worden opgeruimd. Wat ik zelf wel spannend maar ook interessant vond is het feit dat we in het verblijf gingen. De wilde honden zijn niet tam. Gewapend met stokken zijn we rondgelopen om de botten op te rapen. Gelukkig hebben de wilde honden respect voor de stokken en kwamen ze niet dichterbij dan een meter of 3. In totaal waren er 9 wilde honden die erg geïnteresseerd waren in wat wij deden. Op dit punt van de dag was het al zo'n 26 a 27 graden zonder wind. Ik ging kapot.

Tijd voor de lunch! Een heerlijke tosti met kaas. Letterlijk één tosti. Het eten hier is altijd maar net genoeg. En vaak ook lauw of koud wanneer het warm moet zijn. Dus dat is jammer maar het smaakt goed.

Na de lunch wilde Kim ons spreken. We gaan een verdeling maken en krijgen uitleg. Heel. Veel. Uitleg. Er zijn namelijk 3 ''taken'' te verdelen, namelijk:
1. Meatroom
2. Volunteers
3. Cubs

De meatroom is iets wat ik al enkele keren in de ochtend gedaan heb. Denk aan het bereiden van voedsel, het schoonmaken en het voeren zelf. Volunteers betekend vrijwilligers. Het is de bedoeling dat je mee helpt en de vrijwillgers mee begeleid. Daarnaast, als dit lukt, mag je ook mee taken verzinnen. De cubs, oftewel welpen, is een ander verhaal. Dit zijn de kleine cheeta's. Ze zijn zo schattig! Het is de bedoeling dat wij ze voeren, het hok schoonhouden en het leukste onderdeel: Socialisatie. Denk aan aaien, wandelen, spelen, alles. Alsof je met een hond bezig bent. Zo bijzonder. Het enige verschil is dat je erg consequent moet zijn. Wanneer je het toelaat dat ze je bijten, zullen ze dit ook gaan doen wanneer ze groot zijn. En dus ook grotere tanden hebben. Dus nee, gewoon duidelijk zijn en corrigeren. Makkelijker gezegd dan gedaan.

Na alle uitleg, alle namen, alle werknemers en het werkschema was het tijd om, voor mij opnieuw, kennis te maken met de welpen. Kim ging ze namelijk voeren. Het was prachtig om deze kleintjes te zien. Ze klinken als ze echt klein zijn naar baby kuikentjes als ze piepen. Echt zo raar maar ook zo mooi.

Bij terugkomst was het klaarmaken voor de cheetah run! De Cheetah run is eigenlijk heel simpel. Een kabel loopt over de vloer met een flos eraan en de cheeta's rennen er achteraan. Heel simpel maar oh zo geweldig. Het ziet er zo prachtig uit hoe deze dieren bewegen. De snelheid die ze kunnen maken tussen 0 en 2.6 seconden is ongeveer 75 kilometer per uur. Na 5 tot 10 seconden is hun topsnelheid, zo'n 100 kilometer tot 120 kilometer per uur. Er waren er in totaal 4 die klaar waren om te rennen: Lara, Cleo, Khalseei en Mitszi. 2 van de 4 waren succesvol. Ik heb meteen mijn camera kunnen testen, het is nog even zoeken hoe of wat maar daar kom ik in die 10 weken wel uit.

Maar het is alweer pik donker hier. We hebben alleen wifi in de Curio maar we gaan zo terug naar ons huisje en lekker slapen want morgen is het weer vroeg dag en ook een spannende dag. Het is erg wennen met al die verantwoordelijkheid en bezigheden maar wij gaan dat fixen. Weltruste!