Andalusië 2017

Vandaag rijden we een route langs meerdere witte dorpen. Eerst naar Zahara de la Sierra. Op weg daar naartoe zien we een enorme zwerm gieren. Indrukwekkend. Omdat de snelweg niet leuk is, rijden we via allemaal bergweggetjes. Wat een prachtige route, we stoppen regelmatig om het uitzicht te bewonderen.

In Zahara de la Sierra genieten we, na een pittige klim naar het autovrije centrum (in 30+ graden), van een drankje op een pleintje. We vervolgen onze weg naar Grazelema. Ook dat is een gezellig plaatsje waar we weer lekker op een terras gaan zitten.

De eindbestemming van deze route is voor ons El Bosque op camping la Torrecilla. Bij aankomst lijkt het of de camping dicht is. Niemand te zien. Maar in de bar zit een vriendelijke heer te eten die verzekert dat de camping open is… denk ik…. Mijn Spaans en Frans zijn niet zo heel erg goed, zijn Engels nog minder.

Afein, we mogen blijven dus zetten we de camper neer en gaan lekker met een boek onder een boom zitten. Na verloop van tijd komen er toch wat meer kampeerders. We staan uiteindelijk met nog 2 busjes en 2 tentjes op het terrein. Vanwege de aanhoudende temperatuur van boven de 30 graden besluiten we de route aan te passen en niet naar Gibraltar te gaan maar te vluchten naar de kust.

ae_barnas

19 chapters

15 Apr 2020

Witte Dorpen route

June 09, 2017

|

Rondom Grazelema

Vandaag rijden we een route langs meerdere witte dorpen. Eerst naar Zahara de la Sierra. Op weg daar naartoe zien we een enorme zwerm gieren. Indrukwekkend. Omdat de snelweg niet leuk is, rijden we via allemaal bergweggetjes. Wat een prachtige route, we stoppen regelmatig om het uitzicht te bewonderen.

In Zahara de la Sierra genieten we, na een pittige klim naar het autovrije centrum (in 30+ graden), van een drankje op een pleintje. We vervolgen onze weg naar Grazelema. Ook dat is een gezellig plaatsje waar we weer lekker op een terras gaan zitten.

De eindbestemming van deze route is voor ons El Bosque op camping la Torrecilla. Bij aankomst lijkt het of de camping dicht is. Niemand te zien. Maar in de bar zit een vriendelijke heer te eten die verzekert dat de camping open is… denk ik…. Mijn Spaans en Frans zijn niet zo heel erg goed, zijn Engels nog minder.

Afein, we mogen blijven dus zetten we de camper neer en gaan lekker met een boek onder een boom zitten. Na verloop van tijd komen er toch wat meer kampeerders. We staan uiteindelijk met nog 2 busjes en 2 tentjes op het terrein. Vanwege de aanhoudende temperatuur van boven de 30 graden besluiten we de route aan te passen en niet naar Gibraltar te gaan maar te vluchten naar de kust.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.