Waah info, Waah ik weet het niet meer

23 februari- 5 maart
Op 23 februari kwam ik aan op Londen Gatwick. Daar stond Julie al op mij te wachten. We gingen opweg naar East preston. Na ongeveer 40 minuten kwamen we bij het huis. Ik werd vrolijk begroet door Simon en door de moeder van Julie en door Taylor. Ik zal als ik in april uit spanje terug kom hier ook verblijven en loop dan tijdens stage grootste deel met Simon mee. Taylor is hun zoontje van zes. En daarnaast hebben ze nog een hond Elsa. Nadat Taylor in bed lag, gingen we eten. Simon vertelde mij dat ik morgen mee kon met hem. Ik zou de eerste nacht op de kamer van Taylor slapen, en dan vanaf morgen in logeerkamer. (de oma van Taylor sliep nu in die kamer). Mijn wekker ging de volgende dag om half 7. (te vroeeeeeeeeeeeeeeeeeeg). Aangekomen in ziekenhuis gingen we eerst naar de patiënt. Om consent formulier te laten tekenen. Daarna gingen we opweg naar de operatiekamer (O.K.). Nadat ik me omgekleed had in apen pakje en muts op was het tijd om naar O.K. te lopen. Voordat operatie begint stelt iedereen zich voor. Je zegt wie je bent en wat je doet, zo weet iedereen wat je doet daar. In mijn geval in de weg staan, irritante vragen stellen, en niks kunnen, haha ze zijn vast blij met me :D. Daarna was tijd voor actie. De meeste gingen de operatie zaal in, ik bleef bij de anesthesist in soort voorkamertje. Ik kreeg uitleg over medicatie en daarna kwam de patiënt. Ik mocht toekijken hoe anesthesie ging. De anesthesist was continu geintjes aan maken. De anesthesist ging infuus aanbrengen, en ik kreeg de taak om grap te vertellen zodat de patiënt afgeleid was. We weten allemaal grappen maken is niet mijn sterkste kant, en dan ook nog in Engels, das helemaal niks. Dus ja ik faalde in mijn eerste taak. Nadat infuus erin zat was tijd voor medicatie. Ik mocht het zuurstofmasker vast houden. Daarna ging de operatie beginnen. Tijdens de operatie werd septum rechtgezet. Hiervoor was stukje bot uit rip nodig. Deze operatie ga ik nooit meer vergeten. Iemand die flauw viel en voordat ik wist stond ik steriel. Hoe vet!. Na 3,5 uur was de operatie voorbij. Simon bracht mij naar huis en moest daarna door naar Londen. Thuis ging ik lunchen en daarna dag zeggen tegen Julie en moeder van Julie. Ze gingen naar schotland, Julie zou zondag avond terug komen. Taylor en de hond waren logeren. Ik had rijk alleen. Inmiddels was ook al 16:00. Werd avondje skypen, serie kijken. Volgende dag sliep ik uit. In de middag geluncht met Simon, pizza mmm. En daarna zou ik naar Brighton. Simon zou me brengen en ik zou met trein terug. Zodat ik vast wist hoe dat werkte en als ik uit Spanje kwam en mijn stage begon Brighton niet volledig onbekend was en ik wist hoe ik thuis kwam. Eerst gingen we de hond ophalen en toen hup naar brighton. Simon had op papier gezet waar leuke winkelgebiedjes zaten en welke trein ik moest nemen en welke halte eruit. En je raad al, dat papier zat niet in mijn tas, maar lag nog op aanrecht. Oeps, het zou ook een keer niet. Maar ik dacht dat ik ongeveer nog wist dus gewoon maar lopen. Lekker winkels in geweest, en moest nog even zeep kopen. En verder nog in soort park geweest, en vooral rond gelopen en om me heen gekeken. Toen werd toch tijd om terug te gaan. Station vinden was geen probleem. Maar toen kwam besef, geen papier betekende uit mijn hoofd bedenken welke trein. Was nou south of little hampton. Werd toch maar Simon bellen, en nadat ik in goede train zat was ik inmiddels de uitstap halte ook weer vergeten. Dus weer bellen. Nu vergeet ik niet meer :D. Taylor lag al te slapen in auto. Taylor op bed gelegd en toen samen met Simon gegeten. Volgende dag lekker

hardgelopen, tickets voor Spanje geboekt, met Taylor gespeeld, en toen was bedtijd. Volgende dag kon ik uitslapen en rustig ontbijten. Simon had mij verteld dat ik op maandagmiddag en woensdag hele dag kon mee lopen. (onverwacht dacht dat ik nog niks mee kon). Na pasta als lunch was tijd om naar ziekenhuis te gaan, ik werd hier om 2 uur verwacht. Wel wennen hier tussen middag warm en in avond , geef mij maar brood :P. Aangekomen liep ik samen met Simon naar de O.K.. Vandaag waren er ook twee Engels medische studenten. Na de eerste operatie gingen we samen met junior dokter een CT-scan bekijken. Daar stonden we met ze drieën. Anatomie vragen vlogen ons om de oren, en tja ik en anatomie niet sterkste combi. Ik leerde het nooit voor tentamen, ik bladerde dag ervoor door en uur voor tentamen snel doorkijken, waren altijd maar twee vragen en als ik wel leerde faalde ik vaak ook omdat dan altijd vage plaatjes werden getoond. Maar daar staand en niet echt weten, verbeterde ik mijn leven en was ik in avond al anatomie aan leren. Scheelde de andere wisten ook niet heel veel. Tijdens de operatie werd er gevraagd aan de Engelse studenten waarom bepaald middel werd gebruikt. Ze wisten het niet, dus mocht ik het beantwoorden. En voor de verandering wist ik het antwoord. Daarna was tijd voor laatste operatie maar voordat die begon moesten we ons verzamelen bij bord. Ja weer anatomie :D, nu vroeg Simon over neus en oor, en junior dokters moesten nu ook dingen beantwoorden. Ik wist af en toe ook antwoord maar wel in Nederlands,

Simon herhaalde mij dan. Wat grappig klonk door zijn accent en vaak verkeerde uitspraak. Toen was tijd voor operatie waarbij stukje van huid van oor werd weggehaald. Daarna was dag voorbij. Bij thuiskomst gegeten en nog ff tv kijken met Simon en Julie. Op dinsdag nam Julie mij mee om Taylor van school te halen en weg te laten zien naar dorpje verderop. Hier kocht ik notebooks zodat ik aantekening kon maken tijdens stage en onder andere anatomie van oor erin kon zetten. Daarna liet Julie ook de weg van station naar huis zien. Ik deed poging tot onthouden. Thuis gekomen even met Taylor gespeeld en toen boeken in. Anatomie leren en wat dingen uitgewerkt. Woensdag ging de wekker weer vroeg. In de auto liet Simon de weg zien waar je langs kan fietsen om naar ziekenhuis te komen. Ook nu probeerde ik het op te slaan. Aangekomen in ziekenhuis gingen we naar kinderafdeling om met ouders te praten van de patiëntjes en operatie door te nemen. Ik weet nu hoe voor kleine mensen is om naast groot iemand te lopen, die snel loopt.

Simon neemt grote stappen en loopt redelijk door en houdt netjes de deur open dat ik eerst kan. Ik loop er hard achteraan en door deur, en weet dan niet waarheen, Simon loopt langs en ik mag bijna gaan rennen. In soort halve ren pas loop ik dan ook achter Simon aan de hele in het ziekenhuis. Na twee gesprekken op kinderafdeling ga ik mee met de junior dokters naar twee volwassenen. Er lijkt beetje chaos te zijn, patiënt waarvan geen bloedwaardes zijn maar bekend is met lage bloedplaatjes. De halve ochtend loop ik met de junior dokters van afdeling naar afdeling. En nu krijg ik af en toe ook vragen (waar ik vaak wel antwoord op heb of soort van poging kan wagen wat is). Er wordt veel uitgelegd. Daarna gaan we eindelijk naar O.K. Twee operaties zijn gecanceld. Er volgen nog 2 operaties en dan zijn we klaar. Simon heeft privé patiënten , maar ik en junior dokters mogen lunchen. Om 2 uur begint de poli. Ik loop met Simon mee. Tegen 17:00 is tijd om te gaan. Simon heeft poli in de privé kliniek in ander dorpje. Loop tempo wordt dus nog even opgeschroefd, in renpas naar de auto. Simon brengt mij naar de trein. Ik ben rond 10 voor 6 in dorpje. Als ik om 20 over 6 was zou Julie mij oppikken als ik eerder was kon ik lopend naar huis. Lopend naar de weg, kijk ik om mij heen waar heen. Links en dan rechts na tijdje denk ik toch dat foute weg is. Weer terug andere proberen, maar ik weet niet meer. Gewoon maar lopen op hoop van zegen lijkt me niet handig. Ik herken niks meer, en is inmiddels al 18 over 6. Dus Julie smsen of ze me ophaalt en dan toch terug naar station. Julie legt

Taylor in bed en gaat naar Yoga. Ik pas op Taylor en maak eten voor mezelf. Ik relax rest van de avond. Donderdag en Vrijdag heb ik met de hond over strand gewandeld en serie gekeken en Spaans geoefend. Donderdag kook ik pasta met gehaktballetjes en saus voor Julie en Simon. Vrijdag avond ben ik alleen thuis, koken en skypen vult vooral de avond. Zaterdagochtend ga ik fietsen:D. Op de mountebike, Julie legt mij uit hoe ik moet fietsen om in soort heuvelgebied te komen waar je goed kan mountebiken. Je raad al ik kan het niet vinden. Maar wel lekker gefietst in zon :D. Daarna met Julie naar Worthing. We gaan Lunchen met vriendin van Julie, Taylor sliep daar vannacht. Julie vertelt nu hoe ik van ziekenhuis naar stad kan lopen. (weer route erbij, poging tot onthouden:P). We eten in een restaurant wat ook van mensen is die Julie kent. Ik heb heerlijke burger met blauwe kaas en champignons :D. Dan komt eigenaresse met haar schoondochter erbij zitten en klein baby'tje. Super schattig:D. Ze praten onderling even Spaans en Julie grapte dat ik vast kan vertellen wat ze zeiden. Nou nee, klonk als chinees. Haha wordt nog hard oefenen voor mij. Daarna gingen we naar boekwinkel, want Taylor had een boekenbon gewonnen op school. Ik zie ook leuk boek en besluit die mee te nemen. Kan ik weer eens lekker lezen, doe dat nooit in Nederland. We rijden nog langs Liz (vriendin van Julie) om de slaapspullen van Taylor op te halen. Simon en Julie gaan naar de

film en ik pas op Taylor. Hij mag wakker blijven tot ze terug zijn. Ik kijk film met hem en laat hem vast tanden poetsen. Hij is snel terug, verdacht. Dus ik loop met hem terug naar badkamer om het nog keer te doen. Ik zie zijn tandenborstel niet en vraag waarmee die gepoetst heeft. Hij kijkt mij aan en zegt ja die blauwe daar. Haha mijn tandenborstel dus. Taylor kijkt mij aan met onschuldige ogen, oepsie zegt die in het Engels. Daarna komen zijn ouders thuis. Ik breng hem naar bed. We eten getoast brood met gesmolten kaas, vet lekker :D , want Julie en ik zitten nog vol van onze lunch. Nog even serie kijken en dan is tijd om te slapen. Ik zou volgende dag hardlopen maar regent dus ik draai nog keer om. Daarna is tijd om op te staan ontbijten. Taylor wil spelletje doen, dus gezellig spel aan spelen. Dan komen om 12 uur vrienden van Julie en Simon met kinderen voor lunch. Heerlijke lunch en dan komt Liz met haar man en de hond ook nog langs. Daarna gaat deel weg. Éen vriendin met een dochter blijft. We drinken thee en eten chocola. Daarna gaan zij ook weg en brengen we Taylor naar bed. We kijken nog tv en dan is bedtijd.

6-03-2017- 11-03-2017
De volgende dag zoek ik nog wat dingen uit voor stage en lees ik mijn boek. Dan lekker uienbrood eten en dan is tijd om te gaan. Ik kan met Liz meerijden. Julie legt uit hoe ik er kom en tekent uit op papier. Ik vindt het gemakkelijk. Aangekomen in ziekenhuis , nog even in mijn boek lezen tot Simon er is en dan op weg naar de operatiekamer. We hebben interessante operaties. En ik mag weer steriel staan :D. De Patiënt is niet onder algehele anesthesie dus Simon maakt grapjes met hem. Ook nu weer anatomie vragen maar over iets wat ik nog niet gehad heb dus junior dokter moet ze beantwoorden. Daarna naar huis . We eten Pizza met salade jammie:D. Daarna nog even boek lezen.

Dinsdag ben ik boek aan lezen, stage dingen uitzoeken en heel veel op strand aan wandelen met hond. Echt heerlijk. Love it, wordt wel wennen als ik terug ben in Nederland, niet wonend meer aan strand. Ik ga niet te laat slapen want morgen weer stage en maandag sliep ik erg laat. Ben dan ook moe. De volgende dag blijkt wel hoe moe ik was. Ik heb mijn wekker op verkeerde tijd gezet. Om 5 voor half 8 komt Julie binnen, om me te wekken. Ik schrik wakker shit nog 10 minuten en dan moeten we weg. Inmiddels ben ik topper in snel klaar zijn, jaren training gehad in Nederland. En 10 minuten later zit ik in auto. Wel half slapend maar met al mijn spullen, ontbijt net op als de auto gestart wordt. We beginnen deze ochtend weer met consent gesprekken. Daarna naar de operatiekamer. Ik begin steeds meer de weg te kennen en kan zelfstandig vinden welke zaal we zitten. Het is weer voorstel tijd. Daarna kijk ik bij anesthesie bij een kindje. Interessant om te zien hoeveel mensen erbij betrokken zijn en hoe ze het kindje proberen af te leiden. De operatie stelt niet veel de oren worden schoongemaakt dit kon ook zonder narcose maar kindje liet dat niet toe. Daarna zijn er twee operaties met grommets plaatsen (buisjes). Bij de laatste worden ook de neusamandelen uitgenomen. Daarna nog patiëntje waarbij alleen de neusamandelen worden uitgenomen. Het is interessant om dit te zien. Daarna is

lunch tijd :D. Na mijn gehaaste ontbijt, heb ik echt trek. Hierna begint de poli. Ik loop met Simon mee. Deze middag zijn er interessante casussen. Kindje dat iets in zijn neus gestopt heeft. De moeder spreekt geen Engels de vader wel. Het is interessant om te zien hoe Simon communiceert en hoe ze het uithalen. Kindje is natuurlijk niet blij dat er Simon in neus gaat met pincet. De moeder kan niet echt tegen bloed en vindt heel lastig. Simon anticipeert hierop. Verder is er nog jongen met verstandelijke handicap waarvan de oren schoongemaakt moeten worden. Iets wat normaal simpel handeling is , is nu lastig. Want apparaat waarmee dit gebeurt maakt lawaai en dit lijkt de jongen onrustig te maken. Er komen nog paar interessante casussen langs. En ik heb thee haal dienst. Haha ook een hele belangrijke taak :P. Daarna is poli voorbij, Simon moet naar de privé- kliniek en ik wordt afgezet bij de trein. Dit keer is het plan om ook daadwerkelijk naar huis te lopen. Ik heb de route al gefietst dus nu gaat wel goed. Thuis gekomen, komen ook Taylor en Julie thuis. Taylor eet en daarna gaat Julie naar Yoga. Ik ben ondertussen aan koken voor mezelf en voor Simon als die nog trek heeft als die thuis komt. Pasta Carbo volgens Bo haar recept. Als klaar is, Taylor naar bed brengen. Verhaaltje lezen. En dan is nu etenstijd en skypen met Harm. Maar dan hoor ik getrippel lijkt het. Ik loop naar Taylor zijn slaapkamer , daar zit hij kijkend met zijn ondeugende ogen. Hij had al zijn speelgoed in zijn bed gedaan zodat die kon spelen. Na 20 minuutjes slaap die. Nu is etenstijd en skypen. Rest van de avond is beetje skypen, tv kijken en slapen. De volgende dag ga ik lekker wandelen met de hond. Snel lunchen en dan mijn tas pakken. Ik wil vandaag naar Brighton. Zonnebrand onder andere halen en de stad nog verder verkennen. Ik ga op de fiets naar station, Julie had gezegd dat helm verplicht is op de fiets hier, dus helmpie op. Voelt beetje raar met gewone kleren op weg naar station en dan helm op. In brighton heerlijk rond gekeken, vermaakte me prima en was ook heerlijk weer. Eind van middag was tijd om terug te gaan. Thuis aangekomen lekker nog stukje gelezen. Toen was tijd om te eten en ik ging niet te laat slapen. Vrijdag ging ik in de ochtend met de hond wandelen. Daarna met Julie en een vriendin van Julie gekletst. En verder gewassen en groot deel van mijn koffer ingepakt. In de avond was tijd om te eten en Taylor naar bed te brengen. Daarna heerlijk met lisa geskypt. Haha en toen was al wel bedtijd bijna. Maar eerst nog wat dingen in koffer en wegen. Ik had gewoon alles erin gepropt en dacht weeg dan en dan haal ik er wel dingen uit. Maar hij is niet te zwaar:D. Al moet er nog wat in maar verwacht niet dat dan wel te zwaar is. En dan is alweer zaterdag. Vandaag lekker in ochtend boodschappen gedaan en daarna was lunch time. Er was nog restje carbo pasta lekker:D. En verder bezig geweest met inchecken, alle papieren verzamelen, was opruimen en deze blog schrijven. Maar ook film kijken met Taylor en helpen met zijn LEGO maken. En dan zo echt laatste dingen in mijn kamer opruimen, zodat ik netjes achterlaat. En mijn rugzak inpakken en koffer helemaal klaar maken.

Vanavond ga ik op Taylor passen en skypen met Adrianne. En werken aan de voorbereiding voor Peru. En dan niet te laat slapen. Morgen gaat de wekker al vroeg, want om half 7 moet ik samen met mijn bagage in de auto zitten. Haha weer vliegen, derde keer in 1,5 maand. Op weg naar een nieuw avontuur:D.