Het begin....

Eindelijk was het zover: Het buitenlanddeel van mijn tussenjaar ging beginnen. Op 9 februari vloog ik naar schotland. Ik zou hier twee weken blijven. Daarna zou ik naar Engeland vliegen. In Brighton zou ik stage gaan lopen voor twee maand. Het plan was om daarna naar Londen te gaan om daar nog twee maanden stage te lopen. Maar alles liep iets anders dan gepland.

Op 9 februari was het zover. In de ochtend namen mijn ouders mijn koffer mee naar Amsterdam. Ik zou hun eind van de dag in Amsterdam zien. Ze moesten er voor werk zijn dus ik zou ze eind

van de dag op het airport zien. Ik vloog namelijk pas tegen 22:00. Tegen 15:00 vertrok ik met mijn handkoffertje naar de bus. Aangekomen in assen ging ik op de trein. Aangekomen in Amsterdam eerst gezellig gegeten met mijn ouders. Toen was het moment om afscheid te nemen. Mijn koffer had ik al ingeleverd voor het eten. Met handkoffertje op naar de douane. Redelijk rij stond er. Maar ik dacht als ik dit gehad heb ben ik er vast bijna. Nadat ik door paspoort controle was moest je trap op andere hal in. Wat ik kon zien leek mini rij. Maar eenmaal de bocht om was er echt mensenmassa aan rijen te zien. Ik kreeg toch wel even benauwd, de paniek vogel die ik ben. Maar zat niks anders op dan wachten. Mexicaanse studente sprak mij aan in de rij. Daar gezellig mee geklets. Toen was ik eindelijk aan de beurt. Eerst mocht ik met schoenen erdoor. Maar was toch niet goed dus weer terug schoenen uit. En ja hoor lucky girl was daarnaast ook nog de bak met mijn jas en riem erin eruit gepikt. En er was een soort rij aan bakken, voordeel ik kon in de tussentijd mijn schoenen aan trekken en de laptop terug in mijn koffer doen. Al dacht ik wel schiet nou op, ik moet mijn vlucht halen. Achteraf bleek de vlucht vertraging te hebben, niks aan handje zoals gewoonlijk. Eerst deden ze soort drugs test ofzo op mijn jas, en haalde hem even leeg en deden hem opnieuw door scanner. Toen was prima. Nog tijdje gewacht bij de gate, en ik ging reizen dus het was Starbucks time:D.

Veilig aangekomen in Edinbrugh, stond mijn oom mij op te wachten. Ik zou twee weken bij mijn oom en tante verblijven. Na iedereen hoi gezegd te hebben en nog wat geklets te hebben was inmiddels twee uur s'nachts en was het bedtijd. Het is een uur later in Edinbrugh. De volgende dag was het essay tijd. Ik moest namelijk nog een essay inleveren van 25 bladzijden voor mijn minor. En ik had in Nederland beetje last van uitstel gedrag. Dus de eerste dag zat ik achter mijn laptop. In weekend heb ik vooral geslapen, gekletst en serie gekeken. Op zondag ging ik samen met mijn oom en tante en twee neefjes naar de sportschool. Mijn derde neefje was bij zijn vriendinnetje. Ik, mijn oom en mijn tante gingen hardlopen. Ik ben niet zon fan van hardlopen maar in zon mooie omgeving moet iedereen het wel leuk vinden.

De dagen die volgde stonden vooral in het teken van stage dingen regelen, serie kijken, hardlopen met mijn tante, slapen , en gezellig tafelen met mijn oom,tante en mijn neefjes. Mijn skeelers zijn mee, ik wist namelijk dat dit in Brighton wel kon. Hier in schotland was het een minder goed plan. Laten we het erop houden als iemand het gefilmd had, had het zo in lachen om home video's kunnen komen. Mijn stage in Brighton was in principe geregeld. Londen zouden we doen als ik in Brighton was. In Brighton zou ik bij vrienden van mijn ouders blijven. Simon (vriend van mijn ouders) was namelijk arts in Brighton en hielp mij met het regelen van de stage. Ik had via hem contact gekregen met iemand die over het papierwerk gaat, wat bij zo'n stage komt kijken. Ik hoorde in schotland pas dat er bepaalde papieren nodig waren, en omdat alles over mail gaat moesten er vaak meerdere mails uit voordat iets duidelijk was. Ik bleek een Engels kwalificatie te moeten tonen. Mijn diploma was niet genoeg. Naar veel zoekwerk kwam ik erachter dat ik op internet een examen kon doen. De EFSET toets. Na wat heen en weer gemaild bleek dit examen prima te zijn, zolang ik boven 65 zou scoren. Dus daar zat ik dan in Schotland, een twee uur durend examen te maken. Voelde alsof ik terug was op de middelbare. De toets was namelijk op tijd en er werd geen rekening gehouden met dyslexie. Er was een leesgedeelte met lappentekst, en luistergedeelte met vragen (leeswerk). En er stond al dat tijd vrij strak was. Haha ik kwam natuurlijk in tijdnood, en de toets sluit zichzelf af als tijd van een onderdeel voorbij is. Bij beide onderdelen dus deel niet ingevuld. De score was gelukkig genoeg. Er waren daarna nog wat problemen met hoe ik bewijs van de score stuurde, maar dit lijkt opgelost.
Naast deze toets, moest ik ook een certificaat van goedgedrag aanvragen. Eerst moesten er wat formulieren worden ingevuld, een machtigingsformulier en gecheckt worden of mijn ouders het gescand mochten aanleveren omdat ik in buitenland zat. Toen bleek al dat het certificaat er passen tussen twee en vier weken er zou zijn. En je moet afspraak maken voor de aanvraag en dit kon pas 23 februari (week nadat ik alle formulieren had). Het werd snel duidelijk dat ik niet eerder kon beginnen. Met daarnaast dat Londen erg onzeker was ging ik opzoek naar oplossing. Na wat heen en weer gemaild en dingen checken is het nu zeker. Ik vlieg op 12 maart naar malaga in Spanje. Ik ga hier 6 weken lang een Spaans cursus volgen. Ik verblijf eerst 3 weken op de campus en daarna 3 weken in een gastgezin. Op 22 april ga ik terug naar Brighton. Waar ik op 24 april begin aan mijn stage. En dan is als goed is alles geregeld. Na deze week vol geregel en heen weer gemaild. Bakte ik deze week ook nog een heerlijke Carmel shortbread. Haha zelf s'nachts at iedereen er een stukje van, zo lekker. Op zaterdag ging ik naar Glasgow met mijn oom en tante en mijn oudste neefje. We gingen met een sightseeing bus. Eerst een prachtige kathedraal bekeken en een begraaf plaats. Deze lag op een heuvel en stonden erg grote grafstenen. Dit omdat de belangrijkste personen van Glasgow hier begraven werden zodat ze nog uit konden kijken op de stad en soort van speciale plek hadden. Waren vooral rijke mensen volgens mij. Hierna gingen we naar bierbrouwerij. We zouden er een rondleiding doen, jammer genoeg zat deze vol. We kochten 10 soorten biertjes zodat we thuis een proeverij konden doen. Daarna gingen we lunchen in de five guys. Dit is een fastfoodrestaurant, maar je kan er je eigen burger samenstellen. Dus of je er champignons op wil, sla, paprika etc. Ik moet zeggen was 1000 maal beter dan Mac Donalds. En heerlijke zoute karamel milkshake. Mijn tante had 1 met pinda en zoute karamel, ik moet zeggen die was echt nog veel beter. Daarna gingen we weer op de sightseeing bus. Heel Glasgow door, mijn ogen uitgekeken. We zijn nog 1 keer uitgestapt en daarna hebben we de tour afgemaakt met de bus en zijn niet meer uitgestapt bij haltes. Na een prachtige dag sightseeing was het tijd om naar huis te gaan. S'avonds de eerste vijf biertjes geprobeerd met mijn neefjes, oom en tante. En ik ben natuurlijk een echte bierliefhebber, de cider die ik erna probeerde smaakte mij beter. Maar was leuk om de verschillende biertjes te proeven. En we zaten nog zo vol van de lunch dat we kleine lekker hapjes aten erbij als diner. Mozzarella sticks , mmmm. Zondag hebben we de andere vijf geproefd. Daarna nog vier dagen lekker gesport, onder andere wezen spinnen met mijn oom bij de sportschool:D, serie gekeken , en geregel voor Spanje. Donderdag 23 februari was het tijd om weer te vertrekken uit Schotland. Mijn vlucht naar Engeland had ik in Nederland namelijk al geregeld. Ik verblijf twee weken in Brighton bij Simon en Julie voordat ik naar Spanje ga. Mijn wekker ging donderdag al vroeg. Mijn neefjes moesten namelijk naar school en als zij terugkwamen was ik al weg. Naar buiten kijkend zag ik echt een winter wonderland. Sneeuw:D, jammer genoeg ging ik vandaag weg. Nadat ik van mijn neefjes afscheid had genomen kon ik het niet laten om nog even terug in bed te kruipen. Daarna was het tijd om mijn koffers in te pakken. Na nog gezellig thuis geluncht te hebben was het tijd om te gaan. Mijn oom en tante wonen in West Calder, half uurtje van Edinbrugh af. In Edinbrugh was geen sneeuw, vertraging van vliegtuig was daardoor minder waarschijnlijk. Daar aangekomen nam ik afscheid. Heerlijk twee weken genoten van gezelligheid en veel gerelaxt. Op naar volgende avontuur. Mijn vlucht had 40 minuten vertraging maar uiteindelijk kwam ik veilig aan in Brighton.