Vanmorgen al vroeg (om 06.00 uur) even videobellen met Eva, want die had haar zwemdiploma B gehaald. Om 07.00 uur zijn we naar buiten gegaan om nog wat foto's bij het meer te maken. De zon scheen, maar het was nog erg koud (-1°) en er was verse sneeuw in de bergen gevallen, zelfs een beetje tot aan de oever van het meer. Toen we naar het meer liepen, was dit echt een wow-moment, een strak blauwe lucht en dan het meer met de bergen eromheen, zo vreselijk mooi om te zien.
Na het ontbijt afscheid genomen van Walter en Zita. De spullen weer in de auto voor een rit van 321km. naar Dunedin.
Bij Lake Pukaki gestopt, want daar had je een prachtig uitzicht op Mount Cook. Met een hoogte van 3724 mtr. valt hij goed op tussen de andere bergen. Het vervolg van de rit ging door een wisselend landschap. Vlak en dan weer heuvelachtig met glooiende bergen. Bij Otematate maakte de lupine weer plaats voor de mooie gele brem. Even voorbij Wailauna waren nog Maori rotstekeningen te zien. In Maheno hebben we even geluncht en op naar de volgende bezienswaardigheid: de Mouraki Boulders aan de kust van de South Pacific Ocean. Hier liggen enorme bollen op het strand met wel een doorsnede van 3 meter. Het is onduidelijk hoe ze hier gekomen zijn, maar het is wel een apart gezicht.
Om ongeveer 17.00 uur waren we bij onze B&B net buiten het centrum van Dunedin. De komende 2 nachten slapen we in het Hazel House (een klassieke 19e eeuwse villa) bij Sandy en Brent.
's Avonds hebben we lekker gegeten in een restaurantje aan de South Pacific Ocean.