Everyday beachday

Vanmorgen moest Joan al vroeg weg. Dus had ze gisteren het ontbijt en de lunch al klaargemaakt. Tegen het jonge Italiaanse meisje had haar uitgelegd hoe ze theewater op moest zetten en waar haar lunch lag. Ik moest een beetje op haar letten. Dus om 7.45 uur ben ik bij haar aan de ontbijttafel gaan zitten. Ik at mijn brood met jam. Erika (het Italiaans meisje) at koekjes en dronk haar thee. Ze eet niet zo goed dus Joan heeft koekjes voor haar gekocht. Joan is altijd blij als ze avond eet. I'm so happy, because you're eating now.
Na de ontbijt zijn Michael, Anna en ik weer samen naar school vertrokken. 's Morgens is het echt al warm en zijn er veel jongeren op straat omdat ze allemaal naar hun school moeten. De les ging vandaag best prima. We waren gestart met de opdracht om beroepen en voorwerpen met elkaar te verbinden. Bijvoorbeeld doctor - stetoscoop or barber - comb. Daarna hebben we opdrachten uit het boek gemaakt. Na de pauze hebben we een luisteropdracht gemaakt en moesten we om beurten een deel van een artikel voorlezen aan de klas. Sommige mensen spreken echt heel erg onduidelijk Engels. Vooral Italianen en Fransen. Het lijkt alsof ze in hun eigen taal spreken, totdat je ineens wat woorden herkend. Vandaag waren we in de klas met drie Russische, drie Italiaanse en één Fransman.
Na school hebben Anna en ik weer thuis geluncht. We kregen een tosti en salade en als toetje een donut. Daarna hebben we met z'n drieën op de slaapkamer gerelaxt. Joan op het bed van Erika (want die is van bed gewisseld gisteren omdat Aurrora we is), Anna op haar eigen bed met haar telefoon en ik met een leesboek of mijn tablet. Om 15.15 uur zijn we vertrokken naar de meeting point om vanuit daar samen verder te gaan naar het strand. Het strand waar Michael en ik op zondag waren, had geen schaduw dus liepen we verder. Het probleem bij het strandje erna was dat het water niet helder of schoon genoeg was, dus konden ze geen vissen spotten. Uiteindelijk zijn we naar het strand gegaan waar we op dinsdag ook waren. In totaal waren we met zes: Anna, Michael, de drie Franse meisjes en Janet. Het strand heeft dus geen zand (die zijn er wel, maar niet in de buurt) maar bestaat uit rots/steen. Ik vind dat niet erg want zo komt er niet overal zand. Je moet met een trapje in het water en de golven zijn best ruw daar. Dus ik ging er maar voor 5 seconde in, lang genoeg voor mij. Na het strand zijn we weer naar huis gelopen, vanuit het strand duurt het ongeveer 15 minuten. Thuis hebben we weer om beurten gedoucht, Michael en ik voor het eten, Anna en Joan erna. We aten fusili pasta met mais en champignons in een sausje van blue chees. Ik denk dus blauwe kaas, het was lekker. Zelfs Erika en Joan aten mee dat was voor de eerste keer. Vaak eet Joan 's avonds niet omdat ze overdag veel water drinkt en dan geen honger meer heeft.
Momenteel zitten alle girls, dus ook Joan, in de slaapkamer met de aircondition en waaier aan. Joan en Erika spelen samen een spelletje op de laptop, Anna is aan het lezen in een tijdschrift en ik ben aan het typen. Vanavond gaat Erika weg en wij blijven thuis. We gaan niet meer zwemmen omdat Joan niet wilde dat Erika alleen thuis zou komen. Zoals ik begrijp gaan we vanavond op het dakterras zitten, met wijn en cake. Een Franse vriend van Joan, Stefan, komt vanavond ook. Hij heeft drie jaar geleden in het huis van Joan gelogeerd voor een tijdje en komt elk jaar hier op bezoek. Joan is ook een keer naar hem geweest in Parijs. Stefan belde naar Joan dat hij voor de deur staat dus Joan gooit nu de sleutel uit het raam naar beneden. Zo zijn er ook al twee kapot gegaan de afgelopen tijd vertelde ze me.
We gaan zo naar het dakterras. Fijne avond!