Down Under Roadtrip with my mum

Na 10 maanden Tasmanië was het tijd om afscheid te nemen van Kate, Andrew, Charlie, Madison & Amelia. Hoewel ik echt wel uitkeek naar het reizen vond ik het ook wel lastig om afscheid te nemen en dus voelde die dinsdag dan ook heel gek aan. Nog even wat gespeeld met de kids en veel geknuffeld en toen was het tijd om naar het vliegveld te gaan. Eerst naar Melbourne en gelijk door naar Darwin waar ik pas om 12 uur ’s nachts aankwam, snel ingecheckt in een hostel en na een nacht met weinig slaap om 7 uur ’s ochtends al naar het hotel gegaan waar mama en ik de eerste 3 nachten zouden blijven. Ik kon nog niet inchecken en dus maar een beetje bij het zwembad rond gehangen, wat boodschappen gedaan en om 1 uur werd ik opgehaald om naar het vliegveld te gaan en mama op te halen. Het duurde me allemaal veel te lang maar gelukkig kwam ze nog redelijk vlot door de douane en konden we elkaar dan eindelijk weer in de armen vallen. Echt ontzettend fijn om elkaar weer te zien en te spreken in het echt en niet alleen maar via skype, email etc. Die middag/avond natuurlijk ontzettend veel

bijgekletst, lekker gegeten op ons balkonnetje van het appartement en vroeg naar bed want moe waren we zeker.
Hoewel Darwin niet de meest spectaculaire stad is hebben we ons er prima vermaakt voor de eerste paar dagen, gelukkig viel de jetlag mee dus hebben we veel rondgewandeld, zijn we naar Waterfront geweest, de Mindell sunset market, het Aboriginal Art & Galerie Museum en de laatste avond nog lekker uiteten. Zaterdagochtend konden we de huurauto ophalen en zijn we gelijk op weg gegaan naar Litchfield National Park. Een prachtig park met vele watervallen en mooie wandelpaden. Het was soms jammer dat we er aan het einde van het droogseizoen waren omdat veel water al is verdampt en de watervallen dus niet zo groot zijn of ze zijn helemaal opgedroogd. Maar alsnog hebben we mooie watervallen gezien en korte stukjes gelopen want de hitte was erg wennen, elke dag zo rond de 38 graden. We verbleven die nacht in Batchelor wat een dorp van niks was maar we hadden een leuk huisje in een soort jungle vol met

vogels, vlinders en vleermuizen. De volgende dag gingen we alweer vroeg op pad om naar Kakadu National Park te gaan. Een national park waar ik me heel erg op verheugde omdat ik hier al veel over had gelezen en mooie beelden van had gezien. Hoewel het absoluut niet tegenviel was het ook hier weer minder spectaculair omdat we aan het einde van het droogseizoen zaten. De natuur was nog steeds hartstikke mooi maar de enorme watervallen waren nu kleine straaltjes water. We zijn de eerste dag vroeg naar Cahill’s Crossing gereden waar we gelijk de eerste crocodile hebben gezien. Daarna hebben we nog een korte maar spannende wandeling gemaakt, er werd gewaarschuwd voor krokodillen op het pad dus heel lekker lopen was het niet :) We zijn die dag ook nog naar Ubir geweest, één van de belangrijkste plekken in Kakadu met Aboriginal Rock Art. Interessant om te zien en te lezen over hun gewoontes, gebruiken en hoe zij denken dat de wereld is gecreëerd. Op de laatste dag zijn we weer vroeg begonnen met een wandeling bij … waar ook weer rock art

te zien was maar het was ook een leuk stukje om te wandelen. Onderweg naar Cooinda zijn we nog gestopt bij verschillende uitkijkpunten en nog kleine stukjes gelopen maar ’s middags lekker aan het zwembad gelegen. Aan het einde van de middag zijn we nog mee gegaan op een Crocodile cruise die ons over Yellow Water vaarde om ontzettend veel vogels, wallaby’s, buffels en natuurlijk krokodillen te zien. Machtige beesten en tof om van zo dichtbij te kunnen zien, gelukkig is er niemand overboord gevallen en konden we heelhuids terug naar het hotel :)
Woensdag zijn we verder naar het zuiden gereden en gestopt bij Katherine, hier begon de outback echt duidelijk vorm te krijgen. Het gebied begon wat kaler te worden en er waren onwijs veel aboriginals op straat (die helaas voornamelijk alleen maar op straat hangen en bier drinken, wat ervoor zorgde dat er altijd politie bij de bottleshop stond). We verbleven hier om naar Katherine Gorge te gaan, een mooi natuurgebied waar we door de Gorge zijn gevaren. Eigenlijk

wilden we graag gaan kanoën maar toen we het bordje zagen met krokodillengevaar en wij 100% zeker, tenminste 1 keer zouden omvallen hebben we maar voor de wat veiligere cruise gekozen :D Voor ons was dit één van de mooiste stukjes die we tot dan toe hadden gezien maar we werden er wel levend verbrand met 43 graden. We konden die avond wel eindelijk weer een keer eten in een leuk restaurantje op de camping en daar hebben we dan ook erg van genoten. Daarna volgde een lange rit van Katherine naar Alice Springs, in 2 dagen zo’n 1300 km rijden door de outback met hier en daar een dorpje (wat dan eigenlijk alleen uit een tankstation met supermarktje en een pub bestond). Klinkt saai maar het was tof om te zien en te bedenken dat mensen hier echt in the middle of nowhere wonen, wij hadden al snel besloten dat wonen in the outback niks voor ons zou zijn :) Daarnaast hebben we ook nog een enorme lizard aangereden (Oeps, van een afstandje leek het eerst echt een tak…),

bijna een arend op de voorruit gehad (gebeurd iedereen toch weleens) en hebben we een arme man midden in the outback laten staan omdat iemand geen vreemden mee wilden nemen. Zoals jullie begrijpen ben ik een fantastische bestuurder geweest :D We zijn in ieder geval heelhuids in Alice Springs aangekomen en we vonden het allebei lekker om weer in een stad te zijn. Er zijn hier veel Art Galleries met Aboriginal Art waar we zijn wezen kijken, in souvenirs winkels gestruind en sinds Darwin eindelijk weer een terrasje kunnen pakken. Nadat we waren bijgekomen van de lange rit zijn we verder gereden naar Glen Helen en hier begon dan echt The Red Centre, voor ons beiden het mooiste gedeelte van de outback! Glen Helen ligt in de McDonnell Range wat ook weer een mooi en bijzonder groen natuurgebied is met rivieren, veel rotsen en bergen. We hebben onderweg wat stops gemaakt en zijn nog een wandeling gaan maken bij Ormiston Gorge. Werkelijk een prachtig stukje met mooie uitzichten en wildlife. maar waar ik altijd ontzettend geniet van de hitte en wandelen over de rotsen was niet iedereen zo blij dus het werd uiteindelijk de eerste en laatste wandeling van de dag (Een paar uur later werd de wandeling wel gewaardeerd hoor ;)) Gelukkig biedt het zwembad altijd de verkoeling die we nodig hadden. De volgende dag hadden we weer een lange rit voor de boeg naar Kings Canyon, onderweg nog wel wat stops gemaakt bij een restaurant/Art Gallery en een uitkijkpunt en ’s middags kwamen we aan bij onze safari

tent waar we de nacht door zouden brengen. Kings Canyon hebben we pas de volgende dag bezocht en hoewel er hier een mooie wandeling over de rand van de canyon was hebben we gekozen voor de ietwat kortere wandeling door de canyon. Wat ook absoluut de moeite waard was met veel bomen en struiken en waar in het regenseizoen normaal een rivier zou lopen. Hierna was het tijd om naar het absolute hoogtepunt van onze reis te rijden, Uluru!! Na een lange rit door rood zand met hier en daar wat bomen maar verder niks komt er opeens uit het niets die gigantische rode rots, erg indrukwekkend om te zien. Omdat we de zonsondergang bij Uluru wilden zien zijn we eerst nog naar Kata Tjuta gegaan, een rotsformatie die naast Uluru staat. Echt schitterend en misschien nog wel mooier dan Uluru door de mooie vorm, hier nog een stukje doorheen gewandeld maar we werden gek van alle vliegen die in je oren, neus en ogen kruipen dus heel lekker lopen was het niet. Daarna terug gereden richting Uluru en hier nog even het visitors

centre bezocht waar we wat meer lazen over Uluru en de aboriginals in dit gebied. Vervolgens naar een punt gegaan waar we de zonsondergang goed konden zien en hier stonden we met nog tientallen andere toeristen te kijken naar Uluru terwijl de zon langzaam onder ging, prachtig gezicht. Op de terugweg zijn we nog helemaal om de rots gereden en vroeg het bed ingedoken want de wekker ging die nacht weer om 4 uur om ook de zonsopgang te zien (Het was echt geen uitslaap-vakantie kan ik je zeggen!!) Ook dit keer waren we niet de enige maar we waren er vroeg dus hadden een prima plekje uitgezocht om alles te aanschouwen. Het leek wel een eeuwigheid te duren en het was hartstikke koud (zeg 20 graden) maar als je dan eenmaal de zon ziet opkomen en de rots ziet verkleuren is het meer dan waard. We hebben er voor gekozen niet helemaal om de rots te lopen maar zijn op verschillende plekken uitgestapt om zo van alles te kunnen zien. Nu ben ik volgens mij absoluut geen spiritueel, vaag persoon maar ik vond toch echt dat je voelde dat dit een speciale plek was (dit werd dan keihard de grond ingeboord door mijn lieve, nuchtere moeder die natuurlijk niks voelde ;)) Nou ja dan gaan we maar lekker terug naar Alice Springs om nog even een middag in het Desert Park door te brengen. Een dierenpark met alle dieren van The Northern Territory, we hadden natuurlijk wel een paar dieren gezien maar nog geen dingo’s, slangen en sommige andere reptielen. Uiteindelijk nog lekker gegeten en de volgende dag afscheid genomen van de outback en naar Melbourne gevlogen. Hoewel we enthousiast

waren om naar Melbourne te gaan vonden we zeker het laatste stuk van de outback ontzettend mooi en is het zeker een gedeelte van Australië dat we niet hadden willen missen. Maar het was heerlijk om weer in de bewoonde wereld te zijn en in een echte stad met mooie gebouwen, musea, leuke restaurants en terrasjes. De eerste avond dan ook genoten van Italiaans eten en Australische wijn! Vrijdag zijn we Melbourne ingegaan om langs de Yarra River te wandelen, te shoppen in de leuke straten van Melbourne, Parliament bezocht, de Carlton Gardens en Federation Square. Aan het einde van de middag moesten we onze auto al ophalen om richting Healesville te rijden en daar Marcel & Carina op te zoeken (buren die 17 jaar geleden zijn geëmigreerd naar Australië) Ik was er dit jaar al een keer geweest maar voor mama was het de eerste dat ze zou opzoeken sinds ze zijn verhuisd. Ontzettend leuk weerzien dus en nu kon ze eindelijk zien waar Marcel & Carina het al die jaren over hadden in hun brieven en

mails. Die avond lekker tapas gaan eten en de volgende dag een rondrit gemaakt in de omgeving. Het is een ontzettend mooi gebied met mooie natuur en leuke dorpjes waaronder Marysville waar we zijn gestopt om een waterval te bekijken, wat te lunchen en nog bij een bevriende artist langs te gaan. Zondag zijn wij zelf nog even op pad geweest en zijn we gestopt bij het wijnhuis Chandon, een zusje van het franse Champagne wijnhuis Moët & Chandon. Mij mocht je hier wel achterlaten zo mooi als de wijngaard was en de wijn zo lekker. Maar er stond nog een etentje op de planning dus we moesten terug. Die maandag was het alweer tijd om te gaan en hebben we afscheid van elkaar genomen maar wie weet komen we over een paar maanden wel terug, of niet mam? ;) Wij zijn naar The Great Ocean Road gereden die dag en begonnen aan de prachtige 243 km lange weg langs de zuidkust. De bouw van The Great Ocean Road is begonnen in 1919 door soldaten die terugkwamen van de Eerste Wereldoorlog en was pas in 1932 af. De eerste stop was Torquay, een

surfplaatsje waar de oorsprong van bekende surfmerken ligt. Heerlijk relaxte plaats waar je naast surfen ook lekker kan wandelen of op een terrasje kan zitten. Daarna hebben nog vele stops gehad bij mooie uitkijkpunten, Angelsea, Lorne en uiteindelijk Apollo bay waar we 2 nachten zouden blijven. Hier hadden we een heerlijk appartement/strandhuisje met balkonnetje waardoor we zo op de zee en het strand uitkeken. Ik ben nog even de zee ingegaan maar het was eigenlijk iets te koud en helaas regende het de volgende ochtend dus hel veel hebben we niet kunnen zwemmen hier. Wel zijn we nog naar Great Otway National Park geweest waar we eindelijk koala’s hebben gezien! Ik had ze ook nog niet in het wild gezien omdat ze niet voorkomen in Tasmania en er waren nu ook heel veel Joeys dus beter kon niet. Na nog een mooie wandeling door Maits Rest Rainforest en langs de kust zijn we terug gereden voor ons laats nachtje in Apollo bay. We hadden hier liever nog een week willen blijven (met mooi weer) maar de rest van The Great Ocean Road wachtte op ons dus we

moesten verder. Tijdens het tweede stuk reden we ook wat meer in het binnenland wat ook prachtig was dus we hebben weer genoten. Ook zijn we die dag gestopt bij de 12 Apostles, Loch Arch Gorge, London Bridge (wat er nog van over is) en uiteindelijk Warrnambool. De grootste stad waar we doorheen kwamen sinds Melbourne met veel winkels en restaurants. Het hotel lag naast het strand maar helaas werkte het weer niet echt mee en dus weer geen strandweer :( Nou ja dan de volgende dag maar weer op tijd op pad om naar The Grampians te gaan want het was perfect wandelweer en dat is iets waar The Grampians perfect voor is. We verbleven in een Cottage midden in de bossen vlakbij het centrum van Halls Gap, met ’s avonds hier en daar een kangaroo die om de cottage hupte en wat cockatoos op de veranda. Die middag zijn we gelijk nog naar Mackenzie Falls geweest om daar te wandelen en de watervallen te zien. Onderweg gelijk een Emu gezien en een paar Echidna’s (wat is Australië toch fantastisch!!) Op onze tweede dag zijn we een langere wandeling gaan maken naar The Pinnacle waar we een prachtig uitzicht hadden over de vallei, het meer en Halls Gap. Hierna nog gestopt bij een cultural centre en ’s middags lekker op onze veranda een boekje gelezen, een fles champagne opengetrokken en genoten van ons laatste weekend! Want die zaterdag reden we terug naar Melbourne waar we nog naar St Kilda zijn gegaan, lekker langs het strand gelopen en ’s middags nog Melbourne zelf ingegaan. En toen was onze laatste avond al aangebroken dus weer genoten bij de heerlijke Italiaan waar we een week geleden ook zaten en met een raar gevoel gaan slapen. De volgende dag waren we voornamelijk aan het wachten tot we naar het vliegveld moesten. Nog wel lekker ontbeten maar we keken als een berg op tegen het afscheid en dan duurt al dat wachten zo onwijs lang! Uiteindelijk was het dan zover en na een heleboel kussen en knuffels moest ze toch echt door de gate en stond ik heel alleen (keihard jankend) op het vliegveld. Even wist ik niet zo goed wat te doen maar uiteindelijk al mijn rotzooi bij elkaar

geraapt en hup de bus in op naar Chelsy waar ik deze week verblijf. Ik moet nog even wennen om weer alleen te zijn en hoewel het echt gezellig is was het toch leuker met mijn mama hier :D Gelukkig zijn er nog veel leuke dingen om naar uit te kijken, volgende week Sydney waar ik nog 2 vrienden ga opzoeken en dan is het tijd voor Nieuw Zeeland! Leuke vooruitzichten dus!

Ik ga proberen iedereen op tijd te smsen, appen, mailen etc. tijdens het reizen, als het goed is heb ik vanaf volgende week weer gewoon wifi!! Jeeh! (Bij Chelsy hebben ze namelijk geen wifi dus zit nu even in een internet cafe) Skypen zal misschien niet altijd lukken hangt van de wifi af maar ik doe mijn best :D
Veel liefs!! xx