Hola Barcelona!

Dag Barcelona, dat is even geleden. 2 jaar om precies te zijn. Het is gek en tegelijkertijd ontzettend fijn om hier te zijn. Wel merk ik dat ik, weer moet wennen aan het alleen zijn en het hebben van zoveel tijd. Al zal dat, straks als de colleges weer beginnen wel anders zijn... Vanmorgen begon het hele Barcelona avontuur dan echt. Gister avond op El Prat geland en met de Aerobus naar het hotel gegaan. Voor het eerst in maanden weer een 'diner for one'. Dat is weer even wennen, al helemaal als je al die Spaanse (voornamelijk grote) gezinnen om je heen hebt zitten. Gelukkig heb ik wel alles in het Spaans kunnen bestellen en begreep de ober me nog! Is er toch nog ergens wat Spaans blijven hangen, haha.

Daarnaast had ik gister avond een ontzettend leuke verassing. Kathi, Susanne en Gunther zijn in Barcelona op vakantie en vroegen of ik nog zin had in een drankje. Samen hebben we een fles cava op gedronken en genoten van het weerzien. Toch gek om je oom, tante en nicht in Spanje te zien terwijl zij in Duitsland wonen en jij normaal in Nederland.

Na de fles toch maar naar het hotel gegaan en sinds lange tijd weer alleen (oké, met Takkie dan) in een bed geslapen. De nacht ging te snel voorbij, waardoor ik nogal duf aan het hotel ontbijt zat. Gelukkig hebben Spanjaarden sterke koffie en was ik klaar voor mijn level test.

Samen met Vera ben ik op zoek gegaan naar het kantoor van onze Spaans curus. Na even zoeken, hadden we het gevonden en zaten we goed. Twee pittige Spaanse dames, klein van formaat maar met een aardige uitstraling begonnen te ratelen en voornamelijk veel 'Erasmus?, Erasmus?' te roepen. De test was best moeilijk, maar ik denk dat ik het best aardig gedaan heb. Uitgeput van onze eerste inspanning hebben Vera en ik genoten van een kopje koffie alvorens ik weer naar het hotel ging. Gelukkig lag mijn bagage en Takkie nog op mij te wachten waarna ik in een taxi ben gestapt naar mijn nieuwe casa. Dit was tevens het moment dat ik besloot nooit meer zomaar in een taxi te stappen maar de app Uber of Cabify te gebruiken. Cabify gaf een prijs van 6 euro aan, terwijl ik bij de gewone taxi 14 euro moest aftikken.

Mijn nieuwe kamer is prima. Het bed is van Spaans formaat en de kast is van Amerikaans formaat. De kast is half leeg en ik ben dan ook van mening dat daar nog best wat Spaanse outfitjes bij mogen;).

Na het tekenen van het Spaanse contract bij de advocaat op kantoor, wat ik toch best spannend vond (het zou maar een engerd of enorme freak zijn), was ik weer op mezelf aangewezen. Na mijn straat uitgelopen te zijn, besefte ik me opeens dat de Sagrada Familia wel echt heel dichtbij is en schrok ik bijna van een statige toren die mij al tegemoet keek vanuit de lucht. Na een rondje gelopen te hebben om dit prachtige gebouw, was ik klaar met alle toeristen en besloot maar boodschappen te gaan doen.

Al snel merkte ik dat ik weer in mijn Berlijn ritme terecht kwam en de ingredienten voor salades, simpele pasta's, yoghurt ontbijtjes en simpele broodjes bij elkaar sprokkelde. Het leuke aan buitenlandse supermarkten zijn naast super veel nieuwe producten dat bepaalde dingen ook stukken goedkoper zijn! (Helaas zijn in Spanje ook een hele hoop dingen veel duurder). Voor een enorme fles wasmiddel betaal ik hier slechts €2,70! Helaas is de goedkoopste Mozarella €1,10 en is yoghurt voornamelijk in die irritante kleine bakjes te vinden en niet in een groot verpakking aka 1 liter pakken. Wel zijn olijven maar €0,35 cent en ben ik toch ook weer gevallen voor de plakken gouda kaas die waarschijnlijk wederom naar karton zullen smaken.

Na wat ontspannen en een lang telefoongesprek met lieve Fran besloot ik naar buiten te gaan voor een goede wandeling. Vanaf mijn huis naar de haven leek mij een mooie route en een leuke manier om mijn wijk een beetje beter te leren kennen. Onderweg veel leuke restaurantjes en barretjes gezien en langs station Noord uiteindelijk via El Born door naar La Rambla waar ik op Placa Reial genoten heb van een heerlijke 'Wok to go' (herinneringen aan Jansje en mijn vakantie 4 jaar geleden) en natuurlijk aan de avond dat Peter vroeg of ik zijn vriendinnetje wilde zijn.

Via La Rambla uiteindelijk in de haven terecht gekomen ben ik langs ons apartement van 2 jaar geleden gelopen en bij Barceloneta toch maar in de metro gestapt. Op zoek naar een supermarkt voor toch nog een fles water (het water uit de kraan is drinkbaar maar smaakt toch echt teveel naar chloor) heb ik een mega ontdekking gedaan! Pal om de hoek zit me toch een grote en redelijk goedkope supermarkt! Enorm, met ook nog eens goedkope mozarella! Genoeg reden om daar in de toekomst boodschappen te gaan doen:) Thuis aangekomen heb ik 2 van de 3 huisgenootjes ontmoet. Leuke meiden, eigenlijk vrouwen, want ze zijn allebei boven de 30;). Nu lekker thuis, water naast me, biertje staat koud en zo lekker in bed een film kijken met het geroezemoes (lees 'geschreeuw') van een heleboel kinderen in de tuin onder mijn raam. De kilometerteller geeft 13,6 KM aan voor vandaag. Ik vind het mooi geweest, adios amigos!