Zaterdag

We werden op tijd gewekt door de wekker van Bert. Bert had de vorige avond gekeken hoe hij dat moest doen. Dat ging niet helemaal goed, want eerst had hij de timer gezet, en daarna vond hij de beltoon weer niet goed. Maar goed eindelijk alles ingesteld.

We stonden naast ons bed en ik dacht tjonge wat ben ik nog moe.
Ik keek of mijn wekker ook al snel af zou lopen en wilde hem uitzetten.
Toen zag ik hoe laat het was 3.40 uur. Ik dacht ik zie het niet goed.
Ik zei tegen Bert, het is nog heel vroeg. Bert snapte niet wat ik bedoel. Het is 3.40 uur zei ik. Hoe kan dat nou, bleek dat het de timer was die hadden we dus niet uitgezet bleek achteraf.

We gingen weer liggen en konden niet in slaap komen. Om half 5 nog wakker. Maar toch weer wakker geworden van de wekker om 6.45 uur.
We hadden gelukkig alles de vorige avond al ingepakt.
Dus snel aankleden en kijken of we inderdaad niets vergeten.
We gingen ok 7.15 uur al naar beneden totdat ik ontdekte dat ik mijn sjaal vergeten was. Snel terug

en kijken of we al bij a naar de eetzaal konden. Die gaat om 7.30 uur open. Wat blijkt we zijn helemaal niet alleen.
We konden al terecht dus nog even rustig ontbijten.
Precies om 8 uur werden we opgehaald bij het hotel. De rit zou ongeveer een uur duren, want richting het meer moeten we door de bergen, waar maar 40 km gereden mag worden.
Het was een fenomenale rit. Wat een uitzicht. We zagen een grote wolk voor ons, daar zouden we straks doorheen rijden, want het meer lag op 3000 km hoogte.
We reden inderdaad door de wolken en opeens zaten we boven de wolken. Net alsof je in het vliegtuig zat.
Ook het meer lag in de wolken, wat betekent dat het koud zou zijn.
We hadden ons er wel een beetje op voorbereid, maar het is wel vreemd om van 18 C naar 7 C te gaan.
Gelukkig kwam al snel de zon erdoor. Ondertussen was het 9.30 uur.
Maar warmer dan een graad of 14-15 is het niet geworden, omdat de wind wel koud was. Toch hadden we beiden een warm hoofd van de zon ‘s avonds. Bert was zelfs nog een beetje verbrand.

Er was geen wc bij het meer, maar als ik moest, dan moest ik het maar aangeven, dan werd ik naar HET HUIS gebracht. Het huis bleek het huurhuis van de beheerder van het meer te zijn. Iets na 11 uur kon ik het niet langer ophouden, gelukkig heb ik dat ook niet geprobeerd, want het “ritje” naar het huis leek wel langer dan 5 minuten.
Ik nam me voor niet zoveel te drinken, zodat ik niet nog een keer moest.
Rob, de chauffeur en hulp van Bert voor vandaag zei nog dat Bert misschien wel beet had gehad in de tijd dat wij heen en weer reden, maar dat was niet het geval geweest.

Bij het huis had Rob belegde broodjes meegenomen en die hebben we om half 12 maar opgegeten. Ik had er wel moeite mee. Stokbrood met dikke plakken kaas en ham, daar konden mijn tanden met geen mogelijkheid doorheen komen, afgezien nog van het feit dat ik kaas en dikke plakken ham niet lekker vind.
Opeens ging 1 van de piepers af, Bert gooide zijn brood zo naar me toe. Ik ving het op mijn arm op.
Hij sloeg aan, maar helaas even later bleek dat de vis losgeraakt was. Bert baalde als een stekker. Zeker 2 uur zat hij te mokken.
Iets voor 3 ging weer de pieper. Bert was gelukkig bij de hengels en dat was maar goed ook want hij kon de hengel nog net pakken.
Dit keer lukte het wel de vis binnen te halen. Het was niet zo’n grote karper, maar wel heel mooi.
Ach wat was die blij.

Om 16 uur gingen we weer naar het hotel terug. Eerst nog alles afleveren bij het huis, nog een tientje terug ontvangen, daar hadden ze niet meer aan gedacht.
De terugweg was net een achtbaan. De chauffeur wilde denk ik ook graag naar huis. We waren pas na 17.30 uur in het hotel. Nadat Bert zich had gedoucht zijn we gaan eten. Dat smaakte weer heerlijk aangezien we die dag niet zo heel veel hadden gegeten.
‘s Avonds was er nog een show van jongleurs in het hotel.
Het was nog wel grappig hoe twee mannen van kleren verwisselden terwijl ze bleven jongleren met de kegels.
Om half 10 bijna de ogen niet meer open kunnen houden, toch nog even volgehouden, waarna we moe maar voldaan in slaap vielen.