De laatste safari-dag

Vanochtend om 5:30u ging mijn alarm. Hij stond zo hard dat ook Freek en Tim er wakker van werden. Één minuut later horen we ook de wake up trommels. We hebben iets meer moeite om op te staan maar eenmaal bij de auto hebben we er weer zin in. We rijden over een enorme stenen hobbelwegen maar doen het heel rustig aan. Speuren naar de rovers die in de schemering actief zijn. We rijden een uur en zien niet echt veel. Ook dat kan, een safari zonder veel spectaculairs. Hebben we nog niet gehad, we hebben abnormaal veel gezien. Dan hoort Vestment iets op z'n radio. Hij draait de auto en begint te scheuren. Hij roept naar ons dat er een cheeta is gezien en dat we gaan proberen om er op tijd te zijn. 25 minuten lang zitten we in "Joris en de Draak 2.0". Waar we eerst 10 km per uur reden scheurden we nu met 35 km per uur. De kinderen aan de buitenkant moeten goed opletten om alle takjes aan de bomen te ontwijken. Achter ons is een enorme stof wolk te zien. De ogen van de kinderen glinsteren. Jieha wat gaaf..... we vliegen met 55 km per uur over de grotere zandwegen. We stuiven voorbij olifanten en giraffen. En dan, na 25 minuten staan we stil. Links zien we 3 auto's achter de struiken. Als er 1 auto weggaat mogen wij. Zo proberen ze alle toeristen de dieren te laten zien zonder dat je het gevoel krijgt met massa toerisme te maken te hebben. En het lukt ze goed. Als wij mogen dan zien we snel de cheeta. En het blijken er zelfs 2 te zijn. En door de weinige andere auto's krijg je inderdaad het gevoel "alleen te zijn met de cheeta's. Ook Vestment is enthousiast. Cheeta's zien ze niet zo vaak. Toevallig 2 dagen geleden ( misschien dezelfde) maar daarvoor was het alweer een paar maanden geleden. En wij hebben het geluk dit ook mee te mogen maken. Heel speciaal. Na een

uitgebreide fotosessie en genietmomenten gaan we weg zodat een andere auto mag gaan genieten.
We rijden rustig richting ons kamp en komen nog een enorme groep buffels tegen. Ik schat wel 80 maar Vestment zegt dat het er wel meer zijn. Hierna krijgen we een kopje koffie en rijden we verder tot vlak bij het kamp. Daar stappen Freek, Anja, ik en Vestment uit voor een klein stukje wandelsafari. Wilfred rijdt de auto met Gilbert en kinderen naar huis. De kinderen mogelijk namelijk niet mee (pas vanaf 16 jaar) ivm toch de kans op wilde dieren. Als kinderen daar bang van zijn en gaan huilen of schreeuwen kan het gevaarlijk worden.
Tijdens de wandelsafari zien we geen grote dieren, zijn we ook niet naar op zoek. We leren vooral dingen over dierenpoep en bomen. Vestment heeft wel een geweer bij zich. Als we leeuwen tegen komen kan hij ons beschermen.
Bij terugkomst op het kamp horen we van Gilbert dat er een aap in hun tent is geweest. Er ligt poep en de midalgan en zonnebrand zijn weg. Andere doosjes (met norrit, vaseline, nestofil) liggen open en op de grond maar zitten er nog wel in. Rik's horloge is uit z'n rugzak gehaald maar de snoepjes (waar de aap waarschijnlijk naar op zoek

was) zitten er nog in. Een vervelende gedachte dat er "iemand" aan je spullen heeft lopen snuffelen.

Er wordt nog een keer lekker gezwommen door Tim, Femke en Rik terwijl ik al een beetje ga inpakken. Na weer een heerlijke lunch vertrekken we om 15:30u voor het laatst op safari. We zien al snel een glimp van een luipaard. Hij loopt de dichte bosjes in waar we hem al snel kwijt raken. Vestment probeert nog om dichtbij te komen. Waar geen weg is wordt een weg gemaakt. Boompjes die in de weg staan hebben pech en worden omver gereden. Omdat Vestment zeker wil weten waar het luipaard is stappen hij en Willie van de auto en gaan op zoek naar het mooie beest. Wij blijven achter in de open jeep. Achter de bosje blijkt ie te liggen en Vestment kan tegen de andere rangers zeggen dat er een luipaard ligt. Wij hebben er al veel gezien dus gaan we verder. We komen bij een mannetjes leeuw terecht die heerlijk ligt uit te buiken. Poot omhoog en liggen maar. Een stukje verderop ligt nog een mannetje en nog een beetje verder liggen een paar vrouwtjes. Allemaal met dikke buik.
Hierna tijden we langs een pad waar we nog nooit geweest zijn. En dan zien we, achter een heuvel, een hyena. Met een paar kleintjes. 2 zijn ongeveer 6 maanden oud en nog 4 die nog veel jonger zijn. Echte kleine schattige ukkies. De kleintjes stoeien/vechten met elkaar. Een

erg schattig tafereel. Zo zijn hyena's helemaal niet zo lelijk als in "the lion king".
Verder zien we niet veel maar de avondsafari was toch weer spectaculair.