Tijdens de zwangerschap van jou is er veel gebeurd. Ik vind het moeilijk om over te schrijven, maar tegen de tijd dat jij dit leest weet je het toch al.
Je vader en ik zijn uit elkaar gegaan toen ik 4 maanden zwanger was van jou. Dit was een keuze van jouw vader en ik heb daar uiteraard erg veel verdriet om.
Dat we voor jou hebben gekozen was een heel bewuste keuze van ons. Ik wilde al heel graag nog een kindje, maar je vader in eerste instantie niet. In september vorig jaar (2015) besloten we er echter weer voor te gaan. Weer zo gezellig en zo fijn om weer een kleintje te mogen ontvangen, onze harten smolten bij het idee. Luc en Twan zijn al groot, 9 en 6jaar. Dit heeft zo zijn voor en nadelen. We waren alweer erg gehecht aan de vrijheid die grotere kinderen bieden, en dit zouden we weer inleveren. Maar het is juist ook zo leuk dat Luc en Twan al groot zijn, want dan beleven ze het heel intens en bewust en heb jij 2 echt grote broers.
Echter gaf je vader na 2maanden zwangerschap aan, gevoelens te hebben voor een ander en niet zeker te weten of hij wel met mij verder wilde. Hij wilde absoluut betrokken blijven in het leven van jullie, zijn kinderen.
Na 2maanden bedenktijd besloot hij bij mij weg te gaan en met een ander verder te gaan. Lilia heet zij.
De afgelopen maanden, sinds half februari zijn de moeilijkste maanden uit mijn leven geweest. Net zwanger, wat ik heel graag wilde, maar er "alleen" voor te komen staan. Ook voor Luc en Twan was het heel moeilijk te bevatten. Marc en ik hadden geen ruzie, geen spanningen. Zonder vooraankondiging en poging tot herstel was het opeens voorbij. Moeilijk te begrijpen voor iedereen.
Ik heb samen met Luc en Twan, en alle lieve mensen om mij heen, geprobeerd me hier zo goed mogelijk door heen te slaan. Ik moest opstaan voor Luc en Twan, ik moest goed voor mezelf zorgen in de zin van gezond eten en bewegen voor jou, om jou in elk geval een goede start mee te geven. Werk bood me afleiding, ik heb contact gezocht met een psycholoog en heb veel steun in praktische en emotionele steun van mijn ouders, broer en zussen, Marc's ouders en heel veel lieve vriendinnen en uiteraard mijn collega's.
Lieve schat, als jij hier vragen over hebt, er over wilt praten of wat dan ook, weet dat je altijd welkom bent. De scheiding is iets wat we nooit hebben gewild, maar jou absoluut WEL!! Onthoud dat goed.
Hieronder twee foto´s. Een van de bellypaint die ik heb gedaan toen ik 36weken zwanger was. De afbeelding met handen, staat voor geborgenheid, gedragen worden. Het was heel mooi om dit te doen met Luc en Twan. En een van de 20 weken echo.
liesbeth brandsma
16 chapters
15 Apr 2020
Tijdens de zwangerschap van jou is er veel gebeurd. Ik vind het moeilijk om over te schrijven, maar tegen de tijd dat jij dit leest weet je het toch al.
Je vader en ik zijn uit elkaar gegaan toen ik 4 maanden zwanger was van jou. Dit was een keuze van jouw vader en ik heb daar uiteraard erg veel verdriet om.
Dat we voor jou hebben gekozen was een heel bewuste keuze van ons. Ik wilde al heel graag nog een kindje, maar je vader in eerste instantie niet. In september vorig jaar (2015) besloten we er echter weer voor te gaan. Weer zo gezellig en zo fijn om weer een kleintje te mogen ontvangen, onze harten smolten bij het idee. Luc en Twan zijn al groot, 9 en 6jaar. Dit heeft zo zijn voor en nadelen. We waren alweer erg gehecht aan de vrijheid die grotere kinderen bieden, en dit zouden we weer inleveren. Maar het is juist ook zo leuk dat Luc en Twan al groot zijn, want dan beleven ze het heel intens en bewust en heb jij 2 echt grote broers.
Echter gaf je vader na 2maanden zwangerschap aan, gevoelens te hebben voor een ander en niet zeker te weten of hij wel met mij verder wilde. Hij wilde absoluut betrokken blijven in het leven van jullie, zijn kinderen.
Na 2maanden bedenktijd besloot hij bij mij weg te gaan en met een ander verder te gaan. Lilia heet zij.
De afgelopen maanden, sinds half februari zijn de moeilijkste maanden uit mijn leven geweest. Net zwanger, wat ik heel graag wilde, maar er "alleen" voor te komen staan. Ook voor Luc en Twan was het heel moeilijk te bevatten. Marc en ik hadden geen ruzie, geen spanningen. Zonder vooraankondiging en poging tot herstel was het opeens voorbij. Moeilijk te begrijpen voor iedereen.
Ik heb samen met Luc en Twan, en alle lieve mensen om mij heen, geprobeerd me hier zo goed mogelijk door heen te slaan. Ik moest opstaan voor Luc en Twan, ik moest goed voor mezelf zorgen in de zin van gezond eten en bewegen voor jou, om jou in elk geval een goede start mee te geven. Werk bood me afleiding, ik heb contact gezocht met een psycholoog en heb veel steun in praktische en emotionele steun van mijn ouders, broer en zussen, Marc's ouders en heel veel lieve vriendinnen en uiteraard mijn collega's.
Lieve schat, als jij hier vragen over hebt, er over wilt praten of wat dan ook, weet dat je altijd welkom bent. De scheiding is iets wat we nooit hebben gewild, maar jou absoluut WEL!! Onthoud dat goed.
Hieronder twee foto´s. Een van de bellypaint die ik heb gedaan toen ik 36weken zwanger was. De afbeelding met handen, staat voor geborgenheid, gedragen worden. Het was heel mooi om dit te doen met Luc en Twan. En een van de 20 weken echo.
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!