De laatste dag in Pai en 2 nachten Chiang Mai

5 december is een nationale feestdag, de verjaardag van de onlangs overleden Koning en ook Fathers day, geïnspireerd op de liefde van het Thaise volk voor deze Koning en daarom zijn alle scholen 2 dagen gesloten.
"Sorry no alcohol today" Een A4 met deze tekst ligt vrijwel onzichtbaar op de bar van het zwembad Fluid.
Toevallig wil ik mijn Ginlet vandaag overslaan, ik wil geen risico lopen op darmstrubbelingetjes, want morgen gaan wij met de minivan naar Chiang Mai en ik vertrouw het niet zo daar binnen in mij.

De nachten en ochtenden zijn nu behoorlijk fris, de Thaise winter is nu echt begonnen. Pas als de zon doorbreekt om een uur of 11 en de bewolking en lichte mist snel oplost is het aangenaam en wordt het heet.
Vandaag sla ik mijn 30 baantjes zwemmen over, klinkt stoer en veel maar ik doe het op mijn eigen tempo, dus als een slak.

Voor het eerst zien wij twee militairen in het zwembad die met de eigenaar op de foto gaan. Een soort controle op alcohol toch?
De nieuwe koning zal volgend jaar na een jaar van rouw officieel zijn plaats innemen, wij zien nog wel veel zwart/ witte versieringen en de foto van zijn vader, hier in Pai vaak met een saxofoon.

Wij zitten de volgende ochtend in de bus en zien op het laatste moment Vico en Bertine aankomen die ons gedag komen zeggen. Ze zagen ons maar niet voorbij komen lopen, maar ja de eigenaar van Rainbow House bracht ons met de auto vanaf de andere kant. Altijd leuk om elkaar ergens in in buitenland even te ontmoeten en gezellig bij te praten. Zij hebben nog een 3 weken voor de boeg. Fijne reis mensen!
Helaas ben ik net van tevoren gestruikeld en door het gewicht van mijn rugzak plat op mijn gezicht gevallen. Gelijk sterilon op mijn bloederige neusbrug tegen de vuiligheid, maar het ergste vind ik mijn beschadigde zonnebril. Ik ben er zo zuinig op geweest, raak ik hem eens niet kwijt voor een keer, gebeurt er dit! Eerlijk is eerlijk na John vorige keer, ook mijn gehavende neus op de foto hier.

Voor 100thb extra worden wij naar de Thapae Gate gebracht, een prima service van de busmaatschappij, want daar in een zijstraat van de Thapae street bevindt zich ons bekende hotel in Chiang Mai: Chiang Mai Thai House.
In de korte periode, wij waren hier ergens in januari dit jaar, is er weer heel veel veranderd in deze stad met druk verkeer.
Heel ander personeel in het hotel, alleen de baas herkent ons nog, nieuwe winkels in de straten, Taste from Heaven gaat een tweede filiaal openen en nog stiller in de restaurants en in het hotel.
Net als in Pai merken wij dat het steeds meer wegblijven van de toeristen om diverse redenen, de Thaise ondernemers zwaar zal gaan vallen. En nu zal de enorme regen in het zuiden van de laatste weken ook daar nog meer gevolgen hebben voor het toerisme.

Wij moeten wel weer even wennen aan het voorbijrazende verkeer en nemen een Songteaw naar de Airport Central Plaza. Altijd leuk om te kijken hoe de rijkere Thai hier gaat shoppen. Zelf kopen we niks op een ijsje bij de Dairy Queen na. Maar goed dat we die niet in Rotterdam hebben. Zoooo lekker die chocodip!

Op de laatste avond, na een heerlijke Kao Soy bij Taste from Heaven, drinken we nog wat in een barretje. De uitbater is lui en vindt het zichtbaar vervelend dat John een cappuccino bestelt en geen makkelijke rode wijn zoals ik.
En ja hoor, hij is aan het kletsen met een klant, draait zich om naar ons en vraagt: "Honeymoon?"
Dit keer antwoordt John" Yes for two days" en als de man ongelovig kijkt doet hij er nog een schepje bovenop " We are divorced and then married again"
Hierop besluit de man met deze gekken niet meer te praten gelukkig.