Imlil, in de Hoge Atlas

Op de derde dag maken we een mooie wandeling in de Hoge Atlas, bij Imlil. Heerlijk lopen in de natuur, langs Berber dorpjes.
Berbers: ‘vrije mensen’
Ruim zestig procent van de Marokkanen is van Berberse afkomst. Zij noemen zich Amazigh (meervoud Imazighen), wat ‘vrije mensen’ betekent. De Berbers zijn de oorspronkelijke bewoners van Noord-Afrika en zijn semi-nomaden. Hun aanwezigheid gaat terug tot duizenden jaren voor Christus. Niet alleen in Marokko en Algerije wonen Berbers, ook in Tunesië, Libië en de Egyptische Siwa oase. Ook het bekende woestijnvolk de Toeareg zijn Berbers. Noord-Afrika staat bekend als een smeltkroes van culturen. Phoeniciërs, Romeinen, Joden en Afrikanen zijn er neergestreken, vanaf de achtste eeuw gevolgd door Arabieren, die de islam kwamen verspreiden, en oorspronkelijk handelaren waren. De Berbers hadden van oorsprong een matriarchale samenleving. Vrouwen genoten altijd veel respect. Zo werd duizenden jaren geleden de Moedergodin (Moeder Aarde) vereerd en nog steeds is de natuur belangrijk voor de Berbers. Rivieren, stenen en de wind hebben vrouwelijke namen en worden liederlijk bezongen. De Wijze Vrouwen in de woestijn, een soort van medicijnvrouwen, waren de enigen die het Berberalfabet (Tifinagh) machtig waren. De letters waren bijna magisch. Een stukje oude Berbercultuur kun je nog meemaken in Imilchil, een bergdorp in de Hoge Atlas, waar elke jaar alle nomaden uit de omstreken zich verzamelen om onderling te huwen. De vrouwen mogen hier de mannen kiezen! Doordat de meeste Berbers in bergachtige, moeilijk toegankelijke gebieden woonden, bleef de Arabische invloed beperkt en hebben veel gebieden hun eigen taal en cultuur behouden. Zo worden in Marokko drie Berberdialecten gesproken.