Het leven van een Antilliaan

Bon nochi! Kon bai?

Het is half 10 's avonds en de wifi ligt er weer eens uit dus heb ik mezelf even neergezet om weer eens wat te schrijven. De tijd gaat zo snel en het lijkt alsof ik gister mijn vorige stuk nog heb geplaatst. Maar ik merk al dat wanneer ik eenmaal bezig ben met typen, ik ook niet meer kan stoppen.

Ik was bij het weekend gebleven, dat weekend bestond uit stage en feestjes. Zaterdag moest ik stage lopen terwijl de andere meiden lekker aan het strand lagen. Na stage meteen door en toen hebben we in een simpel Surinaams restaurantje heerlijke nasi gegeten. Langzaam leer ik hier dan toch wat meer eten. Aangezien de rand van mijn bord vaak vol ligt met groentes die ik weer eens niet lust haha! Maar alles op zijn tijd natuurlijk. ‘s Avonds was er een feestje bij Coco beach. Een heerlijk feestje op het strand waar iedereen op

blote voeten aan het dansen was. Met een optreden van een jonge Bonairiaanse kerel die ook nog eens een partij met zijn heupen kon dansen, wat wij vrouwen natuurlijk helemaal het einde vinden. Helaas was ik weer net te laat met filmen en was de dansshow alweer afgelopen. Zondag zijn we lekker gaan uitwaaien op het strand om vervolgens ‘s avonds weer naar het volgende feestje te gaan. De Fullmoon party bij Sorobon. Ook hier hebben we weer lekker met onze blote voeten aan de zee mogen dansen. Zo verstandig als we zijn, waren we op tijd weer naar huis gereden omdat de dag erna weer stage voor de deur stond.

De dagen erna bestonden uit stage en schoolopdrachten. Voor mijn onderzoek bij Jong Bonaire ga ik mij bezig houden met de nazorg voor de jongvolwassenen. Wanneer zij uitstromen, krijgen zij geen begeleiding meer en gaan ze dus van veel begeleiding naar geen begeleiding. Aan mij dus de uitdaging om te onderzoeken hoe we de nazorg in kunnen brengen bij Jong Bonaire. De komende weken betrek ik mijn collega’s en de jongvolwassen bij hoe zij de nazorg zouden willen inzetten. Over een aantal weken ga ik proberen iets op te zetten voor de nazorg.

Donderdag zijn we naar de bioscoop geweest. Naar de nieuwe film van Bridget Jones. Dit was een leuke ervaring want we wisten niet wat we ons moesten voorstellen bij een bioscoop op

Bonaire. Het was een klein open lucht bioscoopje, waar je je plastic stoel van de stapel kon pakken en deze vervolgens ergens op het grind kon zetten. Wilde je een tafeltje erbij dan kon je deze ook nog ergens pakken. De film zelf was leuk. We hebben weer lekker kunnen lachen zoals altijd gebeurt bij een Bridget Jones film. Daarna zijn we doorgegaan naar Cuba waar er weer flink salsa gedanst werd. Binnenkort toch echt maar eens een lesje nemen want weer stonden we aan de zijkant te kijken hoe de lokale mensen met elkaar aan het dansen waren. Maar gezellig was het zeker weer en deze keer ook wel laat, terwijl enkele meiden weer vroeg op moesten de dag erna! Ik was gelukkig vrij en heb dan ook heerlijk aan het strand gelegen vrijdag. In de middagpauze kwam Lucinda met mij lunchen bij de beachbar en toen zij weer moest werken, kwam Bibi haar aflossen want die was op tijd klaar met werken. Die middag heb ik met Jill, Janou en Carmen geskypet aan het strand. Ik heb ze lekker jaloers gemaakt met mijn uitzicht, maar we hebben vooral bijgekletst over alles. Zo te horen is er weinig gebeurd in ons dorpje dus hoef ik het ook niet te missen.

‘s Avonds waren we weer te vinden in de kroeg waar het erg gezellig was. Ik heb het geweten ook want de dag erna was de eerste kater ook een feit. Maar ‘s avonds een vrouw ‘s ochtends een vrouw en hup toch maar naar stage. ‘s Avonds gingen we er weer tegen aan want het was Oktoberfest bij Havana. Een avond vol après-ski muziek. Je kunt dus wel raden wie er die avond niet stil heeft gestaan! Ik kreeg meteen alweer heel veel zin in de skivakantie! Maar eerst blijven we nog een paar maanden in de zon voordat ik door ga naar -10 graden. Zondag had ik weer stage en nadat ik de uurtjes had afgeteld ben ik nog even door geracet naar het strand om nog een plons in het water te maken. Daarna hebben we wat gegeten bij Karels maar omdat we met meer dan zes waren moesten we 15% extra betalen voor de service. Hier was niemand het natuurlijk mee eens want extra service hadden ze niet eens gegeven dus we waren het eens dat we hier voorlopig niet meer gingen eten. Er staan namelijk nog veel andere restaurants op de lijst waar we nog moeten uit eten. Ik zeg ‘moeten’ ja, wat hebben we het ook zwaar haha. Toen was het weekend alweer voorbij en stond stage weer voor de deur. Ik moet zeggen dat ik nog niet in een sleur zit van het leven hier. Ieder weekend voelt als vakantie en zelfs door de week heb ik niet het gevoel dat ik veel voor school moet doen. Ik kom al redelijk in de buurt van de relaxmode hier op Bonaire. Dit levert soms dan ook stress op wanneer ik erachter kom dat ik de vorige dag een opdracht in had moeten leveren. Oepsie, snel maar even de Nederlandse stress modus aanzetten. De volgende dagen ben ik veel bezig geweest met de storm genaamd Mathew die ze hadden voorspeld. Voedsel inslaan voor drie dagen, voldoende water en waxinelichtjes inslaan want de kans zat er dik in dat de elektriciteit en het water het niet meer zouden doen. De storm zou donderdag avond beginnen en vrijdag avond wegtrekken. Ik vond het erg spannend maar stiekem was ik ook weer heel nieuwsgierig omdat het iets was wat ik nog nooit had meegemaakt. De storm zou beginnen vanaf 6 uur. Toch waren Lucinda en ik erg nieuwsgierig naar hoe het eruit zou zien. Dus hadden we besloten om om 5 uur bij de haven te gaan kijken en voor 6 uur weer veilig binnen zouden zijn voordat de storm zou beginnen. Bij een restaurant

genaamd ‘It rains fishes’ hebben we wat gedronken terwijl we wachtten op de donkere lucht. Het werd 6 uur, 7 uur, 8 uur en er was nog steeds niks aan de hand. Dus we hadden maar besloten om nog even te blijven en het broodje carpaccio uit te proberen. Met truffel mayonaise!! Het was echt zoo lekker gewoon net zo lekker als in Nederland. Ze zijn bij dit restaurant dus nog niet van mij af!
Om 11 uur vonden we het toch maar eens tijd om naar huis te gaan want de storm was er nog steeds niet. Alleen wat regen en wind. Helaas geen sensatie meegemaakt. Stiekem was ik daar ook wel blij mee.

Ook vrijdag is de storm 100% meegevallen maar heb ik niet veel uitgevoerd. Een beetje aan school gewerkt en series gekeken. Mijn weekend heb ik in Lucinda’s appartementje gespendeerd. Haar luxe, nieuwe appartementje aan de zee met een keuken waar je echte lekkere gerechten mee kan maken. Net iets anders dan mijn draagbaar elektrisch 2-pits fornuisje. Maar ik mag niet klagen want uitgebreid koken doe ik hier toch niet. ‘s Avonds zijn we voor de verandering weer eens naar Havana’s gegaan en zaterdag had ik weer stage. Daarna weer meteen door gegaan naar Lucinda en hebben we heerlijke curry met rijst gegeten gemaakt door Bibi onze keukenprinses! ‘s Avonds was er een white party. Deze viel een beetje tegen want er werd alleen techno muziek gedraaid. Toen ik aan de dj wilde vragen of er ook nog andere muziek was, zag ik

het dat een vrouw van 50+ was en ze vertelde me nors dat ik het met deze muziek moest doen. We zijn toen dus maar door gegaan naar een andere kroeg waar alleen maar lokale mensen waren omdat alle Nederlanders op de white party waren, maar gezellig was het absoluut. Zondag was het nog altijd bewolkt vanwege de storm die zou komen. Er was verder ook niets open dus zijn we naar de beachbar gegaan. ‘s Avonds hebben we de uitdaging genomen om onbeperkt spareribs te gaan eten. Na ronde 1 dacht ik: dit gaat goed ik kan nog wel een paar rondes op, maar na de 2e ronde knapte mijn buik bijna uit elkaar en heb ik het er bij gelaten.

Vandaag ben ik met stage mee geweest naar een aantal ketenpartners waar een van de jong volwassenen een afspraak had. Leuk om erachter te komen welke organisaties er nog meer allemaal zijn en ik zat eens niet de hele dag op het kantoor. Ook zijn we langsgegaan bij de andere Jong Bonaire. Dit is een naschoolse opvang die tal van mogelijkheden biedt aan jongeren, allemaal met betrekking tot sport en spel en huiswerkbegeleiding. Hier komen dagelijks zo’n 80 jongeren en zij hoeven hier maar 20 dollar per jaar voor te betalen. Hierdoor is het voor iedere jongeren mogelijk om te komen en het houdt ze weg van de straat. Ik heb ze laten weten dat ik binnenkort een dagje mee kom lopen. Lijkt me erg leuk om samen met hun wat activiteiten te kunnen doen.
Vanavond heb ik Manouk, Rosa, Tecla, Lucinda en mezelf aangemeld

voor een 5-weekse cursus salsa dansen. Deze begint woensdag en ik heb er super veel zin in. Dan kunnen we donderdag bij Cuba meteen laten zien wat we geleerd hebben.. als we dit tenminste durven.

Ondertussen ben ik alweer op een kwart van mijn tijd hier. De weken gaan schrikbarend snel voorbij. Over een kleine vijf weken mag ik mama, papa en tante Ans alweer gaan ophalen van het vliegveld. Super leuk om hun dan alle leuke plekjes te laten zien hier op dit prachtige eiland!

En terwijl ik bijna mijn blog op Facebook wil zetten, krijg ik het super leuke nieuws dat ook Joeri heeft geboekt en dat ik nog maar 17 nachtjes hoef je slapen voordat we weer samen zijn!! Dat wordt aftellen!

Voor nu; op naar nog vele mooie herinneringen op Bonaire!