Thuisfront op bezoek, jarig zijn en afscheid nemen

Vrijdagmiddag lag ik op het strand bij Te Amo beach samen met Rosa en Manouk. Rond half vijf zagen we een vliegtuig aankomen en dat betekende dat het volgende bezoek eraan kwam! Snel de auto in en richting het vliegveld. Wat overigens maar 1 minuut rijden was. Na enige tijd te moeten wachten kwamen papa, mama en Ans Bonaire binnenlopen. Blij als een kind om ze weer te mogen zien en mijn woonplek op Bonaire te laten zien. Voor deze week hadden we een auto gehuurd. Een originele Chinese rally auto die heeft meegedaan aan de Peking challenge (Van Europa naar Peking rijden). ‘s Avonds zijn we gaan uit eten en daarna heb ik ze thuis afgezet en ben zelf vlug doorgegaan naar de andere meiden want.. om 12 uur was ik jarig!! Dat moest natuurlijk gevierd worden in Havana. Om 12 uur kreeg ik slingers over me heen gegooid en werd ik door iedereen gefeliciteerd. Gelukkig bleef het daarbij en hoefde ik niet de bar op! Al met al was het weer een gezellige avond en ik

voelde me jarig!

Zaterdag was het dan 5 november. Voor de eerste keer warmte en zon op mijn verjaardag. Althans dat dacht ik.. Want toen ik om 10 uur naar pap, mam en Ans wilde rijden, barstte de regen uit en de lucht zag er zo donker uit dat het leek alsof het niet meer ophield. Ik dacht: serieus? Net op mijn verjaardag? Wordt mij dan echt geen zon op mijn verjaardag gegund? Aangekomen bij pap, mam en Ans was hun terras versierd met slingers en lagen er kaartjes en een cadeautje klaar en voelde ik me toch wel jarig. Iedereen super bedankt daarvoor! Gelukkig scheen rond 11 uur de zon weer en hebben we die dag een rondje langs de zout pier en het zuiden van het eiland kunnen doen en lekker geluncht bij Sorobon. Het was een hele aparte verjaardag waarbij ik me niet echt jarig heb gevoeld omdat ik niet gewend ben dat ik mijn verjaardag in bikini kan vieren. Maar ik ben toch echt weer een jaartje ouder.

Zondag zijn we naar het National Park gereden. Het Noorden van het land. Hier hebben we Leguanen gevoerd, vissen gevoerd, gesnorkeld en toen kwamen we bij de Slagbaai aan. Het punt waar je van de 9 meter hoge cliff af kan springen. Ik en papa met volle moed naar boven. Ik zou wel even laten zien hoe je hier vanaf moet

springen. Eenmaal boven zakte de moed mij meteen in de schoenen en durfde ik niet meer. Papa die sprong wel en ik ben weer terug gelopen. Toen vervolgens mama werd uitgedaagd en ze ook nog echt gesprongen was, wat ik super knap vond!, kon ik niet meer achterblijven en ben ik toch gesprongen, samen met de Go Pro. Erg leuk om te zien hoe zenuwachtig ik was boven aan de top. Het filmpje zien jullie nog wel eens.

Maandag hebben we een rustige dag gehad. Lekker aan het zwembad gelegen en ‘s middags een rondje over Playa gelopen en wat winkeltjes bezocht. Ik heb deze week trouwens geprofiteerd van de luxe bij pap en mam. Aangezien ik voor het water moet betalen in mijn studio en water hier vijf keer zo duur is dan in Nederland, heb ik lekker iedere dag uitgebreid bij pap en mam gedoucht. Scheelt mij weer wat dollars aan het eind van de maand! Daarnaast is nog een ander leuk weetje dat elektriciteit twee keer zo duur is dan in Nederland en dat ik het ook nog eens moet opwaarderen bij een tankstation. Ik koop dan voor 20 dollar 'Pagabon' en dan krijg ik een opwaardeercode die ik moet invoeren in mijn elektriciteitskastje. Wanneer het op is, valt de stroom uit dus ik moet het altijd in de

gaten houden. Dus het is niet goedkoop hier. In de supermarkt zijn pap, mam en Ans zich ook geschrokken van de prijzen aangezien je voor drie appels 2,60 dollar betaald en een zak lays chips bijna vier dollar. Al met al is Bonaire duur en voel ik me straks enorm rijk als ik mijn boodschappen weer bij de Aldi in Nederland mag doen! Maar terug naar de maandag, want de maandag hebben we afgesloten met een prachtige zonsondergang bij Karels en een lekker hapje en drankje.

Dinsdag hadden we een snorkel tour met de Seacow. Toen ik om 8:10 uur aankwam bij pap, mam en Ans met de verse broodjes kregen we te horen dat de tour al om 8:30 uur zou beginnen dus hup hup alles ingepakt en zonder ontbijt richting de boot. Door alle hectiek had ik nog niet eens de tijd gehad op papa te feliciteren want ook papa mocht zijn verjaardag dit jaar vieren op dit mooie eiland! De tour was super en ik heb maar liefs vier duivels roggen gezien tijdens het snorkelen! ‘s Middags hebben we bij Spice op het strand gelegen en ‘s avonds Surinaamse Roti gegeten. Daarna ben ik nog even een drankje gaan doen want er was weer een afscheid in zicht. Soames, een van de mannen in ons groepje, vertrok weer naar Nederland en daar moesten we er natuurlijk nog eentje op drinken!

Woensdag ochtend was ik al om 7:00 uur begonnen met stage en was ik weer om 13:00 uur ‘s middags klaar. Want om 14:00 uur gingen we duiken! Dit vond ik echt super! Het was

moeilijker dan ik dacht en ook heel raar om onder water te kunnen ademen, maar met de nodige concentratie ging het gelukkig allemaal goed. Volgens mij heb ik van alles onder water gezien, maar was ik nog teveel bezig met alles wat ik moest onthouden om goed te kunnen duiken. Maar niet getreurd want deze week ga ik nog verder en als het goed is heb ik vrijdag middag mijn Open Water PADI binnen, mega veel zin in dus!! ‘s Avonds had ik mijn laatste salsa les en er was veel publiek van alle ouders die op bezoek waren op Bonaire. Leuk om hen te laten zien wat we de afgelopen weken allemaal hebben geleerd.

Donderdag heb ik overdag stage gehad. Op stage ben ik vooral bezig met mijn schoolopdrachten. Ik merk dat er toch weinig uitdaging zit in mijn stage en wanneer ik vraag of er iets is wat ik kan doen, dan weten mijn collega’s het zelf eigenlijk ook niet. Dan merk ik ook wel weer dat er qua structuur een groot verschil is met Nederland. ‘s Avonds hebben we bij Cuba gegeten en donderdag is natuurlijk salsa avond bij Cuba dus wilde ik pap, mam en Ans laten zien hoe het er iedere week aan toe gaat hier en heb ik ze de nodige pasjes geprobeerd te leren. Misschien ook maar op salsa les gaan?

Vrijdag stond het volgende afscheid weer voor de deur. Nathalie ging na 8 maanden weer terug naar Nederland. Hup met zijn allen naar het vliegveld want er moet natuurlijk een uitzwaaicomité staan voor

als ze weggaat. Nadat we Nathalie hadden uitgezwaaid werd ik me bewust dat ik de volgende van het groepje zou zijn die naar huis gaat. Vandaag precies over 8 weken. Dat was toch wel een gek idee. Gelukkig is dat pas volgend jaar. Maar aan de andere kant heb ik toch ook wel weer zin om alle lieve mensen in Nederland weer te zien. Maar eerst nog even genieten en nog bruiner worden hier! ‘ Avonds ben ik met pap, mam en Ans heerlijk, maar wel veel te duur gaan uit eten bij 'At Sea'. Vooral de prijs van de wijn, daar werd papa niet zo blij van dus hebben we het ijsje maar bij GIO’s gegeten. Daar is het ijs ook tien keer zo lekker.

En toen was het alweer zaterdag en ‘s avonds zouden pap, mam en Ans weer naar huis vliegen. Maar eerst nog even naar de ezelopvang.. en dit was echt lachen! Met de auto mochten we door het park rijden en we mochten alleen vanuit de auto brood geven aan de ezels. Al snel snapte ik waarom. Bij iedere raam werden wel vijf ezelkoppen naar binnen gestoken om brood te krijgen en we konden nauwelijks doorrijden met onze auto. We kregen allemaal de slappe lach omdat er geen einde kwam aan alle ezels die brood wilden hebben. Deze ervaring had ik niet willen missen!

‘s Middags hebben we nog even aan het zwembad gelegen en toen zijn we gaan inpakken. Omdat er veel eten over was, reden mama en ik nog even naar mijn studio om het in de koelkast te zetten. Op het moment dat ik de bocht naar rechts wilde gaan maken, zagen we dat onze linker autoband rechtdoor rolde.. Mama en ik begonnen allebei te lachen tot dat we erachter kwamen dat we stil en scheef op de weg stonden.. Neeee dat ik onze band! Hij is er gewoon afgerold! Hoe kan dit in hemelsnaam! Over anderhalf uur moeten we op het vliegveld zijn! Als ik er weer aan terugdenk begin ik alweer te lachen. Hoe krijgen we het voor elkaar. Snel de mensen gebeld waar we de auto van hebben gehuurd. Zij hebben een takelwagen laten komen en voor ons werd een nieuwe auto geregeld zodat ik pap, mam en Ans op tijd kon afzetten bij het vliegveld. Het afscheid verliep natuurlijk weer met de nodige tranen en toen ze richting het vliegtuig liepen hebben we nog een laatste keer kunnen zwaaien. En toen was ik weer alleen op het eiland. Ofja.. alleen ben ik hier niet echt want ik heb genoeg leuke meiden hier om mij heen waar we dezelfde avond maar weer mee opstap gingen. Zo kon ik het snelste weer in het oude ritme haha!
Maar papa, mama en Ans ik vond het super leuk dat jullie er waren en ik heb enorm genoten. Ik zie jullie volgend jaar weer! Nu wordt het tijd dat ik me weer even ga focussen op mijn school en het halen van

mijn Open Water PADI. De volgende keer dat ik een stukje schrijf ben ik zeker weer een ervaring rijker hiermee!