Op naar de Nederlandse Antillen

Bon tardi ~ Goedemiddag

Even om op te scheppen, ik schrijf dit terwijl ik op mijn luie kont lekker aan het zwembad lig.

Zaterdag 27 augustus was het zover. Na maanden van voorbereiding zou ik om 12:15 uur met de Dreamliner vertrekken naar Bonaire. Om 9:00 uur aangekomen op Schiphol met papa, mama en Joeri, bleek ik 3 uur vertraging te hebben.. Dan maar wat tijd verdoen in de winkeltjes na de douane en even facetimen met Juul. Meteen mijn koffer weggebracht en toen gingen we nog even wat drinken ergens. Uit het niets zag ik Janou, Jill en Carmen aanlopen. Ik was zo verbaasd dat ik het niet meer binnen hield en daar kwamen de eerste tranen van die dag. Wat een lieve vriendinnen heb ik toch! Uiteindelijk was de tijd toch echt aangebroken dat ik afscheid moest gaan nemen. Dat was niet gemakkelijk en is met veel tranen gebeurd. Het is toch lastig om de mensen die je zo liefhebt achter te moeten laten.
Inmiddels was het 16:20 uur toen het vliegtuig eindelijk de lucht in ging en om 19:20 uur, Bonairiaanse tijd, ben ik geland. De vlucht was goed gegaan, niets aan de hand. Terwijl het thuisfront een uurtje in de stress had gezeten omdat mijn vliegtuig ruim een uur van de radar was geweest! Gelukkig was het loos alarm.

De eerste dagen heb ik rondgelopen in Kralendijk. Ik merkte al snel dat lopen niet te doen is omdat het zo heet is de hele dag door. Een gevoelstemperatuur van 37 graden. Wat wel het leuke is van de mensen hier is dat ze voor je stoppen wanneer je langs de weg loopt. Ze vragen waar je heen moet en bieden je een lift aan. Het is hier dus geen gewoonte om lange wandelingen te maken. Hier heb ik natuurlijk gebruik van gemaakt, maar uiteindelijk besloten om een fiets aan te schaffen. Maar 10 tot 15 minuten fietsen is ook echt de max voor op dit eiland. Daarna ben ik ook wel kapot van de hitte en de harde wind. Dus voor langere afstanden ga ik voor een dagje een scooter huren.

De dagen die volgde waren rustig. Ik moest erg wennen aan de continue hitte die er is en ik heb mezelf erbij neergelegd dat ik de hele dag door zweet. Een dagje aan het strand, een dagje aan het zwembad en Netflix was mijn beste vriend. Ik kende nog niemand waardoor ik me wel eens eenzaam voelde, maar gelukkig was het thuisfront er waar ik iedere dag even mee kon skypen.

Op donderdag 1 september zou ik beginnen bij Jong Bonaire. Jong Bonaire is een begeleid wonen project waar jongvolwassen van 17 tot en met 27 jaar wonen die door omstandigheden niet meer thuis kunnen wonen. Hier ga ik de komende maanden een aantal dagen per week meedraaien in het team en daarnaast ga ik onderzoek doen naar waar het niet goed loopt of waar nog iets mist in de organisatie. Om vervolgens een duurzaam project op te zetten samen met mijn collega’s.

Ik had met de directeur rond 13:00 uur afgesproken. Alleen was hij er niet toen ik daar aankwam. Toen hij werd gebeld, kreeg ik hem aan de telefoon. Hij had het niet in zijn agenda gezet en had op dit moment een andere afspraak staan waardoor onze afspraak niet door kon gaan. Hij zou mij mailen voor een nieuwe afspraak. Later vertelde hij dat in zijn agenda stond dat er op 7 september een

afspraak stond en dat er dus een miscommunicatie had plaatsgevonden. Maar in mijn mail heb ik toch echt zwart op wit staan dat het op 1 september was. Ik was dus niet degene die het weer eens verkeerd had gelezen! De volgende afspraak staat nu dus gepland op 7 september en ik heb dus nog een extra weekje vrij. Gelukkig was er een collega die mij op die dag alsnog heeft rondgeleid en uitgebreid heeft verteld hoe alles te werk gaat op Jong Bonaire.

Op vrijdag heb ik vier meiden leren kennen en zijn we samen opstap geweest bij Havana’s. The place to be op vrijdag. Dit was erg gezellig en het is super fijn om andere meiden te leren kennen waar ik mee op kan trekken. Zij zijn ook allemaal alleen naar Bonaire vertrokken waardoor iedereen een beetje in hetzelfde schuitje zit en elkaar langzaam leert kennen.

Op zaterdag heb ik Manouk en Rosa ontmoet op Bonaire. Zij gaan dezelfde minor doen als ik en kende hun al van de voorbereidingen in Nederland. We zijn samen lekker gaan uit eten bij Karels, een restaurant, gelegen op de pier. Hier op Bonaire is het trouwens normaal dat je je eten in een doggybag meekrijgt wanneer je je eten niet op krijgt. Ideaal voor mij aangezien ik mijn eten bijna nooit op krijg. Vooral met dit warme weer is mijn eetlust niet heel groot.

Zondagochtend werd ik wakker van de regen en onweer. Het heeft een dik uur lang kei hard geregend en geonweerd! Hierdoor had de wifi het begeven en zat er dus niets anders op dan mijn studio te poetsen, moet ook gebeuren natuurlijk.. 's Middags klaarde het gelukkig op en hebben we alsnog een paar uurtjes op het strand kunnen liggen.

Vanmorgen ben ik alleen op pad gegaan en heb ik de onderwaterwereld verkend en wat is het mooi zeg! De zee is zo mooi hier. Zo blauw! Het maakt niet uit of ik in het zwembad zwem of in de zee, het is even helder. En de vissen die er rond zwemmen zijn prachtig en in alle kleuren! Natuurlijk heb ik foto's gemaakt, maar de uitkomst blijft nog even spannend want die kan ik pas zien wanneer ik ze laat uitprinten bij de Kruidvat in Nederland.

Morgen is het Bonaire dag ofwel, 'de dag van de vlag'. De dag waarop Bonaire is ontdekt in 1499. Het is een officiële vrije dag en in Rincon, meer richting het Noorden van Bonaire, is van alles te doen. Ik ben benieuwd!

Ik kan gelukkig zeggen dat ik me nu na een week goed op mijn plek voel en zin heb om de komende maanden te wonen op dit mooie eiland!

Nu ga ik lekker een duik nemen in het zwembad!

Ayo!