Het hoogtepunt

Roof with a view :
Lijkt Samarkand met het Registan en het Shah-i-Zinda (dat we de volgende dag bezoeken) moeilijk te overtreffen, toch gaan we nog enkele treden hoger, letterlijk zelfs. Als we 's avonds terug aan het hotel komen na een uitgebreide maaltijd, wil ik nog even wandelen, geen zin om al te gaan slapen. Met een viertal kijken we elkaar aan en beslissen snel terug te keren naar het Registan, dat 's nachts verlicht zou zijn. Het is prachtig ! De ene Medressa, na de andere wordt in allerlei kleuren getoverd. Pure kitsch dat ook eigenlijk. Maar we genieten volop.

De echte top hebben we nog niet bereikt echter. Een agent, die een centje wil bij verdienen, spreekt ons aan. We discussiëren wat over de prijs - zelfs bij corrupte flikken moet je afpingelen - en dan leidt hij ons de Medressa binnen, naar een klein deurtje, waarachter we een gang vinden naar de trap om 1 van de minaretten te beklimmen. Eén voor één kunnen we boven een kijkje nemen door een opening in het dak.

Net als ik mijn hoofd boven steek begint de lightshow op de tegenoverliggende Medressa. Ik hijs me op het dak van de minaret en geniet met volle teugen. Even "on top of the world". Een moment om nooit te vergeten.

Maar ook de rest in Samarkand is prachtig, de Mausolea, het Shah-i-Zinda, één lange straat van Mausolea, prachtig, niet in 1 foto te vatten. En dat tegen een heuvel op, vol met graven. Recente graven, heel Russisch, met grafstenen met beeltenissen. Afbeeldingen uit de jaren stillekes, mannen in uniform, ...