Discovering Vancouver

Door zeer vroeg in mijn bed te kruipen, de dag van aankomst, had ik amper, of laat ons zeggen geen, last van een jetlag. Heerlijk. Na een vrij stevig ontbijt, ben ik samen met een meisje van de kamer, EEN SIN nummer (belastingnummer), gsm-nummer en een bankaccount gaan aanvragen. De belangrijkste zaken waren dus vrij snel achter de rug, enkel nog werk en appartement of iets dergelijks. Maar we komen er wel uit in de volgende dagen.
Na de hele papierwinkel, hebben we Vancouver wat meer ontdekt. De stad is gigantisch! We hebben 4 uur rondgelopen, 14 kilometer, waarvan 2 uur verdwaald, zonder te weten waar we waren op de kaart. We waren op zoek naar Stanley Park, het grootste park van Vancouver.

23 augustus werd de dag van mijn verblijf, tot dus ver. Free Willies spotten. Ik heb er zo van genoten. Ik wist niet dat er 2 soorten orka's waren. Een groep dat enkel zalm eet, waardoor ze veel kleinere en niet zo zwart zijn als de andere. Door dat ze ook niet uit zijn op zeehonden en dergelijke, zijn ze veel speelser waardoor ze meer gaan springen in het water. De grotere broer, de tweede groep, van deze kleinere schattige orka's zijn gigantisch!! De mannetjes kunnen een rugvin hebben van meer dan 2 meter, zijn ze groter dan 2 meter dan zal de vin een overslag maken. Deze groep orka's is vooral bekend onder naam Killing Whales, omdat ze vooral uit zijn op vlees en vis. Eigenlijk zo goed al alles wat hun pad kruist spelen ze naar binnen. Normaal gezien zie je maar 1 van de 2 groepen, maar op de terugweg naar de haven, kregen we ineens een oproep dat er in de baai orka's waren (de echte killing whales). De gids ging uit haar dak toen ze hoorde dat we een tweede groep orka's gingen zien. Achteraf zei ze dat het in al haar jaren als gids nog nooit was voorgekomen dat ze de 2 soorten orka's op 1 dag had gezien. Met andere woorden, we werden verwend door moedernatuur. Het was zo'n mooie ervaring en eentje om af te vinken op de to-do-list. Enkel nog beren, bultruggen, ijsberen en het noorderlicht. Maar dat zal wel nog in orde komen.

De dag nadien ben ik mij gaan aanmelden bij SWAP, de organisatie dat samenwerkt met JOBSTOP in België. Daar hebben ze voor de zekerheid ook nog eens papier nagekeken en mij verdere uitleg gegeven. Vooral over hoe ik gemakkelijk werk en een verblijf kan vinden, wat je zeker gezien moet hebben in BC (British Columbia) en nog veel meer. Daar heb ik ook kortingsbonnen gekregen voor een fiets. Deze hebben we meteen gebruikt voor de fietsen aan Stanley Park. De fietsen waren verschrikkelijk! Typisch Amerikaanse fietsen, met andere woorden, je pedalen zaten niet onder je zadel waardoor je amper kracht op je pedalen kon zetten. Maar voor de rest was Stanley Park zeker de moeite. Na de langdurende fietstocht zijn we op een Belgische wafel bar uitgekomen. Aangezien Elena (het meisje van Nieuw Zeeland) dat absoluut wilde proeven, hebben we wafels gegeten. Niets beter dan de wafels van ons oma, maar deze mochten er ook wel zijn. Later in de namiddag hebben we Gastown bezocht, het oudste deel van Vancouver.

Super mooi, je hebt er niet de hoge flatgebouwen als in de wijk Downtown. Je vindt hier vooral barbershops, opkomende designwinkels en fancy eetgelegenheden. Naderhand zijn we te voet naar Chinatown geweest. Maar daarvoor "moet" je daar een bepaalde straat dat iedereen afraadt. East Hastings Street, dé straat van de drugsverslaafde en daklozen. Best vies, mensen spuiten op straat heroine. Met een zeer versnelde pas zijn we tussen East en West Hastings Street gewandeld naar Chinatown. Dit zou de op 1 na grootste ter wereld zijn. De ervaring was niet geweldig, we hadden er eigenlijk veel meer van verwacht.

Donderdag, 25 augustus, heb ik in de voormiddag wat gezocht voor jobs, al dan niet in de grafische sector. En in de namiddag hebben we, met de meisjes van de kamer, meegedaan met de uitstap van hostel. Een biertour. We hebben drie brouwerijen bezocht. De éne al veel beter dan de andere. Maar het bier hier, is niet al te geweldig, dat was de conclusie van de dag. Na al het drinken zijn we Poutine gaan eten. Dat nationale gerecht is niet voor herhaling vatbaar! Ik heb er ook wat voze darmen aan overgehouden. Nee, nop, never again.