Ayutthaya National Park‏

Bij het ontbijt werden we opgewacht door onze nieuwe beste vriend Willy. Willy is de broer van de eigenaresse en tevens "touroparator". Al snel hadden we besloten dat we, gezien de hitte, de wereldberoemde tempels zouden bezoeken met een airco auto in plaats van met de fiets. En met een gevoelstemperatuur van 43/44 graden was dat een Top beslissing. In de namiddag hebben we een boottocht geboekt om 3 tempels te bezoeken buiten het park.

De broer van Willy zou ons komen ophalen voor de dagtour. In plaats van een auto stond er een tuktuk klaar, oeps.. hele hoop heen en weer gebeld en uiteindelijk hadden we de eer om met Willy himself op pad te gaan. Wat een geweldige rit werd het. Het historische park is zo overweldigend mooi. We waren de hele dag omringt met de mooiste tempels, boeddha's, aangelegde parken. En vanwege de hitte hebben we op plekken gelopen waar we de enige waren, op wat (leerling) monniken na. Ontzettend leuk om die kinderen met kale hoofdjes te zien. Volgens de Thai doe je goede daden om eventuele zonden weg te strepen. De grootste goede daad is je terugtrekken in een klooster en je als monnik op te laten leiden. Zij geloven er heilig in, dat als je dat als kind al doet, dat je dan de beste basis voor de toekomst legt. De daad is zo goed, dat het uitstraalt op het hele gezin. Vandaar dat we zoveel groepen met kleine monnikleerlingen zien.

Op de volgende pagina een greep uit de vele foto's:

Op het park was ook een olifantentempel. In eerste instantie wilden we deze bezoeken, maar toen we bij aankomst allemaal olifanten met grote kettingen om hun nek zagen staan en hordes toeristen die maar wat graag een ritje wilden maken, zijn we een beetje ontdaan weggereden.

Net buiten het park hebben we een hoge stupa beklommen (een stupa is een boeddhistisch bouwwerk dat de relieken van een boeddhistische heilige bevat). Eenmaal boven zijn door een heel laag gangetje naar binnen gekropen. We kwamen in een kleine benauwde ruimte terecht waar allerlei buddha beeldjes en gouden heilige beeldjes stonden achter glas. Dit is tevens een mediteer plaats is voor monniken. Heel indrukwekkend!

We hebben zoveel gezweet, dat het een bijna een activiteit op zich was. Om even bij te komen, nam Willy ons mee naar een typisch Thais restaurant wat niet bekend is bij toeristen. Het was een soort van vreetschuur gevuld met Thaise mensen en (het belangrijkste) AIRCO!!! Dit was tevens de eerste keer dat we echt kennismaakte met de thaise keuken. Springrolls met spinazie en mozzarella, friedrice, noodlesoup.. het was heerlijk!

Na het eten zijn we terug gegaan naar het hotel om eventjes te relaxen en ons op te maken voor de boottour. Het is met recht een cultureel dagje geworden met de hoofdletter C.

Toen het iets afkoelde zijn we richting de boot gegaan die ons naar de tempels buiten het park zou brengen.
Supermooie tocht met ondergaande zon, zij het dat het bootje te vol zat om echt te genieten.

In de eerste tempel staat de hoogste gouden boeddha van Thailand. Mijn god wat een ding. Je voelt je zo nietig als je ervoor staat.

Voor de 2e tempel hadden we het advies gekregen van onze nieuwste vriendin Alyssa om meteen door te lopen naar achteren, omdat daar een enorme liggende boeddha zou liggen en inderdaad. In de achterste hoek lag hij heerlijk met een flauwe glimlach naar boven te kijken. Tevens gaf de achterkant van dit complex allemaal kleine doorkijkjes wat het tot een hele leuke plek maakte.

Time flies, when you're having fun en zo stond de laatste tempel op de agenda. Hij wordt vergeleken met de Ankhor What in Cambodja, alleen dan veel kleiner. Een mega indrukwekkend bouwwerk, zeker met zonsondergang. Ook hier waren veel beelden vernietigd. Dit is allemaal gebeurt tijdens de oorlog met Birma. De Birmezen dachten dat de beelden gevuld waren met goud. Vandaar dat er heel veel beelden onthoofd, ontarmd enz. zijn.

Met de wind in onze haren hebben we het laatste stukje gevaren en daarna zijn we lopend naar het hotel gegaan, tenminste we deden een poging tot haha. Toen het al helemaal donker was en wij nog steeds monter en opgewekt doorstapte, merkten we dat er geen tuktuks

meer om ons heen reden, de omgeving werd wat guurder. Om ons niet te laten kennen, liepen we maar door. Ondertussen waren we de laatste blanken in de omgeving. Geen kaart bij ons en ook niet een kaartje van het hotel, duh.. Opeens doemde er een tuktuk op die onderweg was naar zijn eten (de berijder dan). En met alle goedheid die hij bezat heeft hij ons naar het hotel terug gebracht. Hij zal geen dankbaardere passagiers gehad hebben die dag denk ik.

Toen deel 3 van de dag. We zijn door Alyssa op sleeptouw genomen. Eerst lekker gegeten met live muziek op de achtergrond. Voor Geoffrey een klein hoogtepuntje toen de 2 akoestische zangers een nummer van Dan Willams zongen en hij wilde dit uiteraard eventjes vastleggen voor de achterblijvers in Nederland. Aansluitend geborreld in een cocktail bar. Heerlijke gin-tonics voor 80 baht (zo'n 2 euro, dan kun je nog eens een rondje geven).

Beetje teut, maar voldaan rolden onze houten plank weer op (anders kun je de bedden niet noemen). Morgen laatste dagje voor ons grote avontuur met de nachttrein naar het noorden