Rainbow in the sky

We zijn vroeg op en gaan heel vroeg op pad.
Het regent vandaag en de regenboog eindigt zowat achter ons hotel, een mooi cadeautje.

Ome Wim neemt overal de "snelweg" en deze is inderdaad snel maar heel saai.
Maar gelukkig komen we weer in de bewoonde wereld als we de Gold Coast naderen.
Je kunt wel zeggen dat alle Aussies hier zitten, want hier is het echt druk.
Het zonnetje schijnt, mooie winkels en een heerlijk strand dat zijn de ingrediënten van een gewone zondag.

Patrick woont aan de Goldcoast, ik denk 10 minuten van het strand. We hebben ons niet aangekondigd en Ome Wim rijdt er gewoon naar toe en belt aan. Grappig om hem nu hier te zien, want ik ken hem natuurlijk alleen van Nederland en ben daar met hem opgegroeid. Hij woont erg mooi met een heerlijk zwembad in de tuin, dat is wel

een must heb ik het gevoel, want de temperaturen lopen hier al goed op. Ze gaan hier natuurlijk ook richting zomer.

We zijn op tijd thuis en dat voelt ook wel weer heel fijn.
Mijn eigen slaapkamer met een heerlijk bed. Ik begin er steeds meer behoefte aan te krijgen om "thuis" te zijn.
Zo na 2,5 maand reizen merk ik toch dat je verzadigd raakt van alle mooie dingen.

Gelukkig heb ik nog 2 weken om bij te komen. Ik heb ze nodig.
Maar het gevoel is zo dubbel, voor mijn familie wil ik hier blijven.