Na zeven weken werken was het vandaag eindelijk zover. Onze twee vriendinnen vliegen vandaag naar Israël om ons te komen opzoeken! Wat hadden we er naar uitgekeken om het prachtige land waarin wij verblijven en de bijzondere plek waar wij werken te laten zien.
Om niet te laat op het vliegveld aan te komen, sprongen we al vroeg op onze fiets. Toen we al een tijdje op weg waren, bedacht ik mij plotseling dat we ons welkomstbord waren vergeten. Omdat we het bord te leuk vonden om thuis te laten zat er niets anders op dan het op halen. Omdat dit veel tijd zou kosten besloten we dat ik terug zou fietsen naar huis, en dat Annelies ondertussen zou proberen een lift te regelen. Zo gezegd, zo gedaan. Toen ik terug kwam had Annelies al een vriendelijke man gevonden die ons, met zijn busje, wel even naar het station wilde brengen.
Dankzij deze meneer, waren wij ruim op tijd op het vliegveld en konden we zelfs nog een theetje drinken. Na een poosje zagen we op de borden verschijnen dat het vliegtuig uit Amsterdam geland was. We pakten het bord met: welkom Dieke en Gerrianne, en liepen naar de aankomsthal. Na ongeveer een half uurtje wachten waren ze daar dan eindelijk! Na een paar dikke knuffels besloten we een groepsfoto te maken om dit leuke moment vast te leggen. Toen de foto was genomen begonnen we richting de uitgang te lopen. Nadat ik een paar stappen had gezet keek ik nog een keer achterom. Wat ik toen zag kon ik niet geloven! Ik zag mijn lieve vriend ook de aankomsthal inlopen! Natuurlijk wist ik niet hoe snel ik bij hem moest zijn en moest ik huilen van geluk. Wat een ontzettend leuke verrassing! Iedereen wist er al vanaf... behalve ik natuurlijk.
Nadat ik een beetje van 'de schrik' was bekomen begonnen we met het zoeken van geschikt vervoer naar Jeruzalem. Omdat het ondertussen al bijna sabbat was reden er geen bussen of treinen meer. Er zat niet anders op dan een taxi nemen. Gelukkig werd er snel een geschikte taxi gevonden en reden we dolgelukkig richting Jeruzalem!

Geschreven door Maartje