En toen brak de dag van vertrek aan: 19 december.
We stonden vroeg op, pakten onze laatste spullen in, ontbeten samen en vertrokken naar het vliegveld.
We hadden allemaal zo'n 25 kg aan bagage bij ons. Die 25kg bagage was bij iedereen verdeeld over twee of meer bagagestukken. Daarbij waren er ook een aantal koffers bij die de heenweg al mankementen hadden opgelopen (kapotte hengsel, afgesleten wielen enz.).
Conclusie: het was een ware strijd om op het vliegveld te komen!
Bus in, bus uit, trap op, trap af, lift in, ligt uit.....
Gelukkig kwamen we ruim op tijd aan! We dronken samen nog wat en toen was het echt tijd om afscheid te nemen van Kim, Willian en Marlies. Zij vlogen namelijk al aan het begin van de middag terug naar NL.
Voor ons, Wilke, Annewil, Nienke, Annelies en mij, zat er toen niets anders op dan wachten tot onze vlucht (17:10) vertrok.
We keken film, deden spelletjes en aten wat. De middag was eigenlijk ook zo voorbij!
Aan het eind van de middag kwamen Noa en Mariëlle naar het vliegveld om afscheid van ons te nemen. Samen liepen we naar de balies toe om ons te laten inchecken.
Daarna was het echt tijd om naar de douane te gaan en was ons laatste uurtje Israël aangebroken.
We kwamen, na heel wat gecontroleer, door de douane heen. Na de douane moesten we ook afscheid nemen van Wilke en Annewil, die zich bij een andere gate moesten melden.

De laatste paar meters lopen naar het vliegtuig voelde raar. Ondanks dat we uitkeken naar het weerzien van onze familie en vrienden voelde het ook als het einde van een hele mooie tijd....
De vlucht ging voorspoedig en heel op tijd landen we weer op Nederlandse bodem. Nadat alle koffers van de band waren komen rollen konden we richting de ontvangsthal lopen.
De deuren openden zich, en daar waren ze hoor!
Familie Slingerland, familie van Wezep en familie Drost hadden het allemaal laat gemaakt en stonden ons op te wachten!
Familie Slingerland zelfs met een welkomstbord en ballonnen!

Ja, en toen was het voorbij....
Wat hebben we het fijn gehad met elkaar en wat hebben we veel gezien een meegemaakt! Dit vergeten we nooit meer!

Geschreven door Maartje