Aleh Negev, heeft verschillende huizen, waar je als vrijwilliger terecht kan. Een vrouwenhuis, een mannenhuis, een gemengd huis of een ziekenhuis. We maakten een verdeling en ik kwam samen met Nienke terecht in het gemengde huis. Zondag 7 oktober was mijn eerste dagdienst, deze dienst is van 07:00 tot 14:00. Toen we aankwamen, waren de andere vrijwilligers/ personeelsleden ook al gearriveerd en praten zij met elkaar in het Hebreeuws. Nienke en ik wisten niet goed wat de bedoeling was en liepen naar één kant van het huis, wat de mannenkant bleek te zijn. Hier zat een oudere man op zijn knieën voor de deuren te wachten op zijn eten. We gingen op de bank zitten en kletsen wat met een andere vrijwilliger. Ik werd naar de vrouwen en kinderen kant gestuurd en ik mocht de haren kammen en föhnen van de vrouwen die door de verzorging gedoucht werden. Ook deed ik de sokken en schoenen aan van degene die gedoucht waren. We waren met 3 vrijwilligers die dit werk deden en er waren ongeveer 6 personen. Dit duurde tot half 9, wat betekende dat je erg veel zat. Ik ben dat helemaal niet gewend in Nederland, hier werk ik in de thuiszorg, wat eigenlijk altijd doorgaan betekend. Hier moesten we dus even een stapje terugdoen…. Om half 9 kregen de bewoners het ontbijt: geen brood met hagelslag, maar groente, vette kaas en hummes. Ik mocht één bewoner het eten geven, dit werd mij met gebaren duidelijk gemaakt, want het personeel kan nauwelijks Engels. Ook is het lastig om informatie over de bewoners te weten te komen, omdat alles in het Hebreeuws is opgeschreven, het personeel geen uitleg kan geven in het Engels en de vrijwilligers het vaak niet weten. Na het eten, rond half 10, werden de bewoners door ons naar de dagverzorging in een ander gebouw gebracht. Hier werden ze gescheiden op niveau en kregen dus allemaal dagverzorging op maat. Ik liep naar de ene kamer en Nienke naar de andere. Een paar bewoners werden in sta-stoelen gezet, voor het strekken van de spieren en anderen werden op ligmatten gelegd. Wij moesten hen masseren, eten geven en maakten contact met hen. Om 11:30 uur kregen we pauze – waar we de andere meiden in de cafetaria troffen. We deelden onze ervaringen en merkten al snel dat we allemaal best weinig hoefden te doen. Maar het was onze eerste dag en we gingen na een halfuurtje (wat voorbij vloog) weer aan de slag. De bewoners kregen het eten en al gauw was het 14:00 uur: mijn eerste werkdag op Aleh zat erop!

Geschreven door Annelies