Hoe soepel de heenreis verliep, zo niet soepel ging de terugreis. In dit stukje probeer ik even alles naar Nederlandse tijd om te zetten om het een beetje makkelijker te maken. Ik had eigenlijk een vlucht om 20.50, deze had eerst 15 minuten vertraging, daarna een uur en toen werd de heel vlucht geannulleerd. Ik moest van Huntsville naar Chicago vliegen en had daar een aansluitende vlucht naar Amsterdam, die had ik dus gemist.
Na een uur in de rij bij de helpdesk kreeg ik een nieuwe vlucht die om 1.15 zou vertrekken. Van Huntsville naar Atlanta en vanuit daar naar Amsterdam.

Toen ik klaar stond om te boarden, werd de andere vlucht naar Atlanta geannulleerd waardoor ook mijn nieuwe vlucht weer vertraging opliep. Ik was echt even bang dat ik ook nu weer mijn aansluitende vlucht zou missen maar gelukkig liep de vertraging niet hoger op dan 30 minuten. Toen ik eindelijk het vliegtuig in kon had een gemene mevrouw met oogmaskertje, oordopjes en onder een dekentje mijn plekje bij het raam ingepikt. Ik besloot het maar zo te laten aangezien deze vlucht maar 50 minuten duurde.

Eindelijk in Atlanta aangekomen vond ik de goede gate vrij snel. In de vlucht die ik eigenlijk had, heb ik een aantal weken geleden mijn plekje bij het raam vastgelegd. Ik had nu een stoel in de emergency exit line gekregen, wat betekend dat je moet helpen met de evacuatie als er iets gebeurt. De mevrouw bij de balie in Huntsville had me aangeraden om te zeggen dat ik liever niet in de emergency exit line wilde zitten en dat ik dan waarschijnlijk een plekje bij het raam zou krijgen. Dus ik ben naar de balie in Atlanta gegaan en kreeg inderdaad een nieuwe stoel: Rij20 stoel J. Ik blij! De rijen in het vliegtuig zijn namelijk zo: ABC - DEFG - HIJ (dacht ik), wat betekend dat J bij het raampje zou zijn. Het was inmiddels 4 uur (21u amerikaanse tijd) en ik had nog geen avond eten gehad. Atlanta is een heel groot vliegveld en de restaurants lagen bij een andere gate dus besloot ik gewoon een zak chips te kopen om mijn zout gehalte wat te verhogen. Ik wist ook dat ik later in het vliegtuig iets te eten zou krijgen. Om 4.30 kon ik boarden bij mijn laatste vlucht. Ik kom in het vliegtuig en je gelooft het nooit, de stoelen waren zo: ABC - DEFG - IJK, de H was weggelaten waardoor de J niet bij het raampje was maar tussen twee mensen in. Maar ik was al lang blij dat ik eindelijk in het goede vliegtuig zat richting Amsterdam dat ik besloot er weer vrede mee te hebben.

Ik weet dat veel mensen liever bij het gangpad zitten dan bij het raampje. Maar ik hou van naar buiten kijken en je kunt lekker tegen de zijkant van het vliegtuig aanslapen :)

De lange vlucht verliep goed, het was een KLM vliegtuig dus waren er veel Nederlandse films en films met Nederlandse ondertiteling. Ik heb toch nog een beetje kunnen slapen en voor ik het wist was ik alweer terug in Nederland. Hup! Naar de bagageband! Langzaam aan werd ik toch wel een beetje moe het was 13.00 dus ik hoopte dat mijn koffer snel op de band zou liggen. Na een uur waren alle mensen van mijn vlucht al weg met hun koffers en stond ik nog te wachten dus besloot ik maar weer naar de balie te gaan.

''Oh, uw koffer is in Atlanta mevrouw. En komt morgenvrouw pas aan.'' Dit was dus het moment dat ik heel even net te moe was om mijn geduld te kunnen bewaren. Ik was inmiddels al 17 uur aan het reizen, ik wilde slapen en gewoon naar huis. En het leek even alsof ik morgenvroeg terug naar Amsterdam moest om mijn koffer op te halen. Maar gelukkig sturen ze het met de post :)

Ik was gisteren om 19.00 uur op Huntsville Airport en vandaag om 18.00 ben ik eindelijk thuis. Ik heb boerenkool met worst gegeten, in een warm bad gelegen en lig nu op de bank een poging te doen om wakker te blijven. Dan is de jetlag niet zo erg. Nu alleen nog hopen dat de laatste spulletjes goed aankomen en dan ben ik na een beetje slaap alle vertragingen en lange vluchten alweer snel vergeten!

Het was weer een ontzettend fijne reis en weer een mooie ervaring erbij. Ik ga Taco Bell missen, twee weken lang doen waar je zelf zin in hebt en de hele dag samen zijn met mijn lieve vriendje. Maar wat is het ook super fijn om weer terug te zijn bij mij eigen bed, mijn mama, mijn eigen taal en normaal eten en drinken. Het kraanwater in Nederland is heerlijk!

Hopelijk tot snel in het volgende reisdagboek! <3