1: 'Geniet er nog maar van'

Over 2.5 week precies gaan we (travelbuddy Janne en ik) naar de verre, veelbesproken Filipijnen om daar vier maanden stage te lopen voor onze minor bij organisatie PREDA. Tijdens mijn reis zal ik dit blog bijhouden om jullie, het thuisfront, te vertellen over mijn avonturen.

Om wat duidelijkheid te krijgen over wat ik precies ga doen in de Filipijnen, even wat informatie over PREDA en de minor die ik gekozen heb. PREDA, de stageorganisatie, is een organisatie met verschillende doelgroepen en wij mogen met van alles meekijken en uiteindelijk een (nog onbekend) project uitvoeren. PREDA zit in Olongapo, een stad ongeveer drie uur rijden vanaf de hoofdstad Manilla.

PREDA heeft onder andere een huis voor meisjes die in de prostitutie hebben gezeten en een huis voor jongens die in de gevangenis hebben gezeten. Dit maakt deze jongens niet per sé grote criminelen, dat werd duidelijk toen ik een documentaire keek over PREDA

en het gevangenisbeleid in de Filipijnen. Mocht je deze zelf ook willen zien dan hier de link: https://www.npo.nl/facts-villerius/02-11-2016/KN_1685289 .

De minor die ik gekozen heb heet ‘international sustainable development cooperation’ (gewoon ISDC, net zo makkelijk). Voor deze minor voer je een duurzaam project uit, kijkend naar waar vraag naar is bij de organisatie, in een derdewereldland in een periode van 16 weken. Het derdewereldland is een land naar keuze en Janne en ik hebben na veel getwijfel de Filipijnen gekozen. Na de 16 weken stage hebben wij nog één maand de tijd om te reizen. Dit gaan we doen door de Filipijnen & Maleisië.

Nu het avontuur nog maar 2.5 week van ons verwijderd is, zitten de spanningskriebels in de buik, hebben we dromen over het missen van de vlucht en begint de ‘wat neem ik mee?!’- stress te komen. ‘Geniet er nog maar van’ zeggen Janne en ik bij ongeveer alles wat we doen: een tosti eten (straks hebben we rijst), een regenbui (daar gaat het veel harder met het regenseizoen), privacy (straks mogen wij 5 maanden logeren!), de Nederlandse omgeving (straks hebben we prachtige stranden, rijstvelden, etc.) en het, op z’n Hollands, lekker direct zijn (straks wordt dat zeker niet gewaardeerd en zullen we een beetje om de zaken heen draaien).

Ondanks de spanning heb ik er heel erg veel zin in en begint het nu ook wel tijd te worden om te gaan. Voor ik het weet mag ik 17 uur lekker knus naast Janne zitten in het vliegtuig, op naar nieuwe ervaringen en 31 graden 5 maanden lang!