THAN

Vandaag wil ik terug naar de dorpen om meer ambachten en lokale mensen te gaan bezichtigen.
De tuktuk-chauffeur brengt me eerst naar Zura, een dorpje gekend om zijn lederbewerking. Het spreekt voor zich dat het een moslimgemeenschap is die deze ambacht uitoefent. Ze gebruiken hiervoor kamelenleder en alles wordt met de hand gestikt. Ze zijn gespecialiseerd in geborduurd leder voor schoenen (slippers), tasjes, portefeuilles enz. In het leder worden verschillende geometrische vormen uitgesneden om zo een decoratieve tekening te bekomen.

Na de lederbewerking ga ik naar de koperen belmaker in Nirona. Deze koperen bellen worden nog steeds gebruikt door herders om hun kudde (koeien, buffels of kamelen) makkelijker te lokaliseren. Van zodra ik aankom begint de man aan zijn demonstratie. Hij maakt koperen bellen door deze op vorm te kloppen en op eenvoudige wijze ineen te zetten. Na ze ineen te zetten, pakt hij de bellen volledig in met een mengsel op basis van klei. Daarna gaan ze de oven in en worden ze op natuurlijke wijze aaneen gesoldeerd en krijgen ze hun specifieke patine.

Om de hoek bij de bellenmaker, bezoek ik de Rogan Art familie. Deze ambacht is héél bijzonder, daar deze familie de enige en laatste ter wereld is die deze ambacht nog uitoefenen. Zij beschilderen textiel op een heel specifieke en verfijnde wijze.
De man toont eerst een paar beschilderde doeken van zijn voorouders en geeft me daarna een demonstratie. Zijn verfstof wordt voornamelijk gemaakt van Castor olie, afkomstig van de Ricinusplant. De bonen van deze plant worden geplet waardoor de olie wordt gewonnen. Hiervan maakt deze familie een soort dikke pasta die ze mengen met kleurstoffen en in water bewaard moet worden tegen uitdroging.

Als eerst kiest hij de kleur waarmee hij wil werken en kneed hij deze pasta totdat ze iets fluïder wordt. Daarna windt hij deze op een héél fijn stokje waarmee hij op de stof raakpunten zet en zo een tekening vormt. Hij maakt zo een halve tekening en vouwt dan de stof dubbel zodat deze aan de andere zijde in spiegelbeeld wordt gedrukt. Daarna kleurt hij de tekening verder in en werkt hij deze af met een fijn patroon van talloze puntjes. De techniek ziet er héél wonderbaarlijk uit, maar enorm moeilijk om fijn te tekenen. De man noemt het een geschenk van god dat zijn familie de laatste is die deze manier van schilderen nog uit oefent. Hij vertelde me ook dat de eerste minister van India, Narendra Modi, al tweemaal een reusachtig Rogan Art doek cadeau heeft gedaan aan president Obama.

Geweldig onder de indruk van deze Rogan Art rijdt de chauffeur me verder naar de laatste halte: THAN.
Than is een oud klooster van bijna 900 jaar oud waar nog 2 monniken leven. Het is gelegen, helemaal op het eind van de weg naar Nirona, aan de voet van een heuvel. Van zodra ik aankom ben ik meteen onder de indruk van de schoonheid en vredigheid van deze plek. Het volledige klooster is beschilderd in een lichtblauwe kleur wat heel mooi contrasteert tegenover het dorre landschap!

Wanneer ik terug in Bhuj ben, ga ik terug mee naar huis met Jay om daar opnieuw te gaan werken. We maken er een aantal varianten op de spiraaloorbellen. Ondertussen leer ik omgaan met het solderen met LPG gas (met zeer grote vlam en zonder zuurstof), alsook met hun zelfgemaakte 'borax'.
Jay toont me alle stappen voor en geeft uitleg bij iedere vraag die ik stel,dit allemaal terwijl hij aan het solderen is.
Het valt me op dat hij de gloeiend hete oorsteker met blote vingers blijft vasthouden...