Stiekeme biertjes

Het leek ons gisteravond nog wel even lekker om af te sluiten met een biertje. Echter, de ramadan is net begonnen en dus mag men geen alcohol. Wat weer resulteert in gesloten tentjes dichtbij ons hostel. We lopen dus dan toch weer naar de straat Braga. Sommige schrikken als we om biertjes vragen, maar we mogen toch ergens boven zitten en een biertje nuttigen uit glazen potten, zodat het niet opvalt dat het alcohol is.
De volgende ochtend zou mijn wekker heel vroeg gaan, maar het blijkt dat ik deze verkeerd gezet heb. Gelukkig is Kim wel wakker en na haastig aankleden zitten we achterop de motorscooter richting het uitzichtpunt voor zonsopkomst. Motorscooter ja, want hoewel dat ding wel de uitstraling heeft van een motor, heeft ie die snelheid zeker niet... In het donker rijden we omhoog over slechte wegen. Aangekomen bij het uitzichtpunt is het inderdaad heerlijk om te kijken over Bandung, Lempang, de bergen om deze plaatsjes heen en de opkomende zon. De dauw hangt nog in de dorpjes zelf. Het is helaas wel wat mistig zodat we niet helemaal de juiste zonsopkomst zien. We besluiten dan ook maar weer verder te gaan naar onze volgende stop van de dag, de Hot Springs. De rit hier naar toe was prachtig! Er is veel kleur onderweg en verschil in huizen, winkels, mensen en dieren. Ook zien we bizar grote hotelresorts en amusementsmogelijkheden als paintball en zwemparadijzen. Het staat onderweg wel vrijwel volledig volgebouwd, maar genoeg te zien dus! We verwachten vervolgens gerust wel wat toeristen bij de Hot Spring, maar wat we niet verwacht hadden is dat we worden afgezet bij een volledig amusementspark. Na binnenkomst blijken er verschillende baden te zijn, maar ook kabelbaan, waterfietsen, speeltuinen etcetera. We krijgen van onze chauffeurs een uur om rond te kijken en te baden. Heerlijk warm water natuurlijk wat voor onze - nu al - kapot gelopen voetjes ook wel heel fijn is. Na dit bezoek gaan we door naar de theeplantage. Waar wij hadden verwacht dat we ergens naar toe gingen waar we ook toelichting/informatie zouden krijgen, rijden we eigenlijk gewoon ergens een veld in waar we foto's kunnen maken. Maar mooi is het wel! Om de excursie compleet te maken, sluiten we af met de Floating Market. Deze heb ik al eens in de Mekong in Vietnam gezien en verwacht dus iets soortgelijks met oude sloepen etcetera. Niets blijkt minder waar, ook hier belanden we in een amusementspark. Bij binnenkomst is al snel de mogelijkheid om je te verkleden als Japanner en voor de kinderen zijn er speel mogelijkheden als een soort van kermisattracties, maar ook een tuintje waar je wortels kunt kopen om konijnen te voeren. De Floating

Market zelf bestaat uit goed onderhouden gekleurde bootjes waar je een snack kunt kopen. Maar je moet wel betalen met speciaal aan te schaffen muntjes zoals je dat eigenlijk ook op een festival doet. Een heel andere trip dan verwacht, maar dat maakt het eigenlijk ook wel weer grappig!

Terug bij het hostel maken we ons gereed voor het vervolg van de reis. We gaan naar Pangandaran. De tourist bus die je van hostel naar hostel brengt lijkt bij ons hostel niet bekend en dus gaan we met de uber naar het busstation. Het is onduidelijk wanneer de bus naar Pangandaran komt, waardoor ons ook een mogelijkheid met overstap wordt aangeboden door het meneertje van de busmaatschappij Budiman. We besluiten te wachten en zo waar, na een half uur komt toch de bus met de juiste plaatsnaam op zijn voorruit aan rijden. Je mag hier al in de bus gaan zitten maar het is nog steeds onduidelijk wanneer hij echt vertrekt. Om de tijd te doden nuttigen we nog maar eens een stroopwafel die Kim heeft gekregen bij haar afscheidsfeestje. Dit onder het genot van het muzikale talent (ahum) van een knakker die midden in de bus op zijn gitaar liep te pingelen om geld in te zamelen. Naast deze komt er ook iemand de bus in met zijn trommel, maar ook iemand die drinken komt verkopen, servetten of snacks. Na drie kwartier komt er eindelijk dan toch beweging in de bus en begint de reis. Een lange reis van zo'n zeven uur... Na aankomst in Pangandaran op het busstation zijn we er dan ook een beetje klaar mee en wanneer twee mannetjes op scooters ons weg kunnen brengen, besluiten we hier dan ook voor te gaan. Rond elf uur in de avond komen we dan ook aan op de plek van bestemming, waarna we gelijk lekker ons bed in duiken...