Woeste zee

Na een lekker ontbijt zijn we weer gaan rijden vanmorgen. Vandaag gaan we via Westport en Greymouth naar Hokitika.
Het is koud buiten, slechts 6 graden!
We rijden in het begin langs de velden met hop (voor het bier) en fruitboomgaarden. Daarna gaat het landschap over in woeste natuur.
Onze 1e stop is bij de Buller Gorge Swingbridge, de langste personenhangbrug van NZ. Doodeng en dan betaal je er ook nog dik voor. We moesten zowel heen als terug, de andere optie was een soort kabelbaan. Toen ik op de brug liep ging er een heel mooi vogeltje voor me zitten, maar ik durfde me niet los te laten om een foto te maken, zo jammer!
Om half 2 was het al weer wat warmer, 14 graden.
Bij Cape Foulwind gingen we er weer uit. op de steile kust liggen hier zeehonden (zeeberen?).
De zee was zo woest dat dat op zich al hele mooie uitzichten gaf.
De rest van de route liep de meeste tijd langs de kust, dus veel keren stoppen om te genieten van het woeste water.
De Pancakes rocks in Punakaiki was onze laatste stop om te kijken. Er was vandaag harde wind

dus een groots spektakel. Hier stormt de Tasmanzee namelijk door de gangen en grotten. Sommige van deze ondergrondse ruimten hebben een soort uitlaadklep, een blowhole, waarbij het schuim net als bij een geiser metershoog omhoog spuit.
Als je niet oplet ben je lekker nat door dat opspattende water.
Nadat we ons hadden gemeld bij ons B&B zijn we lekker bij Fat Pipi Pizza een pizza gaan eten. Zo'n lekkere pizza heb ik nog nooit gehad.
Daarna de zonsondergang afgewacht op het strand en nog even brood voor morgen gehaald.
Wel saai om te zeggen, maar ook dit was weer een topdag!