Hs 15. Swingen in Queenstown

We hadden een heerlijke korte rit naar Queenstown en we begonnen de dag sportief! Je kon een wandeling maken naar Mount Iron toe en had je uitzicht over heel Wanaka. Uiteraard vertellen ze niet in die bus dat je een steile berg op moet. Maar hé gratis activiteit, beweging en mooi uitzicht. Je zag stiekem wel wie de Nederlanders van de groep waren want die waren als laatste, haha. Dat steile gedoe zijn wij gewoon echt niet gewend. Daarna reden we door naar de eerste Bungy brug van Nieuw Zeeland want een paar medereizigers gingen springen. We kregen een filmpje te zien over de geschiedenis van bungy jumpen. Het bestaat nog helemaal niet zo lang en ene gekke AJ Hackett had paar inboorlingen het in een bos zien doen als ritueel voor hun mannelijkheid maar ook als ritueel voor een goede oogst. Als je van deze brug bungy jumpt dan kan je het super blauwe water aanraken. Nou begon het bij mij toch te kriebelen om iets te doen, namelijk: De Nevis Swing. Een grote schommel wat

ook een bungy is en heb je een vrije val van 70m! Alleen ik had niet zoveel zin om dit alleen te doen en Diana zat ook te twijfelen dus ik stelde voor dat als zij het doet dan doe ik het ook. Dus de deal was gesloten en we gingen het samen doen! :) Helaas konden we niet die dag vanwege de wind en hadden we het geboekt voor maandag.

Queenstown

Queenstown is niet groot en is gericht op het toerisme net zoals Wanaka en het ligt ook aan groot meer omringt door bergen. De huizen liggen heel schattig op een berg en het stikt er van de backpackers. En gek genoeg is er maar één supermarkt en die is mega duur… Ze zeggen dat Queenstown bekend staat om je blut te maken en dat is zeker waar. Bij Queenstown hopte ik weer af maar dat deden velen onder wie ook Diana, Charlotte, Agathe en Marjolein. Ik zat wel in een ander hostel dan de bus en dat was weer even heerlijk. Eenmaal mijn spullen gedropt, gingen we het stadje verkennen en kwam ik alweer iemand tegen die ik op het Noordereiland had ontmoet. Iedereen is z’n beetje tegelijkertijd in Queenstown dus dat is super leuk. :) Na een koekje weg te hebben gesmuld, ging iedereen

avondeten en optutten voor een stapavond die al om 20:00 begon. De ene bar was duurder dan de andere en hielden we onze eigen kroegentocht. We gingen telkens op en neer en eindigende in een bar waar ze hiphop en 00’s muziek hadden. Ik had nog een klein opstootje met een gozer en was Kyra niet meer zo klein en schattig. Hij heeft het overleefd hoor ;)

De dag erna was bestempeld als een katerdag maar we besloten toch van het weer te genieten. Er ligt een leuk parkje aan de haven van Queenstown met daarin een frisbee parcour. Ja je leest het goed een soort mini golf maar dan met frisbees. En na 10 minuten wandelen lagen we in de zon een beetje bij te komen. Ik werd toch een beetje onrustig en begon een rondje te maken en had een heeel mooi uitzicht op de bergen. Queenstown is echt een plaatje en ik snap wel waarom veel reizigers het leuk vinden. Iedereen is vrolijk en behulpzaam en door de backpackers hangt er een internationale sfeer. Veel grasvelden waarop mensen relaxen. Queenstown wordt geprezen voor het avontuur en naast het stappen, ook voor junkfood. We hadden de dag ervoor een warme verse koek gehaald bij een koekjesbar en ik had die dag als lunch een ijsje

genomen... Mijn hemel ik heb nog nooit z’n grooooot ijsje op, zelfs niet in Amerika en ik had twee bolletjes. Een bolletje stond volgens mij gelijk aan 5 golfballetjes (sorry ik probeer een goeie indicatie te geven, misschien gelijk aan 2 tennisballen?). Maar het was werkelijk waar het lekkerste ijs wat ik ooit op had. Het was bij de chocolaterie Patagonia en die zit ook in Wanaka. Ik kreeg het ijsje echt niet op en moest het helaas weggooien.:(

Die avond hadden we echt zin om uiteten te gaan voor een zacht prijsje en geen junkfood! En natuurlijk dat we niet hoeven te koken en af te wassen, heerlijk! We vonden een restaurantje aan de haven waar we niet konden reserveren van tevoren … Met een groep van 6 kwamen we binnenzetten en moesten we nog ‘vechten’ voor een tafeltje. Ja, het is nogal een gekke bediening want we moesten ons drinken en eten zelf bestellen aan de bar en gelijk afrekenen. Wel gek want zo vangt de bediening geen fooi… Ik had een lekker groot stuk lamsvlees met snijboontjes en aardappeltjes voor 15 euro! We waren allemaal moe van de avond daarvoor en iedereen ging naar z’n eigen hostel. De volgende dag was het zo ver dat Diana en ik zouden gaan Bungy Swingen. :) Maar zou het weer meezitten? Dat was nog even

de vraag omdat het nogal waaide de laatste dagen en dan gaat het niet door. Ik zie het al voor me dat ik alle kanten op waai op die schommel tussen de bergen of wegvlieg... We werden om half 12 opgehaald en moesten ons inchecken en wegen. Ik was niet zenuwachtig totdat ik hoorde dat ze ons gingen wegen dus werd ik nerveus of ik was aangekomen. Ik zei dat ik dat ik mijn gewicht niet wilde weten want tenslotte ging ik iets leuks doen die dag en ben ik op vakantie :P.

We moesten 45 minuten in een busje zitten richting de berg. Ik denk elk persoon die nerveus zou zijn bijna flauwvalt van de zenuwen omdat je zolang onderweg bent. Eenmaal in het harnas gehesen, liep ik samen met Diana over een heel smal ijzeren niet-zo-stabiele loopbruggetje naar het platform. En dit was echt megaaaaaa hoog, namelijk 165m hoog. Ik had mijn GoPro camera vast gewikkeld om mijn hand en pols en Diana was zo lief om mijn veters te strikken. En het leek erop dat ik er klaar voor was. Nu heb ik een hekel aan het gevoel van een vrije val en ik moest op iets gaan zitten wat leek op een smal stoffen schommeltje. Ik geef toe dat ik niet naar beneden durfde te kijken omdat ik bang was dat ik niet meer zou durven. Angst om angst. We werden langzaam

van het platform naar het midden gebracht van de kabelbaan. Daar waren we dan op een schommel in een mega dal. Na een 3,2,1 en een klik storten we met een noodgang naar beneden, letterlijk. Voordat ik het wist probeerde ik me stevig vast te houden en had ik mijn ogen dicht! Je krijgt een mega kracht mee naar beneden en voel je alsof je zonder iets vast te hebben aan je lichaam naar beneden valt. Maar voor ik het wist voelde het weer stabiel aan en had ik mijn ogen weer open. Wauw, ik had nog nooit zoiets gevoeld en dat merkte mijn maag ook want ik was gelijk misselijk daarna.

We schommelde nog een beetje verder en hadden waanzinnig uitzicht met mooi weer. We hebben de laatste dagen mega veel geluk met het weer :) Wat waren we trots en hyper dat we zoiets hadden gedaan. Ik was het totaal niet van plan om te gaan bungy jumpen omdat het duur is en ik niet van een vrije val houd. Maar we hadden het gedaan, haha. Daarna hadden we ons zelf met andere bungy jumpers getrakteerd op een koffie. En heb ik heeeel misschien nog een jurkje gekocht in een leuke winkel. Ik kan nu niks meer kopen want mijn rugzak zit bomvol. Voor het avondeten had ik DE Fergburger geprobeerd, de hamburger die je alleen in Queenstown kan eten. Maar ik had een veel lekkere hamburger op in Abel Tasman dus ik vond hem prima.

Dat waren drie dagen in Queenstown die voorbij zijn gevlogen. Misschien denken jullie: ‘Jeetje Kyra wat beknopt en weinig’ maar ik laat alle stukken eruit waarin ik letterlijk continue aan het praten ben met mensen. Het begint al tijdens het ontbijt of tijdens het omkleden in de kamer tot aan het wachten in de rij voor een ijsje of na terugkomst van het bungy jumpen of tijdens het liggen in het park met mensen die ik heb leren kennen. Daarom komt het beknopt over en lezen jullie alleen over activiteiten en benoem ik het praten met mensen niet. En ik denk dat eten maken, de vaat of boodschappen doen ook niet erg interessant is om te lezen, haha. De volgende dag ga ik nog meer richting het zuiden en is de kans op internet zo goed als 0%. Aangezien we naar een boerderij gaan zonder stroom na 22:00 omdat het op een generator werkt. Juppie! Ik ben benieuwd…

X-Kyra

Ps. De video staat op mijn Facebook van de Bungy Jump.