Tijdens de rit naar Port Elisabeth hebben we een tussenstop gemaakt bij een begraafplaats. Hier liggen hoofdzakelijk HIV en Aids slachtoffers. Een triest gezicht. De naamplaatjes zijn gemaakt van een stuk gegalvaniseerd aluminium van +/_ 20 x 20 cm. De meesten zijn tussen 20 en 40 jaar oud. Deze begraafplaats is pas 3 1/2 jaar in gebruik en zover als je kon zien stond het vol met bordjes. Er stonden ook een paar stenen tussen, maar die zijn van oudere mensen die door hun kinderen zijn begraven. De Aids slachtoffers hebben geen geld voor een begrafenis of steen. Vervolgens doorgereden naar een township van Port Elisabeth. We zijn eerst rondgereden samen met een gids die e.e.a. heeft uitgelegd over verschillende wijken. Ook hier is er arm en rijk. We zijn later door een deel van de wijk gelopen. Dit deel wordt gesponsord door de toeristen die deze excursie maken. De krotjes hier hebben geen elektra, geen stromend water en geen toilet. Het toilet staat in een hokje apart. De emmer wordt 1 x per week geleegd. Triest om dit alles te zien. Einde van de rondrit was een stop in de plaatselijke pub. Hier was nog een optreden van een dansgroep en later ook nog een zangkoor. Om 18.15 uur zijn we weggereden. Bij aankomst in hotel " Summerstrand" zijn we eerst maar gaan eten.