Laatste dag van onze vakantie. Gisterenavond tijdens het diner onze gids en chauffeur Les bedankt voor zijn bijdrage aan onze Nieuw Zeeland experience. Namens de hele groep krijgt hij een kaart met persoonlijke boodschappen van dank en een geldbedrag. De gids van de Aussies moet het doen met een kaart. Er was mij gevraagd of ik, namens de Aussies, een dankwoordje wilde uitspreken, maar voordat ik iets kon zeggen, stond Big John op en begon haar te bedanken namens de groep. Dat doet hij wel meer, "spontaan" gaan spreken, tot grote ergernis van zijn vrouw. Voor mij bleef er dus niets anders over dan de kaart te overhandigen. Weg zorgvuldig geoefende speech. Maar goed, kleinigheidje blijf je houden.
Die avond voor de laatste keer de koffers ingepakt, kleren klaargelegd voor de volgende dag(en) en na een heerlijk ontbijt in de bus op weg naar het Antartic Centre. We hebben namelijk nog wat uurtjes voordat de Aussies naar het vliegveld moeten voor hun terugreis. Zij vliegen om 13.30 uur, onze vlucht gaat pas om 16.55 uur. In het antartic Centre wordt de situatie nagebootst van een Amerikaanse poolbasis. Je kunt hier ook ervaren hoe het is bij -18 graden Celsius tijdens een poolstorm. Je wordt dan helemaal aangekleed en gaat in een aparte ruimte met sneeuw, daar wordt dan de temperatuur aangepast naar -18 terwijl er een grote fan staat te loeien. Ook hebben ze er een klein bassin met pinguïns. Leuk voor schoolklassen, maar niet voor ons. Buiten was het immers een aangename 20 graden, dus ik ben al vrij snel naar buiten gegaan, lekker in het zonnetje gezeten. Na het Antartic Centre was het tijd om naar het vliegveld te gaan. Daar aangekomen hartelijk afscheid genomen van onze reisgenoten en ze uitgezwaaid. En toen waren er nog maar 3, Les, Coen en ik. Les had ons al gevraagd wat we nog wilde doen de rest van de middag. Wij besluiten een bezoek te brengen aan het museum van Christchurch. Leuk museum, gratis natuurlijk net zoals alle musea in Nieuw Zeeland. We hebben hier een paar uur doorgebracht en toen was het ook voor ons tijd om de bus weer op te zoeken en ons richting het vliegveld te begeven.
We kunnen gelukkig snel inchecken en lopen zonder problemen door de douane. Dan begint het wachten. Boarden gaat snel en probleemloos en om 17.15 uur stijgt ons vliegtuig op. Dag Nieuw Zeeland, waarschijnlijk komen we er nooit meer. Na 3,5 uur vliegen landen we in Australie, Sidney. Ook hier verloopt alles soepeltjes. Dan volgt Dubai en uiteindelijk komen we na 32 uur reizen (23 uur vliegen en 9 uur wachten) zondagmiddag om 12.45 uur aan op Schiphol. Helemaal kapot, vies en plakkerig. Diane staat ons al op te wachten en gauw lopen we naar de parkeerplaats. De reis terug gaat snel. Om 14.30 uur zijn we weer terug in ons eigen huisje, met ons eigen bed, onze eigen douche en, en dat is het belangrijkste, een kledingkast waar je je kleren uit kunt halen, geen gezoek meer in de koffer. We zijn thuis! Het was een onvergetelijke vakantie, met veel indrukken en veel Ohh's en Ahh"s. Wat hebben we genoten en deze herinneringen zullen levenslang bij ons blijven.