Het begin van het einde..

Het is dan toch echt zo ver. Aan mijn stage kwam een einde. Ik kan het nog niet helemaal geloven.. Dat ik nu ineens weg ga uit Sidmouth, en daar de komende jaren niet zomaar weer naartoe zal gaan. Maar daarom extra fijn om nog even terug te kijken op de afgelopen weken.

Friday, 30th of November,
Een normale vrijdag op St. Johns, althans, tot 2 uur. Want om 2 uur begon de christmas fair. Dat klinkt allemaal wel leuk enzo, zolang je niet het koor hoeft te begeleiden (want dat klonk dus echt afschuwelijk). Ik weet niet of ik dit al eerder heb benoemd in mijn blog maar ik en Mr. Salmon liggen niet geheel op een lijn als het gaat om koren, aanleer proces en lesgeven. Toen het afschuwelijk klonk heb ik nog wat laatste tips proberen te geven maar tevergeefs.. Bij de rest heb ik even rond gesnuffeld maar al snel besloten mijzelf op te sluiten op mijn kamer zodat niemand vragen over het koor kon stellen, tenminste, niet aan mij. Verder wel heel gezellig en goed uitgevoerd! Lekkere Hollandse appeltaart van Marion (de Nederlandse scheikunde docent) gehad en wat praatjes gemaakt.

Saturday, 1st of December,
De dag waarop Ana en ik piercings lieten zetten.. Ohja, oeps mama, sorry, had ik nog niet verteld. Maar het valt reuze mee. Gewoon een extra gaatje in mijn oor. En Ana in die van haar. Om elkaar noooooooit meer te vergeten. <3

Sunday, 2nd of December,
Een stelletje was samen zoenend op de gang gevonden, op een plek waar ze na schooltijd niet mogen zijn. Ohnee.. En laat dit nu het ideale Romeo en Julia verhaal zijn geworden. Ze mochten niet meer in een kamer op het zelfde moment zijn. Ze mochten geen fysiek contact meer en uiteraard al helemaal niet meer zoenen. Ik met mijn nuchtere kaaskop had deze situatie anders aangepakt, maar ik moet eerlijk zijn, ik heb nog nooit aan ouders uit moeten leggen hoe hun 15 jarige kind zwanger terug kwam van school, dus dat willen voorkomen denk ik.

Monday, 3rd of December,
Het was weer tijd voor een mooie wandeling. Boven op de berg toch wel een traantje moeten laten. Want het is een fijne plek. Ik ga het hier enorm missen, vooral het uitzicht...

Tuesday, 4th of December,
Een prachtige zonsopgang, én de dag van de pantomime. Voor de minder cultuur geschoolden onder ons. Dit is een Engelse vorm van toneel wat een beetje tussen cabaret en theater in zit en dan met heeeeel veel Engelse grapjes. Op St. Johns laten ze dit uitvoeren door de boarders wat het extra grappig maakt. "Slecht" Engels en verbaasde hoofden als je aan het lachen bent.

Wednesday, 5th of December,
Nativity! Het kerstverhaal nagespeeld met heel veel liedjes door groep 1-4. Té cute. Het schijnt ook weer zo'n Engelse traditie te zijn, alle papa's mama's, opa's en oma's hebben het zelf ook gedaan en alleen daarom al blijft het in stand. Het is lief, kleine meisjes verkleed als engelen en de jongens als herders of prinsen. En om heel eerlijk te zijn, de uitvoering van het hele idee is zo slecht nog niet. De kinderen krijgen het hele verhaal op een hele leuke en frisse manier mee.
Na dit alles hebben we (de boarding-staff) in de avond genoten van een kerst diner. Met typische Engelse christmas crackers. Ik heb er in totaal in de afgelopen 10 dagen al 7 open gemaakt (elke keer met een ontiegelijk stom cadeau) maar weg te denken uit het Engelse kerstfeest zijn ze dus echt niet. Deze gezellige avond hebben Ana, Dylan, Juliana en Paulina afgerond met wat biertjes in The Marine, onze favo pub en daar heb ik ze geleerd hoe je moet bussen. Echt het

meest volwassen momentje van deze hele stage... of toch niet?

Thursday, 6th of December,
Weer zo'n mooie zonsopgang, elke ochtend hiermee wakker worden is adembenemend

Friday, 7th of December,
Eigenlijk was het carol-singing dag, maar ik besloot net te doen alsof mijn neus bloedde en omdat niemand had gevraagd of ik mee wilde heb ik de touwtjes in eigen handen genomen en heb ik Jonny gevraagd of ik mee mocht naar zijn "eveningsong" dit is een mis die elke avond (behalve zaterdag) plaats vind waarin bijna alles wordt gezongen. Jonny zingt in dit koor de counter tenor, maar je kan het beter counter sopraan noemen want na hem te horen ben ik er bijna van overtuigd dat hij hoger kan zingen dan ik. Wat was het mooi, en wat helpt een kerk dan met zijn galm het echt te laten klinken als

engeltjes. Het was in ieder geval een ervaring. Ook heb ik meteen een echte Engelse chauffeur ervaren, want dat is Jonny zeker.

Saturday, 8th of December,
Tripje naar Bristol, dan denk je jaa, nog een grote stad zien, maar het was jaa, een grote shoppingmall zien. Het was groot, het was verwarrend, en ik heb niks gekocht maar wel geschaatst. Leuk om kindjes te zien die nog nooit op schaatsen hebben gestaan en met angst in hun ogen over de baan glibberen.
Toen we terug kwamen hebben Ana en ik ons klaar gemaakt voor de Boarders Banquet. Dit is een beetje het eindgala voor alle boarders met een lekker kerst diner. Heel leuk, schattig, en lekker. Daarna met Ana, Adam, Fiona en haar man naar de pub, net iets te veel gedronken (waardoor alle plannen van zondag in het water vielen) maar enorm genoten.

Monday, 10th of December,
Weer een dood gewone dag, maar nu aan het einde van de dag de Junior Cristingle. Cristingle is een mis waarin het licht van jezus wordt herdacht. Elk jaar doet St. Johns dit met de hele junior school

(basis school). Ik heb lekker met ze geoefend, maar mocht nu toe kijken en vertrouwen op hun kunnen. Ze deden het super! Nu het einde in zicht is toch wat vaker naar het strand, wederom een prachtige zonsondergang.

Tuesday, 11th of December,
Laatste kerst activiteit, carol singing, in de ochtend langsgegaan bij bejaardentehuizen en in de avond me mooi verstopt op het balkon. Verder zal ik mijn mond maar houden.
Maar dinsdag was ook een dag van doei zeggen. Doei tegen

leerlingen, maar vooral doei tegen Ana die om 4.30 zou vertrekken naar Londen. We hebben geknuffeld, ik heb gehuild, we hebben wat cadeautjes uitgewisseld in de hoop elkaar nooit meer te vergeten en elkaar beloofd dat deze zomer, ik naar Spanje kom en Ana naar Nederland. Ik heb slapen uitgesteld omdat ik verdrietig was, besloten om ook om 4.30 even op te staan om Ana een knuffel te geven. Dat gedaan en toen na een nog kort slaapje de nieuwe dag tegemoet gegaan. Met de weet dat ik Ana voorlopig niet zie..

Wednesday, 12th of December,
Wat een lange, gekke dag. Het begon met een nieuwe groep boarders op de bus zetten, erna de wekelijkse junior assembly, die normaal op vrijdag plaatsvind, maar als er geen vrijdag is, doen we het gewoon op woensdag. Hierna was het al vrij snel tijd voor de celebration assembly waarin alle leerlingen aanwezig zijn en het hele semester nog eens wordt besproken. Hierin werd ook ik bedankt voor mijn hulp en ze willen me graag nog eens terug zien, die stop ik in mijn zak! Toen alle leerlingen weg waren was het tijd voor een uitgebreide lunch met de docenten, secret santa (mijn santa was mij vergeten..) en alles klaar maken voor het volgende semester (gelukkig geen bedden opmaken). Daarna heb ik mijn tas gepakt, besloten dat het niet paste, wat spulletjes op de post gedaan, nog meer gepropt, koffer dicht gedaan, wat gegeten en de pub in gedoken met wat docenten. Niet al te lang want de wekker ging weer vroeg (7u.) maar wel mooi afscheid genomen van Sidmouth en de school.

Heel veel bedankjes gekregen, maar zelf ook dankbaar voor deze tijd.