Hoofdstuk 5. Toer Beijing

Vandaag hebben we een toer gemaakt in Beijing. Naast onze gids, Tommy, werden we begeleid door een lokale gids, David. Een heel vriendelijke jongeman met heel veel kennis over Beijing.
We zijn begonnen op het Tinanmenplein ofwel het Plein van de Hemelse Vrede. Dit plein ligt in het centrum van Beijing en is voor de Chinezen heel belangrijk. Op 1 oktober 1949 is hier het moderne China gesticht. Chinezen die dit plein bezoeken, vinden het leuk om met westerlingen op de foto te gaan zodat ze thuis kunnen laten zien hoe bereisd ze zijn.
Het is ook niet aan te raden de eerste week van oktober hier te

komen omdat dit plein dan bezocht wordt door iedereen in China die maar enigszins in de gelegenheid is.
Op het plein wordt ook iedere dag met zonsopgang de vlag met veel ceremonie gehesen. In de zomer is dit natuurlijk heel vroeg maar toch komen er toeristen om dit te filmen.
Het plein is 880 meter lang en 500 meter breed. Een hele wandeling naar de ingang van de Verboden Stad. Een aantal boeddhistische monniken liepen gelijk met ons dus we hebben genoeg gelegenheid gehad om hen op de foto te zetten.
Aan de buitenmuur van de Verboden Stad hangt een schilderij van Mao dat ieder jaar opnieuw geschilderd wordt om het mooi te houden.
De Verboden Stad is heel indrukwekkend en groot. Net als op het Tinanmenplein waren we niet echt de enige die hier waren. Foto's maken zonder een andere toerist erop was onmogelijk.

Uiteraard nog ook een fotootje van de troon van de keizers van China.
Na de Verboden Stad was het tijd voor lunch.
In een restaurant werden we aan een ronde tafel gezet met daarop een draaibare glazen plaat. Daarop werden allerlei heerlijke gerechten geplaatst waarvan je naar believen kon pakken. Op deze manier hebben we in Beijing iedere keer geluncht en gedineerd. Steeds in een ander restaurant, steeds andere gerechten, allemaal bijzonder en lekker. We waren voor aanvang van deze reis gewaarschuwd dat het eten in China niet lekker zou zijn. Nou ja. Wij waren in ieder geval in Beijing dik tevreden en we waren benieuwd hoe het in de andere plaatsen zal gaan.
Het volgende onderdeel van het programma was een theeceremonie in een theehuis. Thee is voor Chinezen heel belangrijk en een hele cultuur. En dan bedoel ik natuurlijk niet de manier zoals wij thee

zetten met een zakje. Wij konden jasmijnthee, oolong thee, puerh thee en perzikthee proeven.
Vooral de puerh blijkt heel gezond te zijn. Tegen jicht, voor reiniging van het lichaam enzovoort.
De oolong thee vond ik smerig. Krab smaak. Brrr.
Daarna ging het naar de Temple of Heaven dat 2 x zo groot is als de Verboden Stad. En die is al zo groot. De keizer werd beschouwd als zoon van de hemelen. Omdat hij op aarde was en dus "gevallen" moest hij regelmatig in deze tempel zijn om nederig te bidden.
Er staan hier prachtige houten bouwwerken waaraan geen spijkers te pas zijn gekomen. Allemaal met mooie kleuren.
Vervolgens naar de volkswijk Hutong waar we in het huis van de familie Wong mochten kijken. Deze familie woont al 6 generaties in dit huis. Het was niet volgens onze verwende Westerse eisen ingericht maar een flatscreen stond er wel. We konden ook nog even

kennismaken met de 8 maanden oude kleinzoon. Een stevig mannetje.
De jongere generatie in China stelt hogere eisen aan hun leefomstandigheden en trekt weg uit dit soort wijken.
Helaas maar misschien wel begrijpelijk.
's Avonds in het hotel heeft Wil zich nog even verstapt en daardoor zijn kuit geblesseerd. Hij werd door Peter en Lucie per rolstoel naar onze kamer gebracht en zuster Cora heeft een strakke steunkous bij hem aangetrokken.
Eindelijk tijd om te gaan slapen.