Vanaf Hoi An nam ik de nachtbus naar Da lat, samen met Florian. De beste pick-up-service ever: achterop een motorbike! Inclusief m'n grote en kleine backpack, haha! Na een tijdje wachten was daar de nachtbus. Euhhh dat zag er op de foto's toch wat beter uit dan in het echt! Het zijn 3 rijen met stoelen en 2 boven elkaar. Veel ruimte heb je dus niet.. Nu ben ik niet zo groot, dus ik paste precies met m'n voeten erin, relaxed! Het is sowieso wel heel lekker om te kunnen liggen tijdens een busreis! Ik vreesde het ergste en ondanks dat de bus heen en weer schudt, heb ik echt in coma gelegen! Elke keer als ik wakker werd was m'n speellijst van 2 uur afgelopen, zette ik hem weer aan en viel ik weer in slaap, ideaal! Bij de eindbestemming moest ik zelfs wakker gemaakt worden omdat ik als enige nog in de bus zat, haha oops!
Aangekomen in Da lat bleken de jongens uit de bus naar hetzelfde hostel te gaan en werden we weer opgepikt door een kleiner busje. Ik verbleef in een 12-bed dorm en de 6 Engelse jongens zaten ook in mijn kamer. Nou bleek dat ik er een paar al ontmoet had, toen ik een kamer met ze deelden in Hoi An (voor 1 nacht). Ik wist al dat ik niet goed was in gezichten onthouden.. Ik ging douchen, spullen neerleggen en daarna naar beneden om even te internetten. De jongens deden een kaartspel en vroegen of ik mee wilde doen, tuurlijk! Presidenten :) daarna met hen uiteten geweest in een echt Vietnamees restaurant met allemaal Vietnamezen. Dan weet je wel dat het eten goed is! Het blijft toch soms lastig om de gesprekken te volgen als alles zo snel en in het Engels gaat! Ze waren helemaal verbaasd dat wij brood aten als lunch en dat de kinderen niet allemaal op school eten en als ze overblijven hun eigen brood meenemen, haha. Het was wel een aparte groep want ik heb zo'n vermoeden dat er 2 gay waren (they're à couple, maar was dat een grapje of niet?) en 1 had een vriendin en die was ook door Vietnam aan het reizen...
'S avonds nog even een drankje gedaan in het hostel beneden, waar de jongens het ene na het andere slechte nummer opzette!
De volgende tijd was het tijd voor de tour: canoying! We werden opgepikt door een paar energieke en mega-vrolijke Vietnamezen! Het motto van deze dag? Don't be lazy, just be crazy! Nou, dat hebben we geweten, haha! Ik heb de hele dag door angst gevoeld en mezelf moeten overwinnen, maar het was supergaaf! Eerst hadden we een stukje proef-abseilen, waarbij werd uitgelegd hoe we veilig op de grond konden komen. De uitleg was serieus maar tegelijktijd ook grappig: what do you do? Let go? No, you die! Hold on? No, you die! En zo had je wel 10 manieren waarop je dood kon gaan, heel geruststellend haha! Na het oefenen gingen we naar een 11m en daarna 15m hoge rots om van te abseilen. Toch spannend! En ik was de laatste (in tegenstelling tot het oefenen waar ik als eerste meisje mocht) en dan heb je veel te veel tijd om na te denken! Bij de 15m moest je als jongen in 2 sprongen abseilen en als meisje mocht het in 3. Het lukte me in 3, yeah! Daarna gingen we een stuk door het water lopen en onderweg mochten we van 2 'glijbanen', wat inhoudt dat je van een rots met waterval afglijdt. Toch ook best spannend, zeker als je het ondersteboven moet doen en de gids je aan je voeten vasthoudt en je achterwaarts de rots afglijdt.. We hadden aardig honger gekregen en kregen een heerlijke lunch met eten in overvloed. Geweldig hoe ze dat allemaal tevoorschijn weten te toveren!
Daarna was het tijd voor het echte werk: abseilen van een waterval van 25 meter.. Okeeee! Weer een uitleg met hoe en wat en welke instructies je moest opvolgen! Ik ging als eerste, samen met 1 van de jongens en daar sta je dan boven aan de waterval met een touw. En dan dus naar beneden lopen en abseilen. Met behulp van de duidelijke en strenge en onvoorbiddelijke instructies van Lee: go go go! GOOOOOO! Het eerste stuk gaat nog wel en moest je kleine stapjes nemen. De jongen naast me gleed gelijk al uit, erg geruststellend... Halverwege de waterval wordt het toch wat lastiger, want het water komt hard neer op je benen terwijl je jezelf staande probeert te houden! En vervolgens komt al het water in je gezicht en kijk je naar beneden, waar iemand instructies staat te roepen! Ik snapte niet dat ik al moest springen, dus deed nog 1 stap, gleed uit en daar hing ik ondersteboven met m'n hoofd naar beneden in een waterval, haha. Ik was wonder boven wonder heel relaxed en wist mezelf weer goed te draaien en overeind te krabbelen. Dan sta je ongeveer 3 meter boven de rivier en moet je jezelf naar achter laten vallen, ook best spannend! Dat ging allemaal goed en ik had het overleefd :)
De volgende challenge was springen van 7 of 11 meter! Ik was een mietje, want in tegenstelling tot bijna mijn hele groep heb ik het bij
xxdinniejxx
13 chapters
16 Apr 2020
August 14, 2014
|
Da Lat
Vanaf Hoi An nam ik de nachtbus naar Da lat, samen met Florian. De beste pick-up-service ever: achterop een motorbike! Inclusief m'n grote en kleine backpack, haha! Na een tijdje wachten was daar de nachtbus. Euhhh dat zag er op de foto's toch wat beter uit dan in het echt! Het zijn 3 rijen met stoelen en 2 boven elkaar. Veel ruimte heb je dus niet.. Nu ben ik niet zo groot, dus ik paste precies met m'n voeten erin, relaxed! Het is sowieso wel heel lekker om te kunnen liggen tijdens een busreis! Ik vreesde het ergste en ondanks dat de bus heen en weer schudt, heb ik echt in coma gelegen! Elke keer als ik wakker werd was m'n speellijst van 2 uur afgelopen, zette ik hem weer aan en viel ik weer in slaap, ideaal! Bij de eindbestemming moest ik zelfs wakker gemaakt worden omdat ik als enige nog in de bus zat, haha oops!
Aangekomen in Da lat bleken de jongens uit de bus naar hetzelfde hostel te gaan en werden we weer opgepikt door een kleiner busje. Ik verbleef in een 12-bed dorm en de 6 Engelse jongens zaten ook in mijn kamer. Nou bleek dat ik er een paar al ontmoet had, toen ik een kamer met ze deelden in Hoi An (voor 1 nacht). Ik wist al dat ik niet goed was in gezichten onthouden.. Ik ging douchen, spullen neerleggen en daarna naar beneden om even te internetten. De jongens deden een kaartspel en vroegen of ik mee wilde doen, tuurlijk! Presidenten :) daarna met hen uiteten geweest in een echt Vietnamees restaurant met allemaal Vietnamezen. Dan weet je wel dat het eten goed is! Het blijft toch soms lastig om de gesprekken te volgen als alles zo snel en in het Engels gaat! Ze waren helemaal verbaasd dat wij brood aten als lunch en dat de kinderen niet allemaal op school eten en als ze overblijven hun eigen brood meenemen, haha. Het was wel een aparte groep want ik heb zo'n vermoeden dat er 2 gay waren (they're à couple, maar was dat een grapje of niet?) en 1 had een vriendin en die was ook door Vietnam aan het reizen...
'S avonds nog even een drankje gedaan in het hostel beneden, waar de jongens het ene na het andere slechte nummer opzette!
De volgende tijd was het tijd voor de tour: canoying! We werden opgepikt door een paar energieke en mega-vrolijke Vietnamezen! Het motto van deze dag? Don't be lazy, just be crazy! Nou, dat hebben we geweten, haha! Ik heb de hele dag door angst gevoeld en mezelf moeten overwinnen, maar het was supergaaf! Eerst hadden we een stukje proef-abseilen, waarbij werd uitgelegd hoe we veilig op de grond konden komen. De uitleg was serieus maar tegelijktijd ook grappig: what do you do? Let go? No, you die! Hold on? No, you die! En zo had je wel 10 manieren waarop je dood kon gaan, heel geruststellend haha! Na het oefenen gingen we naar een 11m en daarna 15m hoge rots om van te abseilen. Toch spannend! En ik was de laatste (in tegenstelling tot het oefenen waar ik als eerste meisje mocht) en dan heb je veel te veel tijd om na te denken! Bij de 15m moest je als jongen in 2 sprongen abseilen en als meisje mocht het in 3. Het lukte me in 3, yeah! Daarna gingen we een stuk door het water lopen en onderweg mochten we van 2 'glijbanen', wat inhoudt dat je van een rots met waterval afglijdt. Toch ook best spannend, zeker als je het ondersteboven moet doen en de gids je aan je voeten vasthoudt en je achterwaarts de rots afglijdt.. We hadden aardig honger gekregen en kregen een heerlijke lunch met eten in overvloed. Geweldig hoe ze dat allemaal tevoorschijn weten te toveren!
Daarna was het tijd voor het echte werk: abseilen van een waterval van 25 meter.. Okeeee! Weer een uitleg met hoe en wat en welke instructies je moest opvolgen! Ik ging als eerste, samen met 1 van de jongens en daar sta je dan boven aan de waterval met een touw. En dan dus naar beneden lopen en abseilen. Met behulp van de duidelijke en strenge en onvoorbiddelijke instructies van Lee: go go go! GOOOOOO! Het eerste stuk gaat nog wel en moest je kleine stapjes nemen. De jongen naast me gleed gelijk al uit, erg geruststellend... Halverwege de waterval wordt het toch wat lastiger, want het water komt hard neer op je benen terwijl je jezelf staande probeert te houden! En vervolgens komt al het water in je gezicht en kijk je naar beneden, waar iemand instructies staat te roepen! Ik snapte niet dat ik al moest springen, dus deed nog 1 stap, gleed uit en daar hing ik ondersteboven met m'n hoofd naar beneden in een waterval, haha. Ik was wonder boven wonder heel relaxed en wist mezelf weer goed te draaien en overeind te krabbelen. Dan sta je ongeveer 3 meter boven de rivier en moet je jezelf naar achter laten vallen, ook best spannend! Dat ging allemaal goed en ik had het overleefd :)
De volgende challenge was springen van 7 of 11 meter! Ik was een mietje, want in tegenstelling tot bijna mijn hele groep heb ik het bij
de 7 gelaten, waar ik ook wel trots op ben! Daarna was het tijd voor de laatste challenge: Washing machine! Euhhh oke? Deze vond ik mega spannend! Je moet je voorstellen dat je instructies krijgt, maar alleen de bovenkant van de waterval ziet en dus echt geen idee hebt wat er gaat komen.. Dan maar even naar beneden lopen, om te kijken wat er gaat komen! Dat stelde me gerust en ook de laatste waterval wilde ik meemaken! In het begin moet je rustig lopend abseilen, tot je in de waterval terecht komt, dan moet je recht hangen en je zo snel mogelijk laten afdalen, totdat je het water raakt met je voeten en dan moet je loslaten! Dan kom je dus terecht tussen 2 rosten waarvan je eigenlijk verwacht dat je er niet tussen past, onder water gezogen en dan een paar meter verderop kom je er weer uit. Eng!!!! Maar hij viel achteraf best mee, de 25m waterval vond ik meer een uitdaging! Het was echt een gave dag, vol adrenaline en overwinningen!
Terug in het hostel zijn we met z'n allen gaan eten in hetzelfde restaurant als de avond ervoor. Daarna met een paar nog even de nightmarket bezocht, wat niet erg spectaculair was.. Terug in het hostel nog even beneden gezeten. Het personeel van ons hostel was bizar vrolijk en lief, echt super! Maar hoe lief ze waren bewezen ze deze avond nog even: 1 van de gasten kwam binnen en plotseling werd daar een enorme taart tevoorschijn getoverd met kaarsjes en al! Ze hadden in zijn paspoort gezien dat het zijn verjaardag was, hoe lief! Dus werden we nog getrakteerd op taart deze avond!
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!