Vandaag was de weersvoorspelling niet al te best, dus we hebben eerst even gekeken wat het weer zou doen voordat we ergens heen zijn gegaan. Uiteindelijk bleek het allemaal erg mee te vallen, al was het wel erg koud; het was 'maar' 23 graden. Waren we net een beetje gewend aan de 30 graden, krijgen we dit ;).
Na de ochtend lekker in het appartementje gehangen te hebben, besloten we naar een stadje verderop te gaan: Trogir. Het centrum ligt op een eilandje en er zijn dan ook geen auto's toegestaan (alleen aan de rand van het centrum loopt een autoweg). We kwamen er al snel achter dat Trogir erg toeristisch was: óveral souvenirshops, hotels en restaurants. Het leek overigens wel alsof
June 17, 2015
Vandaag was de weersvoorspelling niet al te best, dus we hebben eerst even gekeken wat het weer zou doen voordat we ergens heen zijn gegaan. Uiteindelijk bleek het allemaal erg mee te vallen, al was het wel erg koud; het was 'maar' 23 graden. Waren we net een beetje gewend aan de 30 graden, krijgen we dit ;).
Na de ochtend lekker in het appartementje gehangen te hebben, besloten we naar een stadje verderop te gaan: Trogir. Het centrum ligt op een eilandje en er zijn dan ook geen auto's toegestaan (alleen aan de rand van het centrum loopt een autoweg). We kwamen er al snel achter dat Trogir erg toeristisch was: óveral souvenirshops, hotels en restaurants. Het leek overigens wel alsof
we ons in Italië bevonden: op elke hoek van de straat zat wel een pizzeria en overal rook het dan ook naar pizza. Maar goed, wij als toeristen konden natuurlijk niet achterblijven en zijn ook een kasteel(tje) binnen gegaan om van het uitzicht op de toren te kunnen genieten. Voor 25 kn p.p (ongeveer €3,30) mochten we naar binnen. Je kon vervolgens met een trapje omhoog en rondom over de muur lopen. Maar het echte hoogtepunt (ook letterlijk) was de toren. Via twee smalle trappen kwamen we bij de top, en het uitzicht was prachtig. Zowel de toren als het kasteel waren niet erg groot, maar het was toch mooi om gezien te hebben.
Vervolgens zijn we door het centrum gaan lopen, maar net als Split was hier het centrum ook niet erg groot ;). Maar de straatjes waren allemaal erg knus en gezellig, en liepen ook kriskras door elkaar - net als in Split. Kortom: Trogir is eigenlijk een miniversie van Split, maar dan met nog veel meer Italiaanse invloeden.
Na nog wat boodschappen gedaan te hebben, liepen we terug naar onze auto die we geparkeerd hadden op een groot parkeerterrein. We wilden betalen bij de automaat, maar kwamen erachter dat je niet met PIN kon betalen... Zucht. Dan maar proberen of we misschien konden pinnen bij de man die de hele dag in zo'n hokje zit (en volgens mij niet heel veel doet). Maar nee, daar konden we niet pinnen. Dus op naar een pinautomaat. Eenmaal 100 kn rijker, kwamen we weer bij de parkeerautomaat. We hadden één briefje van 100, en ja hoor, er konden alleen briefjes van 10, 20 en 50 kn in... Zucht. Bij verschillende tentjes gevraagd of ze konden wisselen, maar niemand kon wisselen. Toen maar weer terug naar dezelfde pinautomaat, om te kijken of we 70 kn konden pinnen. Maar nee, je moest minimaal 100 kn pinnen. Nou 150 dan? Nee dat kon ook niet. ZUCHT. Uiteindelijk kwamen we bij een geldwisselkantoortje (waar je euro's voor kuna's kan laten wisselen) en die kon ons briefje
van 100 kn gelukkig wisselen voor twee van 50. Inmiddels dik een kwartier verder konden we eindelijk van die parkeerplaats af en weer op naar Split.
Als avondeten hebben we een heerlijke Kroatische delicatesse bereidt: Cevapcici (soort hamburger maar dan in de vorm van worstjes). We konden geen voorgekookte aardappels vinden, dus hebben we maar een omelet erbij gemaakt. Heerlijk! Nu alles een beetje opruimen, want morgen vertrekken we naar onze volgende bestemming: Dubrovnik!
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!