Afgelopen dagen waren we onbereikbaar, want we beklommen de Rinjani vulkaan in drie dagen en twee nachten! Vrijdag ochtend werden we vroeg (05:00) opgepikt bij ons hotel in Senggigi en reden we naar Senaru om de rest van onze wandelgroep en de gids te ontmoeten. Met zes anderen uit Nederland, Brazilië, Spanje, VS, en Maleisië hesen we ons in de achterbak van een truck met de dragers en al onze bagage voor een bumpee ride richting Sembalun voor het registratie punt.
We zijn begonnen met lopen vanuit Sembalun (1156m). Op zich een rustig begin maar met de al hete zon en een flink tempo beseffen we al snel dat het zweten wordt. Na zo'n drie uur bereiken we de tweede post op 1500m waar de dragers die ons vooruit zijn gegaan al in de weer zijn met onze lunch. Hierna begint het klimwerk traag maar gestaag lopen we in drie-vier uur flink! omhoog naar de kam van de krater op 2639m, aan de kant van Sembalun waar we gaan overnachten. Voor ons is het zwaar, maar we hebben helemaal veel respect voor de dragers die met kilo's bepakking op teenslippers of blote voeten! omhoog klimmen. Als we aankomen staan de eerste tentjes al en zitten we in een dichte mist en worden we verrast door alle apen op de top. Twee uur later als de hele groep boven is en we zijn geïnstalleerd in ons tentje trekt de mist op en hebben we
Hanna Maassen
10 chapters
16 Apr 2020
June 09, 2017
|
Senaru
Afgelopen dagen waren we onbereikbaar, want we beklommen de Rinjani vulkaan in drie dagen en twee nachten! Vrijdag ochtend werden we vroeg (05:00) opgepikt bij ons hotel in Senggigi en reden we naar Senaru om de rest van onze wandelgroep en de gids te ontmoeten. Met zes anderen uit Nederland, Brazilië, Spanje, VS, en Maleisië hesen we ons in de achterbak van een truck met de dragers en al onze bagage voor een bumpee ride richting Sembalun voor het registratie punt.
We zijn begonnen met lopen vanuit Sembalun (1156m). Op zich een rustig begin maar met de al hete zon en een flink tempo beseffen we al snel dat het zweten wordt. Na zo'n drie uur bereiken we de tweede post op 1500m waar de dragers die ons vooruit zijn gegaan al in de weer zijn met onze lunch. Hierna begint het klimwerk traag maar gestaag lopen we in drie-vier uur flink! omhoog naar de kam van de krater op 2639m, aan de kant van Sembalun waar we gaan overnachten. Voor ons is het zwaar, maar we hebben helemaal veel respect voor de dragers die met kilo's bepakking op teenslippers of blote voeten! omhoog klimmen. Als we aankomen staan de eerste tentjes al en zitten we in een dichte mist en worden we verrast door alle apen op de top. Twee uur later als de hele groep boven is en we zijn geïnstalleerd in ons tentje trekt de mist op en hebben we
genoten van een fenomenaal mooie zonsondergang. Dan weet je waar je het voor hebt gedaan! Als we daarna genieten van een goede avondmaaltijd krijgen we te horen dat we de volgende dag rond 02:00 opstaan voor de beklimming naar de top. Oeps, dus maar om 20:00 de tent in gekropen om wat uurtjes slaap te pakken.
Vroeg! er uit dus op de tweede dag. Gelukkig hebben we alle twee wel iets kunnen slapen, dik ingepakt in onze slaapzakken bij een nachtelijke temperatuur rond de 5 graden. We beginnen aan de klim en sluiten al snel aan in een file van mensen met hoofdlampjes die omhoog ploegen door het mulle grind op de berg. De eerste twee uur zijn zwaar maar goed te doen, maar dan het laatste stuk.. ook wel het moonwalk stuk genoemd. Elke twee stappen die je vooruit
zet glij je er weer een terug naar beneden. Ontzettend zwaar, gelukkig voor ons hebben anderen het ook moeilijk. Een half uurtje voor zonsopgang bereiken we eindelijk de top op 3726m! Als de zon opkomt is het uitzicht de beloning. We kunnen rondom heel ver kijken, zien o.a. Mount Agung in Bali (3142m) en de Gilli's. Hierna dalen we weer af naar de tenten voor een goed ontbijt en powernap. Rond 11:00 beginnen we aan deel twee van de dag. In drie uur dalen we af naar het meer Sengara Anak (2000m) waar we vanaf de kam uitzicht op hadden. In het meer ligt een kleine actieve vulkaan mt. Batu Jari waaruit rook opkomt. Een klein stukje van het meer liggen natuurlijke "hot springs", echt verrassend warm water maar wel erg lekker om even bij te komen. Dan is het nog 2,5 uur omhoog naar de tweede slaapplek op de kam aan de kant van Senaru met uitzicht op de top en het basekamp van de vorige dag. Net na
zonsondergang komen we boven aan en we zijn allemaal volledig uitgeput. We eten wat en duiken dan snel onze tentjes in.
De laatste dag is een lange afdaling naar Senaru (600m). Het eerste stuk erg glad en pittig maar daarna een leuke wandeling dwars door het tropisch oerwoud. Onderweg lunchen we nog met de hele groep omringd door aapjes die aapjes kijken. Rond 13:00 bereiken we de uitgang van het nationaal park waar we ons uitschrijven. Het was een geweldige ervaring, maar een stuk zwaarder dan verwacht! We zijn blij dat we er zijn.. Bij de Office van de trek organisatie staat al een auto voor ons klaar die ons naar Kuta Lombok brengt waar we de komende dagen bijkomen van de trektocht en als de spierpijn is weggetrokken misschien nog wat kunnen surfen.
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!