Vandaag was het dan zover, onze eerste stagedag in het St. Elisabeth Hospitaal (SEHOS). Het enige algemene ziekenhuis op Curaçao met dus zowel een 2e als 3e-lijns functie. Voordat we verder gaan òver vandaag eerst een update van de afgelopen paar dagen.
Afgelopen donderdag is Renate lekker een dagje naar Tom geweest. Tom was met zijn ouders en broer op Curaçao voor een weekje vakantie. Eline en ik zijn toen naar Kleine Knip geweest, een klein strandje in het westen. Dit was een tip van Jeng en het was er prachtig. Veel locals die lekker aan het barbecueën waren en maar weinig toeristen, heerlijk.
Het was echter wel een hele trip om er te komen, Curaçao is namelijk niet zo plat als een tientje. Het laatste stuk weg leek wel een achtbaan, we sjeesden met Pim (onze auto) elke heuvel op en af. 'S avonds zijn we uit eten geweest bij The Rib Factory, buiten op het terras uitkijkend op een rij auto's (heel Amerikaans) hebben we genoten van een heerlijke hamburger.
Vrijdag zijn we met zijn drieën naar de markt geweest in Punda. We waren hier een hele attractie voor de marktkoopmannen en kregen bij elk kraampje wel iets lekkers aangeboden. Passievrucht met honing en kiwi's uit Venezuela (heel lekker, en heel anders dan die bij ons) zijn voor ons inmiddels geen onbekende vruchten meer. Ook hebben we inmiddels een vast café, het Iguana café aan de handelskade.
Vrijdagavond hadden we afgesproken bij Annet (onze stagebegeleidster) thuis in Otrobanda. We kregen hier tips voor de stage (wat moesten we aan met deze hitte) en spraken af dat we vandaag om 07.15 bij haar zouden zijn zodat zij ons het ziekenhuis in kon loodsen. Van haar vriend kregen een heuse overdracht van de hotspots qua uitgaan inclusief Happy Hours, handig zo'n DJ!
Zaterdag is Renate nog een dagje naar Tom geweest, nadat we heerlijk hadden ontbeten bij ons thuis met verse mango. Renate heeft met Tom, zijn broer en vader een Buggy-rit gemaakt langs de noordkant van het eiland. Heel gaaf als ik haar moet geloven, dus nu wil ik dat zeker ook nog doen. Eline en ik zijn die dag wederom naar Kleine Knip geweest, we wilden naar Playa Lagun maar daar vonden we het te druk.
'S avond hebben we Renate, Tom en Ard opgezocht en zijn we uit eten geweest bij een grill op het strand. 2 meter bij de zee vandaan, voetjes in het zand en heerlijke vleesspiezen. Wat zouden we nog meer willen?!
Op stap! Na het eten zijn we met zijn allen naar Zanzibar geweest. Heel gezellig, veel Nederlanders en Antillianen. Met de voetjes in het zand genieten van de nodige Amstel Bright biertjes. Na afloop hebben we nog onze eerste cocktail (mocktail voor Renate) gedronken in een bar bij het hotel van Tom en Ard.
Zondag werden we eindelijk wat later wakker dan 06.00/07.00 uur, daarvoor zaten we altijd om 07.00 aan het ontbijt. We zijn met zijn drieën lekker naar Cas Abou geweest en ik heb nog gesnorkeld met de Mantarog die er alweer was! 'S avonds lekker vroeg naar bed want vandaag was het immers tijd voor stage!
Om 07.00 stipt stonden we vanmorgen bij Annet voor de deur. Na 10 minuten wachten in Pim konden we eindelijk bij haar aankloppen. Samen zijn we naar het SEHOS gelopen. Wat een oud en vervallen gebouw, het is maar goed dat er een nieuw ziekenhuis word gebouwd. Maar het is tegelijkertijd ook een gebouw met heel veel sfeer. Er zijn nauwelijks ramen, alles is open en er zijn veel binnentuinen (aka wachtkamers). Verder is er een prachtige kerk midden in het gebouw, echt heel bijzonder en indrukwekkend!
We zijn vandaag samen met Annet langs de administratie geweest voor onze passen en om te kijken of we door de medische keuring waren gekomen. Dit was gelukkig het geval en na het tekenen van de geheimhoudingsplicht kregen we onze passen en een boekje met medisch papiamentu.
Verder hebben we nog niet veel kunnen doen behalve een planning maken voor de komende dagen, contact zoeken met gynaecologen om mee te lopen met het spreekuur en contact zoeken met de organisaties die betrokken zijn bij de postnatale zorg op het eiland. Ook hebben we sinds vandaag een Chippie, een Curaçaose SIM-kaart, zodat we ook thuis kunnen bellen (en gebeld kunnen worden) door de organisaties.
Morgen en overmorgen ga ik meelopen op de verloskamers. Ondertussen gaan Eline en Renate verder met ons onderzoek en gaan ze morgen langs bij Famia Plania (de organisatie voor anticonceptie en seksuele voorlichting) voor ons eerste interview.
Entretantu nos ta papia un poko papiamentu. Drumi dushi!
Te otro bia,
Eline, Renate en Suzanne
publichealth.vaa
7 chapters
16 Apr 2020
May 08, 2015
|
Grote Berg, Curaçao
Vandaag was het dan zover, onze eerste stagedag in het St. Elisabeth Hospitaal (SEHOS). Het enige algemene ziekenhuis op Curaçao met dus zowel een 2e als 3e-lijns functie. Voordat we verder gaan òver vandaag eerst een update van de afgelopen paar dagen.
Afgelopen donderdag is Renate lekker een dagje naar Tom geweest. Tom was met zijn ouders en broer op Curaçao voor een weekje vakantie. Eline en ik zijn toen naar Kleine Knip geweest, een klein strandje in het westen. Dit was een tip van Jeng en het was er prachtig. Veel locals die lekker aan het barbecueën waren en maar weinig toeristen, heerlijk.
Het was echter wel een hele trip om er te komen, Curaçao is namelijk niet zo plat als een tientje. Het laatste stuk weg leek wel een achtbaan, we sjeesden met Pim (onze auto) elke heuvel op en af. 'S avonds zijn we uit eten geweest bij The Rib Factory, buiten op het terras uitkijkend op een rij auto's (heel Amerikaans) hebben we genoten van een heerlijke hamburger.
Vrijdag zijn we met zijn drieën naar de markt geweest in Punda. We waren hier een hele attractie voor de marktkoopmannen en kregen bij elk kraampje wel iets lekkers aangeboden. Passievrucht met honing en kiwi's uit Venezuela (heel lekker, en heel anders dan die bij ons) zijn voor ons inmiddels geen onbekende vruchten meer. Ook hebben we inmiddels een vast café, het Iguana café aan de handelskade.
Vrijdagavond hadden we afgesproken bij Annet (onze stagebegeleidster) thuis in Otrobanda. We kregen hier tips voor de stage (wat moesten we aan met deze hitte) en spraken af dat we vandaag om 07.15 bij haar zouden zijn zodat zij ons het ziekenhuis in kon loodsen. Van haar vriend kregen een heuse overdracht van de hotspots qua uitgaan inclusief Happy Hours, handig zo'n DJ!
Zaterdag is Renate nog een dagje naar Tom geweest, nadat we heerlijk hadden ontbeten bij ons thuis met verse mango. Renate heeft met Tom, zijn broer en vader een Buggy-rit gemaakt langs de noordkant van het eiland. Heel gaaf als ik haar moet geloven, dus nu wil ik dat zeker ook nog doen. Eline en ik zijn die dag wederom naar Kleine Knip geweest, we wilden naar Playa Lagun maar daar vonden we het te druk.
'S avond hebben we Renate, Tom en Ard opgezocht en zijn we uit eten geweest bij een grill op het strand. 2 meter bij de zee vandaan, voetjes in het zand en heerlijke vleesspiezen. Wat zouden we nog meer willen?!
Op stap! Na het eten zijn we met zijn allen naar Zanzibar geweest. Heel gezellig, veel Nederlanders en Antillianen. Met de voetjes in het zand genieten van de nodige Amstel Bright biertjes. Na afloop hebben we nog onze eerste cocktail (mocktail voor Renate) gedronken in een bar bij het hotel van Tom en Ard.
Zondag werden we eindelijk wat later wakker dan 06.00/07.00 uur, daarvoor zaten we altijd om 07.00 aan het ontbijt. We zijn met zijn drieën lekker naar Cas Abou geweest en ik heb nog gesnorkeld met de Mantarog die er alweer was! 'S avonds lekker vroeg naar bed want vandaag was het immers tijd voor stage!
Om 07.00 stipt stonden we vanmorgen bij Annet voor de deur. Na 10 minuten wachten in Pim konden we eindelijk bij haar aankloppen. Samen zijn we naar het SEHOS gelopen. Wat een oud en vervallen gebouw, het is maar goed dat er een nieuw ziekenhuis word gebouwd. Maar het is tegelijkertijd ook een gebouw met heel veel sfeer. Er zijn nauwelijks ramen, alles is open en er zijn veel binnentuinen (aka wachtkamers). Verder is er een prachtige kerk midden in het gebouw, echt heel bijzonder en indrukwekkend!
We zijn vandaag samen met Annet langs de administratie geweest voor onze passen en om te kijken of we door de medische keuring waren gekomen. Dit was gelukkig het geval en na het tekenen van de geheimhoudingsplicht kregen we onze passen en een boekje met medisch papiamentu.
Verder hebben we nog niet veel kunnen doen behalve een planning maken voor de komende dagen, contact zoeken met gynaecologen om mee te lopen met het spreekuur en contact zoeken met de organisaties die betrokken zijn bij de postnatale zorg op het eiland. Ook hebben we sinds vandaag een Chippie, een Curaçaose SIM-kaart, zodat we ook thuis kunnen bellen (en gebeld kunnen worden) door de organisaties.
Morgen en overmorgen ga ik meelopen op de verloskamers. Ondertussen gaan Eline en Renate verder met ons onderzoek en gaan ze morgen langs bij Famia Plania (de organisatie voor anticonceptie en seksuele voorlichting) voor ons eerste interview.
Entretantu nos ta papia un poko papiamentu. Drumi dushi!
Te otro bia,
Eline, Renate en Suzanne
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!