De vlucht

Hola chicas y chicos,
Daar ben ik dan weer, mijn volgende reisdagboek! Dit keer ga ik voor 3 maanden naar Cusco, Peru om daar (hopelijk) Spaans te gaan leren en te gaan werken op een vrijwilligers project met straatkinderen. Maar voordat dit hele avontuur kan beginnen, moet ik daar eerst zien te komen... Met een 24-uur lange vlucht voor de boeg begon mijn reis in Brussel.

Van Brussel naar Madrid
Toch wat zenuwachtiger dan verwacht ging ik het vliegtuig in. Het was lastiger om te vertrekken dit keer, mede doordat ik zo ontzettend heb genoten van mijn 5 korte weekjes thuis na 7 maanden weg van huis te zijn geweest. De eerste vlucht naar Madrid verliep prima, alleen wat me verbaasde was dat zelfs MIJN benen, ja echt waar, te klein waren voor dit toestel.

Van Madrid naar Lima
Na 3 uurtjes, zonder wifi :(, te hebben gewacht op Madrid stapte ik in het vliegtuig naar Lima. Een 13 uur durende vlucht, dus ik hoopte op wat geluk. De beenruimte was nog even krap en het televisie schermpje zat zowat tegen m'n gezicht aan, zo dichtbij. Ik zat naast een geinige en lieve Peruaanse vrouw die geen Engels kon, maar dat ik geen Spaans kon maakte haar niks uit. Ze praatte me de oren van het lijf, allemaal in het Spaans met soms wat gebaren erbij om het wat duidelijker te maken. Met behulp van mijn kleine reis-woordenboekje kon ik een aantal woorden tegen d'r zeggen, maar niet met veel succes. Helaas kwam ik er al gauw nadat we opgestegen waren achter dat mijn tv schermpje het niet deed... Daar ging m'n filmmarathon plan dan. Hoe kan ik mezelf dan nu lang genoeg wakker houden totdat het, gerekend in Peruaanse tijd, tijd is om te slapen? Gelukkig kwamen de stewards en stewardessen ons, om half 2 's nachts, blij maken met een heerlijk avondmaal; kip met aardappeltjes, toastjes, quinoa salade én toe een brownie. YUM!! Na m'n buikje rond gegeten te hebben ben ik heerlijk gaan slapen en toen ik wakker werd hadden we opeens nog maar 3 kleine uurtjes te gaan. Na weer wat gekletst te hebben met m'n Peruaanse vriendin

naast me was ze het op een gegeven moment zat dat ze maar niet begreep wat ik in m'n eentje ging doen daar in Peru. De eerst volgende keer dat de steward langs liep vroeg ze dan ook of hij mijn woorden wou vertalen. Toen ze hoorde dat ik vrijwilligerswerk ging doen en Spaans ging leren was ze door het dolle heen en stopte ze niet met knuffelen. Eenmaal geland in Lima gaf ze me nog 2 dikke zoenen (yes ze geven er hier 2 ipv 3) en een dikke knuffel als afscheid.

Van Lima naar Cusco
Ik moest hier in Lima mijn koffer ophalen, het vliegveld af en daarna aan de andere kant van het vliegveld me weer inchecken voor mijn laatste vlucht; op naar Cusco!! Na samen met een Nederlands meisje die me aansprak bij de bagage band door de customs en al te zijn gegaan zat ik uiteindelijk weer te wachten op de Airport. De gate maakte ze 30 minuten na boarding time eindelijk bekend, en zo duurde het een uur nadat we in het vliegtuig zaten voordat we opstegen. Wat me toch wel opviel is dat ik in deze 1 uur durende vlucht weliswaar meer beenruimte had dan in mijn 13 uur durende vlucht.

De eindbestemming; Amauta talenschool
Op Cusco Airport, het kleinste vliegveld ooit gezien, werd ik hartelijk ontvangen door de manager van de school. Het is hier zo ontzettend anders dan in Nederland, dat is echt niet met woorden te beschrijven. Overal op straat lopen straathonden op zoek naar eten, wanneer je je auto ook maar bijna stil hebt staan staat er al kind bij je raam om je van alles aan te bieden of je auto schoon te maken, en ga zo maar door. Na 10 minuutjes rijden waren we al bij de school aangekomen, waar ik ook deze 3 maanden zal verblijven. Ik kreeg de keuken te zien en werd toen gelijk naar mijn kamer gebracht en achtergelaten. Ik voelde me toen echt even een loner, omdat ik na meer dan 24 uur reizen helemaal kapot was, allerlei mensen Spaans tegen me aan het praten waren en geen Engels konden & ik nog geen enkele friend had. Aangezien ze me alleen de keuken hadden laten zien ben ik daar maar naartoe gelopen, en met de perfecte timing van lunch die net werd geserveerd. Hier leerde ik gelijk een paar Nederlandse meiden kennen; Amanda, Corrina, Lianne, Karlijn en Sophie. Na de lunch had ik een kort gesprek met de coördinator over mijn leven van Spaans dat al snel duidelijk was; niks, oftewel level 1. Hierna ben ik samen met Karlijn, een 22-jarig meisje die hier al 8 weken zat, en Amanda, een 18-jarig meisje die de dag voor mij was aangekomen, Cusco even gaan verkennen en heeft Karlijn ons de highlights laten zien. Dit was super leuk en ik voelde me gelijk al een beetje thuis. Na mijn tas uitgepakt te hebben en me gesetteld te hebben in mijn kamer ging ik samen met Amanda naar het welcome dinner voor alle nieuwe studenten. Om mijn jetlag proberen te vermijden ben ik tegen de wil van mijn lichaam in pas om 10 uur mijn bed in gedoken. Morgen op tijd op voor mijn eerste Spaanse les!!