Reisblog 6 Bolivia
Na afscheid genomen te hebben van het reisgezelschap bleven alleen Marie en ik over. We hadden vanuit Cusco de bus genomen naar Copacabana (niet in Brazilië :-), maar aan de Boliviaanse kant van Lake Titicaca. Maar eerst de grens oversteken, gelukkig waren wij de tweede bus die bij de grens arriveerde en moesten we 'maar' een uur wachten. Daarna moesten we 300 meter lopen en kregen we een stempel en visum om in Bolivia te verblijven. Wat een grappig ding feitje is dat iedereen een ander hoeveelheid maximale dagen mag blijven in Bolivia. De ene mag 40 dagen blijven en de ander 70 dagen. Geen idee wat de richtlijnen zijn daarvoor, ik heb ze igg niet ondekt! In Copacabana aangekomen hadden we een lekker terrasje gevonden waar we verse vis en cocktails hebben gedronken. Het was Marie's verjaardag dus nadat we ons wat warmer hadden aangekleed hebben we biertjes gekocht en de zonsondergang gekeken wat echt super
morpothof
9 chapters
16 Apr 2020
February 14, 2016
|
Uyuni
Reisblog 6 Bolivia
Na afscheid genomen te hebben van het reisgezelschap bleven alleen Marie en ik over. We hadden vanuit Cusco de bus genomen naar Copacabana (niet in Brazilië :-), maar aan de Boliviaanse kant van Lake Titicaca. Maar eerst de grens oversteken, gelukkig waren wij de tweede bus die bij de grens arriveerde en moesten we 'maar' een uur wachten. Daarna moesten we 300 meter lopen en kregen we een stempel en visum om in Bolivia te verblijven. Wat een grappig ding feitje is dat iedereen een ander hoeveelheid maximale dagen mag blijven in Bolivia. De ene mag 40 dagen blijven en de ander 70 dagen. Geen idee wat de richtlijnen zijn daarvoor, ik heb ze igg niet ondekt! In Copacabana aangekomen hadden we een lekker terrasje gevonden waar we verse vis en cocktails hebben gedronken. Het was Marie's verjaardag dus nadat we ons wat warmer hadden aangekleed hebben we biertjes gekocht en de zonsondergang gekeken wat echt super
mooi was! De volgende dag zijn we naar Isla del Sol gegaan en hebben we dankzij de boek van Marie een niet toeristische route genomen om naar de andere kant van het eiland te gaan. We zijn via de kust gelopen en kwamen niet veel toeristen tegen maar voornamelijk locals! De volgende dag zijn we naar La Paz (de hoofdstad) gegaan om daar new years eve te vieren. In de bus kwamen we twee Duitse meisjes tegen en zijn met elkaar naar een hostel gegaan. Daar hadden we een groep gasten uit België en Engeland ontmoet en zijn we nadat het nieuwjaar in Nederland was geweest naar het feest gegaan waar we tot vroege uurtjes gefeest hebben. Nadat het feest binnen was afgelopen ging het feest op straat door en je bent geen Belg als je geen vuurwerk afsteek. Dus de Belgen hebben er buiten nog even een knalfeest van gemaakt! De volgende dag werden we rond het middag uur wakker en hebben we pizza besteld als ontbijt en zijn daarna la Paz in gegaan om wat van de stad te zien. Een hele vriendelijke taxi chauffeur heeft ons een kleine rondleiding gegeven en daarna zijn we met de kabelbaan omhoog gegaan met een fantastisch uitzicht over de stad. De volgende dag hebben we de downhil mountainbik deadroad met zijn 4e gedaan. Het heet deadroad omdat in het verleden dit de enige weg was en menig auto of bus hier van de weg geslagen is in de klif. We begonnen op bijna 5000m en gaan afdalen naar 2000m. Het uitzicht was
schitterend, heel mooi! De weg was lekker hobbelig, maar we hebben het overleefd! Daarna hadden we een lunch en vervolgens gingen we terug naar la Paz. De volgende dag hebben we nog wat rondgelopen in la Paz en savonds hadden we de nachtbus naar Sucre. Sucre wordt ook wel De Witte stad van Zuid-Amerika genoemd. De mensen uit Sucre krijgen jaarlijkse een brief dat ze hun huizen weer wit moeten verven. Sucre is de culturele hoofdstad van Bolivia en vroeger werd alle handel hier bedreven. De stad is ook een van de rijkste steden van Bolivia. In Sucre heb ik nog een beetje mijn Spaans opgehaald door lessen te volgen en s'middags lekker door de stad lopen en op terrasjes zitten enz. Ik volgde Spaans met een Nederlands stel en al snel hadden we een Nederlands cafeetje ontdekt hebben lekker bitterballen op:-) . Na een klein weekje Spaanse les zijn we op zaterdag met de bus naar Potosi gegaan en hier hebben we de mijnen bezocht. Dit was zeker indrukwekkend om te zien. Hele benauwde lucht, kleine ruimtes. Als je, je dan bedenkt dat dit dus gewoon de
werkplek van mensen is, schik je eigelijk wel. De gids vertelde ook dat als de vader in de mijn omkwam en de zoon was ouder dan 10jaar dan moest hij in de mijn gaan werken. De mijnmedewerkers hadden cacaoblaadjes en na 4uur zijn die uitgewerkt en dan wisten dat de tijd om was en naar buiten moeten. De volgende dag hadden we de bus naar Uyuni gepakt om vanuit daar de uyunitoer te doen. Maandagochtend begon de toer en gingen we eerst naar de treinen waar in het verleden de mineralen mee vervoerd werden. Vervolgens gingen we dan naar de zoutvlaktes waar de eerste twee stops vooral in het teken stonden van foto's maken hahaha. Daarna hadden we lunch in een zouthotel en daarna gingen we naar een eiland van cactussen in de zoutvlaktes. We sliepen in een echt zouthotel. De volgende dag zijn we langs verschillende lagunes en vulkanen gereden. We gingen eigelijk steeds hoger, met als hoogste punt 5000m. Ik had verwacht dag het heel koud zou zijn want dat zei iedereen ook over Bolivia maar omdat we in het regenseizoen waren (bijna geen regen gezien) viel dit reuze mee. Je moest eerder heel veel zonnebrand smeren. Wel was het hoe hoger we kwamen hoe meer wind er stond. Na een korte nacht (werden om half 4 gewekt) reden we naar de geisers om de zonsopgang te zien. Vervolgens naar de hotwatersprings waar het mega druk was, wij waren als een van de latere auto's dus tegen de tijd dat wij klaar met ontbijten waren, waren de hotwatersprings al bijna leeg en hadden we een heerlijk badje met een geweldig uitzicht over de Laguna, flamingo's en vulkanen. Daarna werden Marie en ik bij de border van Bolivia afgezet om op 5000 m hoog om naar Chili te gaan!
https://www.youtube.com/watch?v=-1AZzAgShe8
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!