Iedere foto is een wandeling in de wereld

De laatste tijd is het rond Breda kommer en kwel, ik heb het over de intercity direct. Als het ding normaal zou rijden, zouden we oh zo gezegend zijn. Binnen het uur kunnen we dan in Amsterdam of Brussel zijn en in een krap half uurtje in Antwerpen.
Helaas is het bijna elke dag raak met seinstoringen, defecte treinen of wisselstoringen.
Als ik echt op tijd ergens moet zijn, speel ik op safe en vertrek gewoon een uurtje eerder, weg tijdswinst dus.
Deze week waagden we het er weer eens op, we gingen naar Antwerpen.
Als je een dikke week van tevoren tickets online boekt op nsinternationaal, dan heb je kans op een spotprijsje, 9 euro voor een enkeltje, dat is mooi he?
En warempel, het ding reed, we stonden binnen een half uur in het meest mooie station van de wereld. Mijn schoonzusje stond ons op te wachten, zoo lief, maar ik heb gezegd dat ze hier geen gewoonte van moet maken, het ov is prima daar en de benenwagen werkt nog steeds naar behoren.
We zouden met z’n 4tjes AntwerpPhoto gaan bezoeken in het schitterende gebouw van het loodswezen aan de Schelde. Dit gebouw is nog nooit toegankelijk voor het publiek geweest, dus we konden twee vliegen in een klap slaan.
Maar eerst maar eens een bakkie doen bij broerlief en schone zuster, in hun statige pand aan de Oever, een huis vol kunst, dat alleen al is een bezoekje waard hoor.
Helaas moest mijn broer naar een begrafenis en mijn schone zuster had nog wat verplichtingen, dus we liepen met z’n tweetjes naar de Kaai.
Het gebouw van het loodswezen (1890) lijkt wel een paleis, met torens en al, schitterend gelegen aan de Schelde.
Het gehele gebouw was opengesteld voor de foto tentoonstellingen, 3 verdiepingen met uiteenlopende en vooral indrukwekkende exposities en een kelder.
In de kelder, die we voor het laatst bewaard hadden, is de magnifieke tentoonstelling van Anton Corbijn, een Nederlander die wereldfaam verwierf met iconische beelden van de groten der aarde, zoals Nick Cave, Depeche Mode, The Rolling Stones, R.E.M.,

Metallica en Nirvana.
Schitterende foto’s in een verdomd mooie ambiance.
Inmiddels had schone zuster zich ook bij ons aangesloten en vergaapten we ons gezamenlijk verder aan al het schoons, we zijn uren zoet geweest.
We hebben een heerlijke dag gehad in Antwerpen, altijd hartverwarmend daar.
Na een lekker maaltje (nu ook met broerlief) in restaurant ‘Otomat’, liepen we volkomen tevreden naar het station en ja hoor……daar begon de ellende, de trein was behoorlijk verlaat en later bleef de trein een uur in the middle of nowhere stilstaan, er stond ergens een kapotte trein.

Eenmaal in Breda hadden we geen directe aansluiting meer en moesten we een half uur wachten op een bus. Tja….geen taxi dit maal, we zijn nog aan het sparen voor ‘jeweetwel’.
Al met al was het toch een zeer geslaagde dag.
Tja, wat Antwerpen kan, kan Breda ook, wij hebben ook een fotobiënnale, BredaPhoto en dat evenement duurt nog tot eind volgende maand, dus…..mensen, wat let u.
Afgelopen zondag ben ik met mijn jonge fotovriendin gaan rondstruinen op het Chassé terrein, lekker genieten van de exposities en jawel….weer mensen fotograferen, blijft leuk.
Op het plein is The Infinity Path te vinden, een enorme installatie van steigermateriaal die architectenbureau MVRDV speciaal maakte voor BredaPath. Het pad is 500 meter lang en 6 meter hoog, super leuk om alles vanuit een ander standpunt te fotograferen en te zien.

Ik heb weer een paar mensen aangeschoten om te schieten, had leuke gesprekken en waarschijnlijk heb ik nieuwe klantjes en ik kwam zowaar oude buren tegen.
De foto’s nemen mijn verslag over nu, Ciao.
PS:
Ik heb gemerkt dat er foto’s van mijn site gekopieerd worden, ik zet ze er voortaan dus op in een lage resolutie.