Van hier tot Tokyo

Het was me de reis wel.... De eerste vlucht van 6 uur ging richting Doha, Qatar om daar over te stappen op onze vlucht naar Tokyo. Een totale reis van zo'n 16 uur. Voor Luuk was het vliegen wel spannend maar niet nieuw, voor Sepp wel. En dat hebben we geweten! Blijven zitten wanneer dat moet is lastig, heel lastig! Maar als je blonde haartjes hebt en grote blauwe ogen, dan maak je snel vrienden. En dat maakt het voor papa en mama (en voor alle andere passagiers) dan al een flink stuk aangenamer.

Eenmaal op het vliegtuig hebben we al snel onze koffers. Iets tè snel zal al gauw blijken. Van enthousiasme dat we alle spullen hebben springen we in de taxi naar ons hotel. Na 15 minuten rijden gaat de telefoon van Myrna: "Hello, this is Narita Airport. We have your bag". HUH??? "Ar, hebben we niet alles?" Arjan kijkt verschrikt op. "Myr, het tentje van Sepp, die hebben we niet!!!"
De taxi wordt zo snel als kan gekeerd en we worden teruggebracht naar het vliegveld. Gelukkig hebben we ook deze tas weer bij ons. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Nu gaan we echt naar ons hotel. De jongens kunnen hun ogen niet meer open houden en vallen al snel in slaap.

Eenmaal in ons hotel aangekomen kunnen we al gauw inchecken en krijgen we de eerste cultuurshock te verwerken. Hier spreken de medewerkers amper Engels. Eh tja.... We krijgen onze kamer en gaan naar boven. De sleutelkaart gaat tegen het slot en.... oef, dat is een klein kamertje voor ons vieren. Enne, die kast he... die is er ook niet. Het wordt dus een week uit de koffer leven, over elkaar en de bedden heen kruipen en vooral heel veel beleven in die grote, toch wel een beetje gekke stad!