Een Japanse nacht en de laatste ronde!

Nadat we Kyoto definitief achter ons laten en voordat we onze laatste bestemming bereiken, reizen we naar Nara. Een klein uurtje met de lokale trein en we staan in weer een andere wereld. Omdat we ons volgende verblijf nog niet in kunnen, besluiten we meteen maar naar de leukste plek van Nara te gaan; het hertenpark. Bij het station is een Starbucks, we nemen een cafeïneshot, chocokoek, slaan de bagage op en stappen in de bus. Het hertenpark is leuk voor de kinderen, de herten lopen vrij rond en het zijn er veel. Er zijn hertenkoekjes te koop en nee die zijn niet van herten gemaakt maar zijn voor de herten! Luuk koopt een pakje en komt vervolgens niet meer van die lieve beestjes af.

De taxichauffeur brengt ons naar ons Bed&Breakfast in Japanse stijl. En dat is het! De muren zijn van rijstpapier, op de vloer liggen tatami matten (matten van stro) en slapen doen we op futonbedden. Bij ons ook wel bekend als, naja, als een matras op de grond.
Dat wil niet zeggen dat we slecht geslapen hebben, integendeel. Heerlijk!!! We staan op en worden geroepen voor het ontbijt. Het ontbijt is traditioneel Japans en dat houdt in: Tofu, rijst, misosoep, een stuk makreel en dat alles vergezeld van een kopje groene thee. Zo!!! Het is even wennen, maar allemachtig onze gastvrouw kan

koken!!! Voor de kinderen heeft ze pancakes gemaakt en die laten het zich ook goed smaken.
Het ontbijt vliegt erin en dan is het alweer tijd om te vertrekken. We nemen weer de shinkansen die ons in vliegende vaart naar Osaka brengt. Een prachtig stuk door steden en over het platteland.
Bij aankomst in Osaka is het even zoeken naar het juiste perron voor de metro, nadat we door de vriendelijke dame van het informatiepunt naar het verkeerde perron zijn gestuurd. Kennelijk staan we nogal hulpeloos om ons heen te kijken want een Japans stel schiet ons al snel te hulp. Met al onze bagage gaan we weer lift in, lift uit en we staan op het juiste perron. We komen aan en lopen in de richting van het appartement. Het is echter nog geen tijd om in te checken maar goddank zit er op de hoek een KFC. Zodra het kan, gaan we ons appartementje binnen. Het verrast ons hoeveel ruimte je kan hebben in een klein flatje! Een woonkamer met keukentje, 2 slaapkamers, badkamer en apart toilet, we hebben hier niks te klagen. De supermarkt blijkt op 3 minuten lopen afstand te liggen. Wij gaan ons hier wel redden. Die avond nemen we genoegen met een kant-en-klaar-maaltijd en duiken vroeg onze bedjes in. Morgen weer een dag.
Omdat we hier niet zo heel lang blijven is het handig om alvast onze plaatsen in de shinkansen te reserveren. Deze trein gaat vanaf een ander station dan Osaka en we nemen er dus maar even de tijd voor. Op de terugweg pikken we meteen even een bezoek mee aan de Umeda sky building; een gebouw geïnspireerd op het leven op andere planeten. Het lijkt inderdaad wel een ruimteschip!
Inmiddels hebben we de kinderen aardig wat meegesleept naar tempels en andere gebouwen, het is tijd dat we weer eens wat gaan doen waar met name zij plezier in hebben. Osaka heeft het op één na hoogste reuzenrad ter wereld, het Tempozan ferris wheel is 112,5m, en hier wil Luuk wel heen. Zo gezegd, zo gedaan. Het uitzicht is prachtig! En Sepp? Die slaapt.... en slaapt... en slaapt. Omdat er hier meerdere attracties bij elkaar liggen, is het hier één groot kinderparadijs! Er is zelfs een indoor mini-kinderboerderij. Uiteraard met cavia's en konijnen maar ook met schildpadden, kangaroes, een uil, katten en honden en een lama. Het is weer eens wat anders. Luuk heeft zich over zijn angst voor honden heen gezet en vermaakt zich uitstekend. De honden slapen en de katten doen alles voor een snoepje, ook op je rug zitten dus. Luuk vindt het prachtig en krijgen we alleen nog mee onder de belofte van het eten van sushi aan de lopende band. Sepp is inmiddels ook wakker en eet nog even wat mee, rent en rondje en dan vinden we het mooi geweest. We lopen nog wat door het winkelcentrum op weg naar de uitgang en komen een winkeltje tegen waar ze handgedrukte T-shirts verkopen. We besluiten hier wat souvenirs voor de kinderen te laten maken. Ze zijn trots, onze samurai en kleine samurai!

Onze laatste dag in Osaka (denken we) brengen we door met een bezoek aan Osaka castle. Wat is het warm! Eigenlijk tè warm, maarja we willen hier toch niet vertrekken zonder hier een bezoek aan gebracht te hebben. Het stukje lopen door het park is nog te doen, lekker in de schaduw. Het tweede deel, zonder schaduw is pittig. We komen aan, kijken naar het gebouw, drinken een liter water of 3 en eten een ijsje. Te warm, wegwezen hier, terug naar de airco! Toch was het de hitte waard. We doen boodschappen en eten een heerlijke Hollandse maaltijd! De kids gaan naar bed en wij pakken de koffers in. 's Avonds in bed nog maar even appen met het thuisfront. Die weet te melden dat het dinsdag is. "Ehhhh, geen woensdag???" Nee geen woensdag. Maar dat betekent.... oh damn, we gaan morgen helemaal nog niet weg! "Pssst Arjan, we hebben morgen nog een dag!" Half slapend komt er een vraagteken boven zijn hoofd tevoorschijn. "Ja, schat, het is helemaal geen woensdag vandaag, het is pas dinsdag!"
We kunnen er beiden hartelijk om lachen en besluiten een leuke activiteit voor allebei de kinderen uit te zoeken. De volgende dag vermaken ze zich kostelijk in een indoor speeltuin. Uiteraard educatief, anders zou het

Japan-onwaardig zijn.
En dan is toch echt de dag aangebroken om Osaka te verlaten. We hebben een reis van ongeveer 4 uur voor de boeg naar het vliegveld. Wederom met een snelheid van 285km/u naar Tokyo. Zeer hard rennend met alle bagage, maar gelukkig met hulp van een medewerker, komen we nog net op tijd aan bij de trein die ons het laatste stukje naar het vliegveld brengt. Hier overnachten we, om de volgende dag Japan te verlaten en door te reizen naar Bangkok. Thailand, we komen eraan!