Wat een stad!

De eerste nacht was een goede nacht. Fris en fruitig worden we wakker. Zelfs Sepp heeft goed geslapen, hopelijk houdt hij dit vol. Stiekem weten we wel dat dat ijdele hoop is, maar toch...
In de ontbijtzaal aangekomen staat er een uitgebreid Japans ontbijt en een klein 'westers' ontbijtbuffet op ons te wachten. Cultuurshock nummer 2, en we zijn ons hotel nog niet eens uitgeweest! Want jawel, wat ze hier voor ontbijt eten... een kleine impressie van de keuze: bloemkool en broccoli, gebakken, gebraden, gestoomde en

weet ik veel wat nog meer aan zeewier, paddestoelen, omelet in krabsaus, stukjes quich. Goedemorgen! Doe ons toch echt maar een croissantje, cornflakes of een omeletje met bacon.
Sepp past zich echter bijzonder snel aan en smult om 9 uur 's ochtends al snel van zijn broccoli en sperzieboontjes. Ach ja, als de vitamientjes er maar in zitten.
Aangezien ons hotel even buiten het centrum ligt, besluiten we om vandaag maar eens te gaan onderzoeken hoe we richting het centrum kunnen gaan. De metrohalte blijkt op een minuut of 3 lopen in kindertempo bij het hotel vandaan te liggen, het eerste puntje is binnen! Beneden in het hotel ligt een boekje met het metrostelsel van Tokyo. Pluspunt 2: Tokyo centraal ligt 3 haltes verder. Cultuurshock 3: DIT IS GROOT!!!!!!! We hopen de weg te kunnen vinden en gaan vol goede moed op stap. Het gaat wonderbaarlijk goed, tot we op Tokyo centraal aankomen. Groot???? Dit is gigantisch!!!! We blijken 4 verdiepingen onder de grond te zitten en stappen lift in en lift uit om uiteindelijk trap op en trap af en een aantal gangen verder bij een uitgang te komen. We zien een warenhuis en kijken onze ogen uit. Links, rechts, omhoog; ook hier is het woord 'groot' niet groot genoeg. We vinden een locatie om te pinnen en

een plek om te eten. Luuk zijn droom komt uit: sushi eten aan de lopende band, letterlijk!
We merken algauw dat de jongens moe zijn en gaan weer terug richting ons hotel. Station in, gang door, trap op, trap af, lift in, lift uit (x3), metro in, metro uit...pffffff. We hebben onze eerste dag Tokyo overleefd. We gunnen ons de tijd om even bij te komen in het badhuis, of op z'n Japans: de onsen. Het is een gemeenschappelijk badhuis, heren en dames gescheiden, grote tatoo's niet toegestaan. Slik... Arjan gaat toch. Met de jongens aan zijn zijde zal toch niemand hem eruit sturen? Dat gebeurt inderdaad niet. Opgefrist en wel komen we weer op de kamer. Luuk stort in en wil niet eens meer avondeten. Met Sepp gaan we naar benenden, eten wat en gaan daarna ook ons bed in. Tokyo is Groots met een Grote Harde G! Wat een stad!